3. راه الی الله همانطور که مشخص است حرکتی باطنی و درونی است و باطن انسان با ادراک و عمل درونی حرکت می کند و لذا اولین قدم زائران و سالکان صراط مستقیم «فکر و تدبر و دقت است». معاینه.” همان گونه که برخی «نظر و اندیشه» را به عنوان صدای محقق معرفی کرده اند.
ماه رمضان فرصتی است برای توجه انسان به این سفر معنوی و معنوی….!
سالک دیگر خدا، در سیر باطنی نفس، مشاهدات خود، کشفیات عقل نظری و عملی، صفات نفسانی و روحی خود را مورد توجه قرار می دهد و از این طریق به حقیقت خود و به حقیقت خداوند منتهی می شود. البته این معنای اولیه سفر روانی انسان است; در این معنا، وقتی به معنای دقیق‌تر سفر نفسانی می‌رسد، متوجه می‌شویم که سیر در صفات نفسانی نیز نوعی سیر افق انسان است.
به گزارش ای بی اس نیوز، سید محمود صادقی در یادداشتی به اختصار به سیره امام خمینی (ره) در آستانه ماه مبارک رمضان می پردازد.
امام خمینی (ره) که علاوه بر فقه و اصول، به عنوان حکیمی و متکلم و نیز عارف و سالک خلاق آثار شگرفی از خود به جای گذاشت، در این زمینه نیز آثار بدیع خود را از خود به جای گذاشت. .
امام خمینی (ره) که علاوه بر فقه و اصول، در مقام حکیم و متکلم و نیز عارف خلاق و سالک آثار شگرفی از خود بر جای گذاشت، در این زمینه آثار بدیع از خود به جای گذاشت. اگرچه در مجموعه آثار او رساله هایی با این عنوان یافت نمی شود، اما با بررسی آثار و نوشته هایی مانند آداب نماز و اسرار نماز می توان خطی را که در مسیر زندگی و سیر و سلوک بر اساس عرفان و رفتار او. مخصوصاً بدانیم که حضرت امام خمینی (ره) چون سالکان زیادی که به مقصد رسیده اند، اسرار و آثار «نماز» و نماز را معرفی می کنند و آن را بهترین و بهترین روش رانندگی می دانند. در واقع، در پایگاه سلوکی، راه رسیدن به حقیقت از وسط میدان شریعت می گذرد. کسب علم نیز در رهن اندیشه و تأمّل است که نگاهی اجمالی به آثار و نوشته های امام اهمیت آن را اثبات می کند.
۲. برای تبیین سطوح سلوکی دیدگاه‌ها و مسلک‌های متفاوتی وجود دارد. «راویان» که شناخت دین خود را بر محور روایت استوار می کردند، نهضت سلوکی را به برداشت های خود از داستان های معصومین علیهم السلام ارجاع می دادند; «متکلمان» که نگاه کلامی به دین و مبانی آن دارند نیز با رویکرد کلامی به این مسئله می پردازند; «حکمای الهی» که بینش خود را بر مبنای حکمت الهی استوار کرده اند، سیر عملی را با حکمت خاصی تبیین می کنند; «عارفان» که از منشور ظهور اسماء و صفات الهی به جهان می نگرند، سیر و سلوک خود به سوی خدا را نیز مطابق با سیاست خود قرار می دهند. اما بسیاری از حکمای الهی که شخصیت و منش عارفان را می شناسند، کوشیده اند ذوق عارف را به زبان استدلالی، مستدل و فنی حکمت بنویسند تا از آیات و روایات عدول نکنند. استدلال ها این راه را بسیاری از حکیمان الهی طی کرده اند و آثار شایسته و شایسته ای به رشته تحریر درآورده اند که می تواند ملاک و معیار رفتار زائران نسبت به خداوند باشد.
انسان متفکر ابتدا مطلوبیت خود را بررسی می کند، جهل خود را از آن می سنجد، سپس مقدمات ادراک خود را فراهم می کند و در نهایت از طریق مقدمات فراهم شده، مقام مقصد را کسب می کند. به این معنا می توان گفت که سیر فکری باطنی بر سه اصل «حرکت»، «فاصله» و «هدف» استوار است. با این توضیح مختصر می توان سیر درونی اندیشه انسان را به سه صورت مشخص طبقه بندی کرد که فضای محدود این مقاله ما را از توضیح آن باز می دارد و بحث در این مورد در فرصتی دیگر تکمیل خواهد شد.
absnews
1. حرکت انسان به سوی خدا را حرکت و سفرهای عمودی و رو به بالا می گویند که البته در هندسه های غیر طبیعی صورت می گیرد; این بدان معناست که سیر موجود در آن به «محل بالا» منتهی می شود و به همین دلیل برای استفاده در این سیر نیاز به بچه و توشه دارد. هر که در این سیر صعودی و عمودی سیر کند، تعالی و بلندی می یابد: گفتار نیک و کردار نیک باز می گردد» (فاطر، آیه 10).
4. سیر باطنی انسان، گاه در آیات آفاقی و گاه در آیات نفس; به این معنا، تدبر در آسمان ها و زمین و نظمی که در دریاها و صحراها و نباتات و حیوانات و آسمانیان وجود دارد، سالک را به وحدت حقیقی حق می رساند; انسان در «سفر روانی» به شناخت خود نیز می پردازد; البته لازم به ذکر است که دانش مرد در کارگاه تشریح و آشنایی با نظم حاکم بر ساختار بدنی او نیز جزء درس آیات آفاقی است; سیر و اندیشه در آیات روح، حقیقت انسان را روح و جان عرضه می کند و بدن سایه متحول روح است که در هر مستی شکلی متناسب با این مستی به خود می گیرد.
جای تأمل در این است که آفرینش و سیر الی الله آنچنان که گذشت، حرکتی باطنی و صعودی است و این راه نیز مانند سیر بیرونی انسان، مسافت و راهی دارد که هر محققی برای آن طی می شود. به گفته مشر او این درجات و مناصب را دارد، تعیین کرد و در نهایت آن را در قالب «حساب سفر» و در واقع «رساله سیر و سلوک» بیان کرد و در اختیار سایر علمای این طریق قرار داد. بنابراین، این سفرنامه ها که راهنما و هدیه سفر سالکان واصل است، آداب و رسوم خاص این راه و «نشانه» هر خانه را به سالک جدید عرضه می کند.
به این ترتیب می توان گفت که رفتن به سوی خدا به معنای رفتن به درجات عالی است و مؤمنان و علما به تناسب میزان تلاش و میزان تلاش و اجتهاد خود در این مسیر به مراتب بالاتر و بالاتر می رسند. «کلام حسنه» که معرفت صحیح و اعتقاد صحیح است، با روح عالم عرفان همراه است و آن را در مرتبه و درجه بالا می برد.
