اعتراف کروس: دو روز نمی‌توانستم قدم از قدم بردارم!‏

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، چهار روز بعد از اینکه تونی کروس آخرین بازی فوتبال عمرش را انجام داد، در مصاحبه ای مفصل درباره شکست آلمان مقابل اسپانیا و اتفاقات عصر همان روز در رختکن آلمان پس از حذف آنها از یورو 2024 صحبت کرد.

کروس می‌گوید هرگز در زندگی‌اش ویدیوی بازی آلمان و اسپانیا را تماشا نخواهد کرد. “من نمی توانم آن را تماشا کنم.” با این حال، تونی گفت که بازی آلمان و اسپانیا از کیفیت بالایی برخوردار بود: “از نظر کیفی، فکر نمی کنم بتوان فوتبالی با کیفیت بالاتر از این بازی کرد.” ،

کروس از تلخی شکست مقابل اسپانیا گفت: من خیلی احساس خالی بودن می کردم. آخرین باری که چنین احساسی داشتم در سال 2012 و پس از باخت در فینال لیگ قهرمانان اروپا بود. تونی ادامه می دهد: زمانی که با اتوبوس از ورزشگاه به اردوی تیم ملی برمی گشتیم، این طولانی ترین سفر برای من بود، باورتان نمی شود چقدر غمگین بودم، البته نمی توانستم سه تا در سکوت بنشینم. یا چهار ساعت کم کم با بچه ها صحبت کردیم و این کمک کرد که از تلخی شکست برایمان کاسته شود. ،

ستاره بازنشسته آلمانی درباره ساعات بعد از بازی گفت: “آن موقع است که هم تیمی های خود را بهتر می شناسید. پاسکال گروس احتمالاً از همه ناراحت بود. نمی توانید باور کنید. کسانی که کمتر بازی می کردند باید کمتر ناراحت شوند، اما در آلمان اینطور نیست. “اصلاً اینطور نبود. همه بچه ها با تمام وجود ناامید و ناراحت بودند.”

کروس می گوید که ناامیدی ستاره های آلمانی پس از پایان سفر با اتوبوس متوقف نشد: وقتی وارد شدیم تا ساعت 6 صبح در مورد اینکه از این به بعد چه اتفاقی قرار است بیفتد و چه اتفاقی بیفتد صحبت کردیم، آنجا بود که متوجه شدم این بچه ها نه تنها فوتبالیست های درجه یک هستند، بلکه افراد خوبی هم هستند.

کروس از فرصت استفاده کرد و به یولیان ناگلزمن سرمربی تیم ملی آلمان تبریک گفت و گفت: یولیان نباید ناراحت باشد زیرا همه می دانیم که او کارش را به بهترین شکل انجام داد. حتی تیمی که او به یورو دعوت کرد بهترین تصمیم بود. ،

ستاره بازنشسته آلمانی و رئال مادرید ادامه داد: “تا دو روز بعد از شکست نمی توانستم کاری انجام دهم. نمی توانید باور کنید که وقتی ذهن درگیر است، بدن آنقدر درگیر است. من نمی توانستم راه بروم. اگر پیروز می شدیم، باید با فرانسه بازی می کردیم. در نیمه نهایی و مطمئنم در اوج شرایط بدنی ام به میدان می رفتم، اما در آن دو روز اصلاً نمی توانستم دو قدم بردارم که می توانستم من برای قدم زدن به باغچه خانه ام نمی روم. ،