برای توسعه مکران باید سبک حکمرانی و قوانین تغییر کند

به گزارش ای بی اس نیوز، سیاوش رهپیک در نشست خبرنگاران با تاکید بر توسعه متوازن مکران، اظهار کرد: این بدان معناست که ما هرگز نمی خواهیم توسعه مکران عسلویه دوم باشد. اگرچه مردم این منطقه با مردم عسلویه تفاوت های زیادی دارند. فرهنگ بلوچ در اینجا حاکم است. ما باید به همه این تفاوت های فرهنگی توجه کنیم. فقط اجرای اقتصاد و توسعه منطقه نیست. بنابراین باید سعی کنیم افراد، حساسیت ها و توانایی های آنها را بشناسیم.

وی ادامه داد: اولین شرط لازم برای توسعه همزمان همراهی ساکنان منطقه با توسعه است. مردم قطعاً مایلند محرومیت را از منطقه خود حذف کنند. این به معنای محرومیت آنهاست، حتی اگر بسیار توانا باشند، در واقع لازم نیست برای توانمندسازی آنها در این زمینه اقداماتی انجام شود، بلکه باید شرایط اشتغال و البته ظهور توانمندی ها را برای آنها فراهم کرد. ، که آنها نیاز دارند. آموزش و حرفه آموزی.

دستیار ویژه دبیر هیأت توسعه سواحل مکران گفت: در این سال ها به دلیل اتفاقات گاه و بیگاه اکثر مردم مناطق مرکزی کشور فکر می کنند تروریست یا قاچاقچی هستند در حالی که این درست نیست، اما علت مشکل در این منطقه فقر یا محرومیت است. شاید وقتی در یک منطقه مرفه ایجاد می شود از آسیب آن کاسته شود. البته به آنها هم انتقاد می شود که باید خودشان فکری به حال آن کنند، اما در عین حال باید ضایعات و مشکلات را برطرف کرد.

رهپیک با بیان اینکه مردم بلوچ دارای ثروت زیادی هستند، گفت: با وجود این وضعیت، بهداشت و درمان در اینجا نامناسب است. شاید با ثروت مردم منطقه بتوان از این پول برای ساخت بیمارستان و امکانات بهداشتی و رفاهی استفاده کرد و البته این موارد برای فرد درآمد هم به همراه خواهد داشت. اگرچه این موارد توسعه نیست بلکه محرومیت است اما اگر این افراد می خواهند توسعه پیدا کنند باید این مرحله را طی کنند و هیجان توسعه را در خود داشته باشند.

وی خاطرنشان کرد: توسعه مکران از سال 1385 با بیانات مقام معظم رهبری پررنگ شد اما زمان زیادی برای توسعه وجود ندارد. منطقه آزاد چابهار در سال ۱۳۷۳ ساخته شد اما هنوز به وضعیت مناسبی نرسیده است. در توسعه مکران با مخاطبانی از پابرهنه‌های ساحلی گرفته تا سرمایه‌گذاران خارجی مواجه هستیم که لازم است محتوای مناسب و مناسب برای همه گروه‌ها در اختیار آنها قرار گیرد.

معاون ارتباطات و امور بین الملل هیئت توسعه سواحل مکران ادامه داد: به عنوان مثال علیرغم اظهارات وزارت راه مبنی بر ایجاد شهرک های ساحلی، هدف ما ایجاد حساسیت جمعیتی در این حوزه نیست، زیرا مردم نسبت به این موضوع حساس هستند. که موضوع. یا حتی نیروهای پتروشیمی که باید به جای اعزام نیرو از مناطق دیگر مانند عسلویه از نیروهای بومی استفاده کنند. برای این کار باید دوره های کارآموزی را در تخصص های مختلف شروع کنند. در این صورت و با ایجاد شغل برای ساکنان منطقه، دیگر مخالف توسعه بیشتر نخواهند بود.

رهپیک با اشاره به مشکل آب در منطقه مکران گفت: سالانه سه میلیارد و 500 مترمکعب بارندگی در این منطقه وجود دارد که خاک را شسته و به دریا می رساند و هنوز فکری به حال آن نکرده ایم. . از بندر داخلی تا اسکله بریس به 25 کیلومتر خط لوله نیاز داریم که هنوز محقق نشده و مشکل آب در این منطقه همچنان پابرجاست. هر تهرانی با وجود مدل 130 لیتری روزانه 210 لیتر مصرف می کند و حتی اگر بیشتر هم مصرف کند آب خانه اش قطع نمی شود اما در این منطقه سرانه مصرف 15 لیتر در روز است.

وی گفت: دولت پولی برای سرمایه گذاری در توسعه مناطق محروم ندارد. اگرچه دولت باید زیرساخت های فرودگاه، آب، برق و جاده را ایجاد کند، اما با توجه به بودجه دولت، ممکن است در سال های آینده چنین اتفاقی رخ ندهد. پس باید فکری کرد، مردم منطقه باید سرمایه گذاری خرد انجام دهند، ثروتمندان بلوچ بیایند تا از سرمایه گذاری های غیردولتی برای توسعه استفاده شود.

دستیار ویژه دبیر هیأت توسعه سواحل مکران خاطرنشان کرد: اگر در سواحل مکران اتفاقی بیفتد، باید سبک دیگری از حکمرانی در اینجا اجرا شود، با این قوانین و مقررات، اگر سرمایه‌گذاری غیر از دولت بخواهد بیاید، توسعه نمی‌تواند بیاید. در این زمینه باید مشوق هایی برای آنها وجود داشته باشد نه مجوزهایی که مانع از کار آنها شود.

انتهای پیام