مدیرعامل باشگاه نساجی از سمت خود استعفا داد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، ایزد سیف الله پور، مدیرعامل باشگاه نساجی با انتشار پیامی در اینستاگرام از سمت خود استعفا داد.
در متن استعفای وی آمده است: این دفتر به پایان رسیده است، ماجرا همچنان باقی است، سه فصل حضور در باشگاه نساجی، قدیمی ترین و ریشه دارترین تیم فوتبال استان مازندران، بدون شک مایه مباهات بوده است. من، و حالا وقت رفتن است. باید متواضعانه از آقای صنیعی فر که به من پیشنهاد همکاری با این باشگاه را دادند و رضا حدادیان تشکر کنم. همچنین اعضای هیئت مدیره، اعضای این تیم در 3 سال و به خصوص بینندگان عزیز و دوست داشتنی نساجی. کسانی که نساجی برایشان فراتر از یک تیم فوتبال است و خدا شاهد است که در این 3 سال با اشک هایشان گریه کردم و از خنده هایشان به وجد آمدم.
خدا شاهد است که در این سه سال با تمام توان و آموخته هایم در سال های سپری شده در ورزش و مدیریت سعی کردم حامی نساحی باشم و خدا را به خاطر زحمات همه اعضای تیم و اینها شکر می کنم. کوچکترین دستاوردهای بزرگ برای نساحی.
قهرمانی جام حذفی که مهمترین افتخار نساجی در تاریخ 63 ساله اش بود. دو قهرمانی با تیم امید در لیگ برتر امید کشور و حضور شایسته در لیگ برتر که بالاخره و امروز که روز خداحافظی من از نساجی فرا رسید سهم فوتبال مازندران در لیگ برتر حفظ شد.
خون دلهایی که خوردم برای منسوجات بود و جایی برای آن نیست. گاهی اوقات موانع آنقدر آزاردهنده بود که تصور نمی کردم این حضور سه سال طول بکشد اما خدا را شکر ماندم و با همه دوستانم از باشگاه نساجی و بالاتر از همه مردم کارهای خوبی انجام دادیم. شادی مردم در خیابان های استان مازندران به خصوص شهر قائم شهر بعد از قهرمانی در جام حذفی بزرگترین پاداشی بود که در فوتبال گرفتم و هرگز فراموش نمی کنم و این به این همه زحمت می ارزد. و البته گاهی به خاطر نساجی خیلی تند می رفتم، تصمیمات محکمی می گرفتم که ممکن بود برای بعضی ها ناراحت کننده باشد، اما باز هم خدا شاهد است، همه این تصمیمات نه از روی عصبانیت و منافع شخصی، بلکه فقط به خاطر یک نام. نساجی با این حال از کسانی که از این تصمیمات ناراحت شده اند عذرخواهی می کنم.
دو سه ماه است که به خودم می گویم وقت رفتن است. کلمات زیادی وجود دارد. اما این را بگذارید برای بعد. از این پس به عنوان یک هوادار در کنار نساجی خواهم بود و برای این تیم بهترین ها را آرزو می کنم. وسعت زندگی مهمتر از مدت آن است. مهم نبود کدام دست به من اشاره می کند. من برای خودم و تنهایی ام مهم هستم که می دانم برای موفقیت نساج جانم را فدا کردم و حتی یک لبخند جای همه کینه ها و کینه ها را می گیرد و همین برایم کافی است. جا دارد از رضا حدادیان مالک باشگاه نساجی تشکر کنم که برای من برادری بود و می ماند. او و نساجی را به خدا می سپارم و بهترین ها را برایشان آرزو می کنم.
