در 26 مارس 1859، ادموند لسکاربو، پزشک و ستاره شناس آماتور فرانسوی، سیاره جدیدی را رصد کرد. او اظهار داشت که سیاره جدیدی را دیده که به دور عطارد می چرخد و نام آن را ولکان گذاشته است.
لسکاربو یک نقطه سیاه گرد روی خورشید دیده بود که عبور از آن 4 ساعت و 30 دقیقه طول کشید. او این اطلاعات و محاسبات مربوط به حرکات سیارات را برای ژان لوور، مشهورترین ستاره شناس فرانسوی فرستاد.
لوریه قبلاً متوجه شده بود که عطارد از مدار خود منحرف شده است. نیروی گرانشی ولکان با آنچه او به دنبال آن بود مطابقت داشت. با این حال، گوی لسکربو دیگر هرگز دیده نشد. اکنون اعتقاد بر این است که این یک سیارک سرکش بوده که از نزدیکی خورشید عبور کرده است.
در دهههای بعد، جستجوهای زیادی برای Vulcan انجام شد، اما با وجود چندین مشاهده ادعایی، وجود آن هرگز تأیید نشد.
نیاز به یک سیاره به عنوان توضیحی برای ویژگی های مداری عطارد بعداً زمانی که نظریه نسبیت عام انیشتین توضیح داد چرا در سال 1915 حذف شد.
این نظریه نشان داد که خروج عطارد از مدار پیش بینی شده توسط فیزیک نیوتنی ناشی از اثرات ناشی از انحنای جرم فضا-زمان خورشید است. ستاره شناسان به زودی به طور کلی پذیرفتند که طبق معادله گرانشی اصلاح شده، سیاره بزرگی در مدار عطارد وجود ندارد.
امروزه، اتحادیه بینالمللی نجوم، ولکان را برای سیارهی فرضی فهرست میکند، هرچند که از این سیاره خارج شده است، و همچنین برای ولکانوئیدها، گروهی فرضی از سیارکها که ممکن است در مدار عطارد وجود داشته باشند.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/a-new-planet-vulcan-was-seen
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز