ارتقای سلامت فرد و خانواده در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

سلامت کلی: حالتی است که در آن تمام جنبه های سلامت (جسمی، روانی، اجتماعی، معنوی اسلامی) در زمینه های ارتقاء، پیشگیری، درمان و توانبخشی و امداد فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیطی لحاظ می شود.

پیشگیری: مجموعه ای از برنامه ها، اقدامات و رفتارهای فردی و اجتماعی است که موجب رفع یا کاهش بروز تهدیدات و بیماری های سلامت (در سطح اولیه پیشگیری)، تسهیل تشخیص و درمان زودهنگام آنها (در سطح دوم پیشگیری) می شود. مراقبت جامع، از جمله بهبود درمان، توانبخشی و سایر حمایت ها در سطح (سطح سوم). از جمله اینکه اولویت پیشگیری بر درمان به معنای اولویت نوع اولیه پیشگیری بر درمان است.

جامعه به عنوان بستر تعامل و مشارکت در جهت رفع انواع نیازها و شکوفایی استعدادها، هویت فردی، اختیار و مسئولیت اعضا را نفی نمی کند، بلکه می تواند بینش، گرایش، منش، ظرفیت و اراده آنان را جهت دهد. عمل. و تأثیرگذاری بر مردم به ویژه نخبگان.

در این طرح به معنای: عدالت سلامت: برخورداری حداکثری از سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی مردم است.

مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نوشت: یکی از فعالیت های توقف ناپذیر دستگاه ها، همکاری های بین وزارتی و مشارکت آگاهانه و نظام مند مردم و مسئولیت قوای سه گانه در افزایش سطح سواد و سلامت فرهنگ جامعه است. . .

به گزارش ای بی اس نیوز، به نقل از دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایران پیشرفت، تلاش برای پیشگیری و کنترل عوامل تهدید کننده سلامت و کمک به ارتقای عادلانه سلامت افراد، خانواده و جامعه را برای داشتن افراد سالم و توانمند در جامعه، زیرا برخورداری عادلانه همه افراد جامعه از خدمات و مراقبت های بهداشتی، سطح سلامت کلی افراد را بهبود می بخشد و فضای رشد و توسعه را در جامعه ایجاد می کند.

سواد سلامت: مجموعه ای از دانش، مهارت های فردی و اجتماعی و توانایی استفاده از این مهارت ها و امکانات برای ارتقای سلامت فردی و اجتماعی با تغییر سبک زندگی و شرایط زندگی.

این راهبرد بر اساس افق پنجاه ساله ارائه شده در سند الگو که ریشه در مبانی فکری اسلامی ایرانی داشت و در سند الگو با عنوان «مبانی نظری» و «اصول» از آن یاد شده، تدوین شد. توجه به این مبانی و اصول، بنیان فکری این افق را بهتر مشخص خواهد کرد. از طرفی «الله یگانه است……. اجابت کننده دعا و حاجت، شفا دهنده.»; و از سوی دیگر «انسان دارای حقوقی است، از جمله حق حیات معقول، دانش، زندگی سالم معنوی و اخلاقی…» همچنین «انسان دارای حقوقی از جمله حق حیات معقول، بر علم است. ، به زندگی سالم…» و از سوی دیگر «انسان موجودی اجتماعی است و در چارچوب تعامل و مشارکت جمعی به دنبال ارضای بسیاری از نیازهای خود و شکوفا شدن استعدادهای خود است». به این دو مبنا اصولی در سند اضافه می شود که به مرحله عمل نزدیکتر است و اهداف مبانی را مشخص می کند. . این اصل به شرح زیر است:

همکاری بین بخشی: ایفای نقش سازنده و فعال کلیه ارکان مدیریتی سیستم به منظور تامین، حفظ و ارتقای سلامت.

لذا بهره مندی از خدمات و مراقبت های بهداشتی با کیفیت، در قالب شبکه بهداشت و درمان، مدیریت منابع سلامت و ارائه خدمات سلامت با محوریت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و از طریق سامانه بیمه ای با همکاری سایر مراکز و نهادهای بهداشتی درمانی، حق عموم مردم محسوب می شود. .

با توجه به اهمیت این موضوع، بنا به پیشنهاد اتاق فکر خانواده و پس از طی مراحل مربوطه، در بخش پیش نویس اقدامات الگوی اسلامی ایران پیشرفت در قالب اقدامات: «بهبود همه جانبه و عادلانه فردی، خانوادگی و سلامت اجتماعی و پوشش همگانی مراقبت ها و خدمات از طریق گسترش و تعمیق سواد و فرهنگ سلامت، پیشگیری و کنترل عوامل تهدید کننده، همکاری بین بخشی و مشارکت آگاهانه و سیستماتیک مردم و قوای سه گانه و توسعه تربیت بدنی. به ویژه ورزش های همگانی» این سوال را مورد توجه قرار داد.

اگر این طرح اجرا شود، می توان از پیش نویس سند مدل انتظار داشت:

ایجاد و گسترش نظام بیمه ای: عدم یکنواختی خدمات ارائه شده توسط سازمان های بیمه گر، نارضایتی بیماران از کیفیت خدمات دریافتی، نارضایتی ارائه دهندگان خدمات از تأخیر در پرداخت و تعرفه، عدم پوشش کامل جمعیت، عدم مراجعه سامانه. پايين مالي وجوه، نارسايي‌هاي پايش، نظارت و ارزيابي و آموزش ناكافي مديران و كارشناسان، فقدان ساختاري براي دسترسي بيماران به خدمات مناسب و عادلانه، سهم پايين بهداشت و درمان در توليد ناخالص ملي و محدوديت كافي. و منابع پایدار و بالاتر از همه ضعف در مدیریت از مشکلات مهمی است که در نظام سلامت کشور وجود دارد و باید اصلاح شود.

تهدید کننده سلامت: عوامل تهدید کننده سلامت مانند عوامل فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی، روانی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، محیطی با منشاء داخلی و خارجی و غیره. همه عوامل و شرایطی هستند که بر فرد، خانواده و جامعه تأثیر می گذارند و سلامتی مختلف اعم از جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی را به خطر می اندازند.

توزیع عادلانه منابع سلامت: توزیع عادلانه و برخورداری از همه منابع بهداشتی از جمله منابع انسانی، مالی و مادی برای برقراری عدالت در سلامت و رفع نابرابری‌های بین مردم استفاده می‌شود. یعنی فارغ از عواملی مانند سن، جنس، مذهب، قومیت، محل زندگی، موقعیت، عوامل اجتماعی و معلولیت، بدون هیچ گونه تبعیض و بر حسب نیاز، افراد جامعه می توانند از این تسهیلات بهره مند شوند.

دسترسی همگان به مراقبت و خدمات: دسترسی به مراقبت‌ها و خدمات اولیه بهداشتی با کیفیت، از جمله ارتقای سلامت، پیشگیری، درمان، توانبخشی و کمک بر اساس نیازهای افراد و به شیوه‌ای عادلانه. حقی است همگانی و طبق قوانین از طریق درآمد عمومی و مشارکت مردم در قالب بیمه پایه اجباری سلامت تأمین می شود.

مراقبت های بهداشتی اولیه: به مراقبت های بهداشتی پایه اطلاق می شود و شامل کلیه مراقبت ها و خدماتی است که در سلامت جامع از طریق مراقبت های بهداشتی تعریف می شود.

پاسخگویی حاکمیتی: هر یک از قوای سه گانه باید مسئولیت ها و وظایف خود را به درستی انجام دهند و پاسخگو باشند.

دستاورد این راهبرد اولاً «ارتقای عادلانه سلامت در حوزه‌های فرهنگی و سواد سلامت فرد، خانواده و جامعه، تحت کنترل درآوردن عوامل تهدیدکننده سلامت با همکاری بین‌وزارتی و مشارکت سیستماتیک مردم، پاسخگویی دولت محقق شده است» دوم: «توزیع عادلانه و برخورداری از همه منابع سلامت از جمله منابع انسانی، مالی و مادی، این امر به منظور برقراری عدالت سلامت بین مردم و تفاوت های سیستماتیک و بالقوه در یک واحد انجام شده است. یا جنبه های بیشتری از سلامت در جمعیت و زیرگروه های اجتماعی-اقتصادی، جمعیتی و جغرافیایی و همه به مراقبت ها و خدمات اولیه بهداشتی با کیفیت از جمله ارتقای سلامت، پیشگیری، درمان، توانبخشی و امداد دسترسی خواهند داشت. بر اساس نیازهای او و به شیوه ای عادلانه.

تأثیر توانایی پرداخت مالی بر دریافت خدمات و مراقبت های بهداشتی: افرادی که از وضع مالی کمتری برخوردار هستند و توانایی مالی کمتری برای پرداخت دارند، نباید از خدمات بهداشتی با کیفیت محروم شوند.

ارتقای عادلانه سلامت: همکاری بین رشته ای و مشارکت آگاهانه و سیستماتیک مردم و پاسخگویی حاکمیت (قدرت سه گانه) در افزایش سواد و فرهنگ سلامت، در پیشگیری و کنترل عوامل تهدید کننده سلامت، برای ارتقای عادلانه سلامت ضروری است.