پیشنهادات اتاق بازرگانی برای تثبیت نرخ ارز

این گزارش توضیح داد: رانت نفت به این معناست که کشورهای صادرکننده نفت می توانند آزادانه از عوامل تولید کشورهای واردکننده نفت بدون افزایش هزینه های مرتبط با عوامل تولید استفاده کنند. با افزایش قیمت نفت، بدون تفاوت چندانی در هزینه استخراج و تولید نفت، درآمد ارزی حاصل از صادرات نفت کشورهای صادرکننده افزایش می یابد و به این ترتیب کشورهای مذکور فرصت واردات کالا و خدمات بیشتری را خواهند داشت. . در این صورت تقریباً تمام تفاوت ایجاد شده در ارزش صادرات نفت را می توان رانت نفتی کشور صادرکننده در نظر گرفت.

3- نقش حیاتی دولت در تصمیم گیری برای تخصیص ارزهای رانت نفت.

مرکز تحقیقات اتاق ایران در این گزارش پیشنهاد کرد: با توجه به اثرات منفی ناشی از کاهش نرخ واقعی ارز در اقتصاد، راه تعیین نرخ بهینه ارز و سیاست های مربوط به نرخ واقعی ارز در کشور است. واجد اهمیت زیاد. بر اساس بررسی ها و محاسبات انجام شده در این پژوهش، با رویکرد تثبیت نرخ واقعی ارز در سطوح مربوط به دهه 60 و 70، پیشنهاد می شود که تثبیت نرخ واقعی ارز در سطح 35 هزار تومان باشد. اساس سیاست در این راستا همچنین لازم است میزان دلارهای نفتی ورودی به بودجه عمومی در سطح دلار ثابت باشد. بنابراین، دو سیاست کلی تثبیت نرخ واقعی ارز و تثبیت میزان رانت منابع نفت طبیعی از توصیه های اصلی این پژوهش است.

انتهای پیام

2- نوسانات بسیار شدیدتر قیمت نفت به دلیل کشش کم عرضه

در ادامه این گزارش آمده است: در دهه 80 که سیاست های اتخاذ شده با هدف تثبیت نرخ ارز اسمی بود، نرخ ارز به طور متوسط ​​سالانه 2 درصد افزایش یافت. در این مدت سطح عمومی قیمت ها بالا بود و رشد نقدینگی از 23 درصد به 27 درصد کاهش یافت. نتیجه اصلی این روند کاهش نرخ واقعی ارز بوده است که منجر به بیماری هلندی و بی ثباتی پولی و ارزی شده است. به طور کلی طی سال‌های 1980 تا 2016، کاهش شدید رشد نرخ اسمی ارز، کاهش نرخ واقعی ارز در این دوره را نشان می‌دهد. به طوری که در نهایت با کاهش سود واقعی سپرده ها و صادرات نفت همراه با پیش بینی کاهش بیشتر صادرات در سال 1396، نرخ واقعی ارز از سطح این متغیر قبل از دهه 80 کمتر شد و همچنان در همان سطح باقی می ماند. مرحله.

این گزارش با اشاره به اینکه وجود رانت منابع طبیعی مختص نفت و گاز نیست و صادرات همه کشورها به نحوی از رانت منابع طبیعی منتفع می شود، خاطرنشان کرد: اما سه ویژگی صادرات نفت، تأثیر این رانت را بر نرخ ارز سایر کالاهای صادراتی:

مرکز تحقیقات اتاق ایران با تأکید بر اینکه «رانت منابع طبیعی نفت» و «نرخ مبادله ای» را باید دو رکن اصلی سیاست های ارزی دانست، در گزارش خود اعلام کرد: کل صادرات، نرخ ارز رکن مهمی است. هرگونه سیاست پولی در ایران بنابراین شرط لازم برای تحقق سیاست های حاکم بر نرخ ارز اتخاذ سیاست های مناسب در خصوص ورود رانت منابع نفت طبیعی به اکوسیستم پولی ایران است.

در ادامه این گزارش آمده است: میانگین سهم 20 ساله رانت نفت در تولید برای کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا که عمدتاً صادرکننده نفت هستند 23 درصد و برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیم درصد است. . در نتیجه، با چند برابر شدن قیمت نفت، مانند آنچه در دهه 2000 اتفاق افتاد، روابط مبادله ای بین کشورهای صادرکننده و واردکننده نفت به شدت تغییر می کند. کانال تغییر نرخ ارز، کاهش رشد نرخ ارز این کشورها است و شدت و ضعف این مشکل به نقش حیاتی دولت در عرضه ارزهای نفتی بستگی دارد.

مرکز تحقیقات اتاق ایران در تازه ترین گزارش خود به بررسی سیاست های موجود در بازار ارز پرداخته و راهکارهایی را برای تثبیت نرخ در این بازار پیشنهاد کرده است.