ایرانی ها هشت برابر میانگین جهانی می سوزند

سالم خبر: آمار دقیقی از میزان سوختگی سالانه در کشور وجود ندارد اما آمارهای تقریبی حکایت از آن دارد که در ایران هشت برابر میانگین جهانی می سوزیم.

محمدجواد فاطمی، رئیس هیئت مدیره انجمن ققنوس (حمایت از بیماران سوختگی) فوق تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی با توجه به افزایش مشکلات بیماران سوختگی در کشور افزود: متاسفانه وجود دارد و آمار دقیق و درستی در ایران وجود ندارد. این کمبود در همه زمینه ها محسوس است. آمار تقریبی است. آمار ما این است که در ایران هشت برابر میانگین جهانی می سوزیم. سالانه حدود 30000 بیمار سوختگی در بیمارستان های ما بستری می شوند. وقتی می گوییم آنها در بیمارستان هستند. این بدان معناست که سوختگی آنها به حدی بود که آنها را به بیمارستان منتقل کردند. تعداد زیادی سوختند. سوختگی های خفیف در بیمارستان بستری نمی شوند. آمارها می گوید به ازای هر فرد بستری شده در بیمارستان، شش تا هشت بیمار سوختگی در کلینیک های سرپایی مداوا می شوند، بنابراین حدود 200 هزار نفر در کلینیک های سرپایی و 30 هزار نفر بستری هستند. 3000 نفر از آنها جان باختند و 27000 نفر از آنها از بیمارستان ترخیص شدند. نیمی از این 27000 نفری که از بیمارستان ترخیص شده اند تحت درمان قرار گرفته اند و معلولیت جسمی یا مشکل زیادی ندارند، اما نیمی دیگر تقریباً دارای انواع معلولیت هایی هستند که در ابتدا توضیح دادم که عموماً جامعه هدف هستند و جمعیت هدف انجمن ققنوس، که باید مورد توجه قرار گیرد. انجمن ققنوس هنوز به طور گسترده گسترش نیافته است و برای رسیدن به این سطح باید اقدامات زیادی انجام شود.

وی در خصوص ارائه خدمات توسط انجمن حمایت از بیماران سوختگی افزود: ویزیت رایگان زیبایی، ویزیت رایگان روانشناسی، کاشت مو، عمل جراحی از جمله اقدامات روتین است. ما همچنین به بیماران در یافتن شغل مناسب از نظر اجتماعی کمک می کنیم. بتوانند خود را دوست داشته باشند، دوست داشته شوند و با پذیرش شرایط، در جامعه ظهور کنند و در خانه پنهان نشوند. در صورت لزوم، در صورت داشتن مشکل از نظر هزینه های درمانی یا زندگی به آنها کمک می شود، اما مهم ترین نکته در مورد انجمن ققنوس این است که به هیچ یک از ساکنان شامل هیچ پولی داده نمی شود. اعتقاد و اصول ما این است که پول دادن بدترین نوع است

ما به آنها خدماتی ارائه می کنیم که می تواند درصد زیادی از مشکلات آنها را حل کند. مانند فیزیوتراپی – کاردرمانی رایگان که می تواند راه حل جامعی باشد. فاطمی درباره وضعیت اقتصادی و معیشتی بیماران سوختگی گفت: بیماران سوختگی جزو قشر ضعیف جامعه هستند. شاید فقر یکی از دلایل سوختگی آنها باشد. اگر فقیر نبودند، نمی سوختند. اگر امکانات زندگی شما خوب باشد و آموزش ایمنی کافی دریافت کنید، کمتر دچار سوختگی خواهید شد. به عنوان مثال در بین بیماران سوختگی مشاهده شده است که گوشی هوشمند ندارند و اکنون پس از سوختگی باید با آنها ارتباط برقرار کنیم و برخی مراقبت ها و اطلاعات را به آنها اطلاع دهیم اما امکان ارتباط با آنها وجود ندارد. بسیاری از بیماران در مناطقی زندگی می کنند که ارتباط با تهران یا مراکز منطقه ای مشکل است. چیز دیگر این است که اقلیت ها بسیار می سوزند. سوختگی یا خودسوزی تصادفی در شهرستان های محروم بسیار رایج است. گزارش شده است که خودسوزی در میان بلوچ ها، کردها، ترک ها و لیرها بیشتر بوده است. در واقع همه عوامل دست به دست هم می دهند تا این افراد صدایی نداشته باشند، شنیده نشوند و کمتر بتوانند از خدمات بهره مند شوند.

وی با اشاره به اینکه آمار و میانگین آمار خودسوزی در ایران وجود ندارد، افزود: آمار دقیقی از خودسوزی وجود ندارد. زیرا بیمه ها برای مدت طولانی خودسوزی را پوشش نمی دادند. به همین دلیل افرادی که دچار سوختگی شده اند یا پدر و مادرشان به خودسوزی فرزندشان اشاره نمی کنند و آن را تصادفی گزارش می کنند. بنابراین آمار نادرست خواهد بود و آمار دقیقی نداریم. در ایران بسیاری از موارد خودسوزی به مرگ ختم می شود. ایثار نوعی انتقام از جامعه است. یعنی فرد تصمیم به خودکشی می گیرد و از طرفی می خواهد این پیام را به جامعه برساند که تو عامل مرگ من بودی و به من ظلم کردی و…

فاطمی با تاکید بر اینکه هیچ بیمارستان خصوصی در ایران وجود ندارد که بخش سوختگی داشته باشد، گفت: همه بیماری ها به جز سوختگی دارای بخش جداگانه و تخصصی هستند. چرا چون بیماران سوختگی به طور کلی بیمارانی با سطح اقتصادی پایین هستند که باعث می شود بیمار بخواهد یک شب در بخش خصوصی بماند

و آیا درمان می شود؟ دانشگاه ها نمی خواهند بخش سوختگی داشته باشند. در بیمارستان های تامین اجتماعی تخت سوختگی وجود ندارد. یعنی اگر کارگران شاغل در کارخانه ها و کارگاه ها در حین کار سوخته و مجروح شوند، هیچ حمایتی از آنها صورت نمی گیرد. به طور کلی در ایران هیچکس دچار سوختگی نمی شود، زیرا مشکل سوختگی در ایران کاملا حل شده است. بعضی ها می سوزند، ساکت می شوند، بعضی ها می میرند یا معلول می شوند و در خانه هایشان پنهان می مانند و از خانه بیرون نمی روند تا محاکمه نشوند. در نتیجه هیچکس آنها را نمی شناسد و با مشکلاتشان بیگانه هستند.

وی در پاسخ به این سوال که وضعیت پزشکی ما در زمینه بیماران سوختگی نسبت به سایر کشورها چگونه است؟ وی گفت: به صراحت می گویم که درمان های ما در زمینه سوختگی استاندارد نیست و 40 سال با دنیا فاصله داریم. میزان مرگ و میر مردم ما از نظر سوختگی بسیار بالاتر از حد معمول است. اصلا قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست. شرایط ما در کشورهایی که از نظر اجتماعی و اقتصادی شبیه ما هستند حتی بدتر است. بیماران سوخته پس از ترخیص از بیمارستان جان خود را بر اثر سانحه آتش سوزی از دست می دهند و یا در اثر حادثه ای که برایشان رخ می دهد خسارات مالی زیادی متحمل می شوند، شغل خود را از دست می دهند و خانواده هایشان مستقیماً درگیر همه مشکلات هستند.

بنابراین می بینید که سوزاندن سوزاندن جنازه مستلزم هزینه های زیادی است که بیمار به دلیل از دست دادن شغل و بیکاری توانایی پرداخت آن را ندارد. پس از تحمل سوختگی، همه بیماران سوختگی یک جا در قدرت اقتصادی سقوط کرده و فقیرتر می شوند. باورتان نمی شود که در برخی از روستاها یا شهرهای ایران فردی 20 سال است که دچار سوختگی شده، با بدشکلی های شدید زندگی می کند و پول کافی برای مراجعه به مراکز درمانی را ندارد. همچنین خاطره ای از رئیس بیمارستان شهید مطهری واقع در حوالی میدان ونک را بیان می کنم. آقای دکتر فاطمی گفت بعد از مدتی بیماران سوختگی که از بیمارستان مرخص شده اند به میدان ونک می آیند و التماس می کنند. یعنی شرایط بیماران سوختگی در ایران پیچیده است. درمان سوختگی در ایران اسفناک است، بیماران بیچاره و عوارض سوختگی به همه این دلایل است

در کشور ما بسیار بالاست اما متاسفانه بیمه به خوبی آن را پوشش نمی دهد.

وی به تاثیر گرانی و کمبود دارو در چند سال گذشته و تشدید مشکلات این بیماران اشاره کرد و گفت: چه از نظر اقتصادی که مردم دچار مشکل هستند و چه از نظر بی نهایت. قیمت داروها و پمادهای سوختگی افزایش یافته و بیماران تحت فشار مضاعف هستند در حال حاضر پماد سوختگی کوچکی که یک بیمار سوختگی باید برای رفع یا کاهش عوارض سوختگی استفاده کند، قیمتی کمتر از یک میلیون تومان ندارد. بیمار ممکن است به 20 پماد سوختگی در ماه نیاز داشته باشد. لباس سوخته که در گذشته گران نبود، اکنون بسیار گران شده است. گاهی اوقات وقتی صحبت از تهیه لباس سوختگی می شود، عده ای تصور می کنند که شبیه لباس های دیگر است، در حالی که این لباس ها از الیاف خاصی ساخته شده اند که فشار بسیار زیادی به بدن وارد می کنند که باعث ایجاد جای زخم یا گوشت اضافی می شود. و به محل می چسبد و نمی سوزد و استفاده از آن بسیار مهم است. این لباس ها باید هر شش ماه یکبار تعویض شوند، زیرا اکثر بیماران پول خرید و تعویض لباس سوختگی را ندارند. انجمن توان و بودجه اقتصادی ندارد که این امور را پوشش دهد، اما تا جایی که بتوانیم کمک می کنیم.

وی در خصوص درصد سوختگی زنان و مردان گفت: بر اساس آمار مراجعین به انجمن ققنوس تعداد مردانی که در معرض سوختگی قرار می گیرند بیشتر از زنان است. مردان در تصادفات بیرون از خانه بیشتر مستعد سوختگی هستند، زنان در حوادث خانگی و کودکان در حوادث خانگی بیشتر مستعد سوختگی هستند. در واقع حدود چهار تا پنج درصد سوختگی‌ها سوختگی‌های الکتریکی، حدود 30 درصد سوختگی‌ها در کودکان و 70 درصد سوختگی‌ها در بزرگسالان رخ می‌دهد، مثلاً حدود 55 درصد آن‌ها مرد و 45 درصد آن‌ها زن هستند. مردان سوختگی های جدی تری دارند، اما میزان مرگ و میر ناشی از سوختگی در زنان بیشتر نیست و علل هورمونی نیز گزارش شده است. البته تبعیض جنسیتی در درمان نیز ممکن است منجر به افزایش مرگ و میر در زنان پس از سوختگی شود. «شعله» شایع ترین علت سوختگی است و «مایعات داغ»، «اسیدپاشی» و «خودسوزی» نیز از دیگر علل سوختگی هستند./شرق