توجه داشته باشید/
دغدغه اصلی صاحبان صنایع بزرگ و کوچک عدم کاهش سرمایه گذاری های صنعتی در کشور و تضمین آنها بدون نگرانی از هزینه های استهلاک است.
گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا; رابطه مستقیم توسعه صنعتی و توسعه اقتصادی بر کسی پوشیده نیست. اصولاً این دو عنصر برای یکدیگر ضروری هستند و آموزش یکی بدون بهبود دیگری امکان پذیر نخواهد بود. در اینجا عناصر مختلفی از جمله «استفاده از فناوری های نوین»، «ارتقای دانش صنعتی»، «افزایش سرانه تولید صنعتی» و… گنجانده شده است. مرکزی و مرتبط خواهد بود. دغدغه اصلی صاحبان صنایع بزرگ و کوچک عدم کاهش سرمایه گذاری های صنعتی در کشور و تضمین آنها بدون نگرانی از هزینه های استهلاک است. سوال اصلی اینجاست که تضمین سرمایه گذاری های صنعتی در کشور و کاهش هزینه های استهلاک و در نتیجه دستیابی همزمان به توسعه صنعتی و اقتصادی کشور نتیجه حرکت در چه چارچوبی و در چه شکلی است؟ در اینجا کلیدواژه ای تحت عنوان «رویکرد سیستمی در حوزه صنعت» پیدا می کنیم.
رویکرد سیستمی در حوزه صنعت به معنای تدوین استراتژی و سپس تعریف چندین برنامه سیاستی منسجم و عینی با هدف هدایت فعالان بخش صنعتی به سمت یک نقطه مشخص است. کثرت گرایی در هدف کلان (استراتژی) منجر به تکثرگرایی در روش ها و در نتیجه عدم همپوشانی و همگرایی در مسیر دستیابی به توسعه صنعتی خواهد شد. بنابراین در گام اول باید استراتژی تدوین، عینی و حتی کمی شود تا چند هدف نداشته باشیم. ثانیاً لازم است ابزارها و قابلیت‌های مجازی و بالقوه‌ای که در مسیر توسعه صنعتی به کار نرفته‌اند، محاسبه یا درک خوبی داشته باشند و به صورت جمعی توسط صاحبان صنایع مورد استناد و استفاده قرار گیرند.
یکی از الزامات رویکرد سیستمی در حوزه توسعه صنعتی، استفاده جمعی هدفمند از ابزارها و روش های مفید و مؤثر است. تبدیل مزیت های نهفته صنعتی کشور به مزیت های رقابتی نسبت به محیط خارجی یکی از الزامات این فرآیند است. تنظیم سیاست‌های صنعتی و مجموعه‌های ارزشی صنعتی بر اساس این مزیت‌های رقابتی و حساب شده قطعاً به صاحبان صنایع مربوطه در جهت ارتقای توسعه صنعتی کشور کمک خواهد کرد. در اینجا چندین ابزار تحت یک هدف و یک استراتژی استفاده می شود.
در اینجا یک اشتباه محاسباتی وجود دارد که باید به آن توجه داشته باشید: رویکرد سیستمی به معنای انطباق مطلق روش ها، ابزارها و تاکتیک ها و حتی اهداف کوتاه مدت سازمان ها و شرکت ها (دولتی و خصوصی) با یکدیگر است. چنین باوری نتیجه درک نادرست ماهیت نگرش سیستمی و کارکرد آن است. اساساً رویکرد سیستمی در سطح استراتژی تعریف می شود و به معنای ارزیابی مثبت و مؤثر از حرکت یک گروه (از جمله گروه های صنعتی) در هم افزایی کلی با یکدیگر است. به این معنا که ماهیت اهداف آنها منافاتی با یکدیگر نداشته و موجب توسعه کشور می شود. اتخاذ رویکرد سیستمی در صنایع خلاق مانند صنایع پلیمری با توجه به جایگاه نوآوری و ابتکار جمعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
دکتر محمد حسین چشم برح – تحلیلگر ارشد حوزه صنعت و بازرگانی
