امروز در فضا: کشف حلقه های نپتون

در 22 آگوست 1989 کشف شد که سیاره نپتون دارای سیستم حلقه ای است. وویجر 2 در 20 آگوست 1989 تصاویری از نپتون گرفت، پنج روز قبل از نزدیکترین نزدیک شدن به آن در 25 آگوست. تصاویر وویجر 2 حلقه های نپتون را دست نخورده اما با توده های روشن نشان می دهد. این حلقه ها مانند اورانوس و مشتری بسیار تیره هستند، اما ترکیب آنها ناشناخته است.

حلقه های نپتون

حلقه های نپتون از پنج حلقه اصلی تشکیل شده است. در چگالی ترین حالت، با بخش های کمتر چگال حلقه های اصلی زحل، مانند حلقه C و بخش کاسینی قابل مقایسه است.

بیشتر سیستم حلقه‌ای نپتون ضعیف و غبارآلود است و از جهاتی بسیار شبیه به حلقه‌های مشتری است. حلقه‌های نپتون به افتخار اخترشناسانی که کارهای مهمی روی این سیاره انجام دادند، نامگذاری شده‌اند: ژیل، لو فرر، لاسال، آراگو و آدامز.

نپتون همچنین دارای یک حلقه ضعیف و بی نام است که مطابق با مدار ماه است.گالاتیان“سه ماه وجود خواهد داشتاو این کار را نکرد“”تولسا“و”دسپیناآنها بین حلقه ها می چرخند.

حلقه های نپتون از مواد بسیار تیره و حاوی درصد بالایی از گرد و غبار ساخته شده اند. در حالی که عمق نوری آن کمتر از 0.1 است. کمان ها محدوده باریکی از طول مداری را اشغال می کنند و به طور قابل توجهی پایدار هستند و از زمان کشف اولیه خود در سال 1980 تغییر چندانی نکرده اند.

کشف می کند

اولین اشاره به وجود حلقه ای در اطراف نپتون به سال 1846 برمی گردد. وقتی “ویلیام لاسل“کاشف بزرگترین قمر نپتون.”تریتوناو فکر کرد حلقه ای را در اطراف سیاره دیده است. اما ادعای او هرگز تأیید نشده است و ممکن است یک اشتباه در مشاهده باشد.

اولین کشف قابل اعتماد حلقه های نپتون در سال 1968 توسط اختفای ستاره ای انجام شد، اگرچه این نتیجه تا سال 1977 مشاهده نشد که حلقه های اورانوس کشف شد. بلافاصله پس از کشف حلقه های اورانوس، تیمی از دانشگاه…ویلانوواآنها شروع به جستجوی حلقه هایی در اطراف نپتون کردند.

در 24 مه 1981، آنها متوجه کاهش درخشندگی ستاره در طول کسوف شدند. با این حال، روشی که ستاره کم نور شد، حلقه را نشان نمی داد. در دهه 1980، ماه گرفتگی بعدی نپتون، در 12 سپتامبر 1983، منجر به کشف احتمالی یک حلقه شد. اما نتایج روی زمین قطعی نبود. در طی شش سال بعد، تقریباً 50 غیبت دیگر مشاهده شد که تنها حدود یک سوم آنها به نتایج مثبت منجر شد.

دانشمندان حدس می زنند که چیزی در اطراف نپتون وجود دارد (شاید کمان های ناقص)، اما ویژگی های سیستم حلقه همچنان یک راز باقی مانده است.

وویجر 2 حلقه‌های نپتون را در طول پرواز با نپتون در سال 1989 کشف کرد. پس از پرواز وویجر، مشاهدات اختفای زمینی قبلی مجدداً تجزیه و تحلیل شد و ویژگی‌های قوس حلقه‌ای را مانند آنچه در دهه 1980 بود نشان داد، تقریباً مشابه آنچه وویجر 2 پیدا کرد.

تصویری از حلقه های نپتون

از زمان پرواز وویجر 2، حلقه‌های درخشان‌تر (آدامز، لوو و فرر) با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ‌های زمینی به دلیل بهبود وضوح و قدرت جمع‌آوری نور تصویربرداری شده‌اند. حلقه‌های ضعیف هنوز بسیار پایین‌تر از آستانه تشخیص این تلسکوپ‌ها هستند.

اما در سال 2022، تلسکوپ فضایی جیمز وب از آنها تصویربرداری کرد که منجر به اولین رصد حلقه‌های ضعیف از زمان پرواز وویجر 2 شد.