هائیتی مدت‌ها به عنوان فقیرترین کشور نیمکره غربی رنج میبرد و اخیراً گرسنه‌ترین کشور نامیده شد، اما خونریزی شدیدی نیز دارد.
از آنجا که آدم کشی ، آدم ربایی و تجاوزهای گروهی وحشیگری در پورتو پرنس، پایتخت هائیتی به اوج خود رسیده است، غیرنظامیان با گرفتن انواع سلاح ها از خود دفاع می کنند.
ساکنان پورتو پرنس در خطرناک ترین شهر جهان با باندهای پورتو پرنس می جنگند، جایی که گانگسترها به طرز وحشیانه ای یکدیگر را می کشند.
باندهای جنایتکار اکنون بین 60 تا 80 درصد از پایتخت هائیتی را کنترل می کنند، گروه های مخالف مسلح به قمه در خیابان ها می جنگند و اجساد روی آتشک های در حال سوختن انباشته شده اند.
اما اعضای مردمی که به باندها وابسته نیستند نیز به خیابان ها ریخته اند و آماده اند تا اعضای باندی را که به محله های آنها تجاوز می کنند، از بین ببرند.
هائیتی مدت‌ها به عنوان فقیرترین کشور نیمکره غربی رنج میبرد و اخیراً گرسنه‌ترین کشور نامیده شد، اما خونریزی شدیدی نیز دارد.
در ماه های اخیر صحنه های هولناکی در خیابان های پورتو پرنس دیده شده است که در آن اراذل و اوباش قتل عام و سوزانده می شوند.
به گفته یک مقام حقوق بشر سازمان ملل، هائیتی بر فراز یک پرتگاه معلق است.
زلزله های مداوم، افزایش تورم، گرسنگی و فروپاشی سیاسی تقریباً کل شهر را گرفتار کرده است، در حالی که باندهای مسلح همچنان مردم را به وحشت می اندازند، آدم ربایی می کنند، تجاوز می کنند، شکنجه می کنند و می کشند.
کارشناسان بر این باورند که اراذل و اوباش بی رحم اکنون 80 درصد از پایتخت را در دست دارند و خشم خشونت آمیز شهر را فلج کرده است.
به گفته سخنگوی حقوق بشر سازمان ملل، خشونت به مناطقی که قبلاً امن تر بود در شمال گسترش یافته است و اکنون هیچ بخشی از پایتخت از دست باندها در امان نیست.
اما یک ارتش غیرنظامی جدید وارد جنگ شهری در پورتو پرنس می شود که به «بوآ کاله» معروف است. جنبشی مردمی که از مبارزه و رنج برای برقراری عدالت قاتل زاده شده است. این آخرین موضوعی است که به پایتخت آسیب دیده ضربه زده است، زیرا جنبش عدالت خواهی جایگزین مجریان قانون مجروح و خسته و دولت ناتوان شده است.
سازمان ملل متحد گزارش داده است که تنها 3500 پلیس فاقد تجهیزات در کشور جزیره ای هائیتی گشت زنی می کنند. این حداقل نیروی پلیس مسئول حفاظت از 11 میلیون نفری است که توسط بیش از 200 باند گروگان گرفته شده اند.
غیرنظامیان که از آزار و اذیت گروهک ها خسته شده اند، با قمه، چاقو، سنگ و چوب های تیز به مقابله می پردازند.
در ساعات اولیه 24 آوریل، ارتش غیرنظامی جنبش انتقام جویی خود را با بازپس گیری کنترل بخش جنایی کاناپه-ورت آغاز کرد. آنها به اتوبوس پلیس حامل 13 گانگستر مظنون حمله کردند، آنها را بیرون کشیدند، کتک زدند و تا حد مرگ شکنجه کردند. اجساد سوخته آنها در خیابان ها رها شد تا همه ببینند. اعضای بوآ کاله سپس 6 نفر از اعضای این باند را گرفتند و آنها را زنده زنده سوزاندند.
این آغاز طلوع جدیدی از خشونت است که گروه های حقوق بشر می گویند پایتخت هائیتی را در بی ثباتی و بی قانونی بیشتر فرو برده است، در حالی که برخی از هائیتی ها می گویند این آغاز یک خیزش اجتماعی رادیکال است.
آریل هنری، نخست وزیر هائیتی خشونت را محکوم کرد و گفت: “ناامنی که ما تجربه می کنیم وحشتناک است” و افزود که مردم نباید به خشونت بی رویه کشیده شوند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز گفت که وضعیت فعلی هائیتی تهدیدی برای امنیت کل منطقه و فراتر از آن است.
