اخترشناسان برای اولین بار یک “سه گانه” متشکل از یک سیاهچاله و دو ستاره پیدا کردند

در صورت فلکی ماسیان، در فاصله 7800 سال نوری از زمین، یکی از شگفتی های واقعی فضا نهفته است. سیستم سیاه‌چاله V404 Macean مدت‌هاست که اخترشناسان را با رفتار خود متعجب و سردرگم کرده است. اما اکنون دانشمندان متوجه شده اند که این منظومه سیاهچاله سه گانه است و ستاره دیگری در مداری 70 هزار ساله به دور آن می چرخد.

V404 Makian قبلاً یک همراه داشت: یک ستاره بسیار نزدیک، با مداری 6.5 روزه، که جرم آن سیاهچاله در حال تغذیه بود. بنابراین، ستاره تازه کشف شده آن را به یک سیستم سه گانه تبدیل می کند.

دانشمندان مدتهاست از وجود ستاره دوم اطلاع داشتند، اما فکر می کردند که ارتباطی با سیستم V404 Macan ندارد. داده های سه بعدی تلسکوپ فضایی گایا نشان داد که این سه جرم با سرعت و در یک جهت در فضا حرکت می کنند. این بدان معنی است که آنها با یکدیگر مرتبط هستند.

این اولین بار است که دانشمندان چنین سیستمی را شناسایی می‌کنند و می‌توانند بینش جدیدی در مورد چگونگی تشکیل سیاه‌چاله‌ها ارائه دهند. ستاره شناسان بر این باورند که سیاهچاله ها از انفجارهای ابرنواختری به وجود می آیند. اما این انفجارها آنقدر قوی هستند که ستارگان اطراف سیاهچاله را از مدار خود به بیرون پرتاب می کنند. کشف یک سیاهچاله سه گانه ممکن است این نظریه را زیر سوال ببرد.

سیاهچاله سه گانه چگونه تشکیل می شود؟

دانشمندان شاهد ابرنواخترهایی بوده اند که در آنها ماده بیرونی به شدت به فضا پرتاب می شود و هسته آن به سیاهچاله تبدیل می شود. اما روی کاغذ مکانیسم دیگری برای تشکیل سیاهچاله ها وجود دارد. به این مکانیسم “فروپاشی مستقیم” می گویند که در آن یک ستاره عظیم بدون هیچ گونه تخریب یا انفجاری در درون خود کاملاً فرو می ریزد و به سیاه چاله تبدیل می شود.

از آنجایی که این مکانیسم باعث خرابکاری یا انفجار نمی شود، تقریباً هیچ مدرکی در این مورد وجود ندارد. به همین دلیل، سیاهچاله سه گانه V404 Macean یک شکار جذاب برای ستاره شناسان است.

سیاهچاله و ستاره دور در فاصله 3500 واحد نجومی قرار دارند (یک واحد نجومی تقریباً برابر با میانگین فاصله زمین تا خورشید است). بنابراین طناب گرانشی بین آنها نسبتا ضعیف است و یک ابرنواختر به راحتی می تواند آن را پاره کند.

فاصله زیاد بین سیاهچاله و ستاره دورتر نیز این توضیح را رد می کند که ستاره کوچکتر توسط گرانش سیاهچاله به دام افتاده است.

ستاره شناسان ده ها هزار شبیه سازی انجام دادند و دریافتند که بهترین توضیح این بود که این سه عضو قبل از تشکیل سیاهچاله توسط گرانش به یکدیگر متصل شده بودند. این نشان می دهد که سیاهچاله با مکانیزم فروپاشی مستقیم ایجاد شده است.

این بهترین شواهد از یک سیاهچاله است که از طریق مکانیسم فروپاشی مستقیم ایجاد شده است. اکنون دانشمندان می توانند با استفاده از این مکانیسم وجود سیاهچاله هایی را توضیح دهند که توضیح تاریخ آنها با مکانیسم ابرنواختری دشوار است.

دانشمندان بر این باورند که کشف این سیستم سیاهچاله سه گانه نشان می دهد که سه گانه های بیشتری در جهان وجود دارد که ما هنوز آنها را کشف نکرده ایم. کشف نمونه های بیشتر درک ما از مکانیسم و ​​علت پوسیدگی مستقیم را بهبود می بخشد.