یک کارشناس مسکن گفت: برخی از محله های قدیمی که در گذشته های نه چندان دور دارای اعتبار بودند، اکنون به بافت های فرسوده و محلی مستعد بزهکاری اجتماعی تبدیل شده اند و دولت و شهرداری ها می توانند حس تعلق و امید را به ساکنان سابق بازگردانند. با احیای این محله ها که به چرخه تولید و بهره وری و بازآفرینی شهری تبدیل می شوند.
علی شماعی در گفت وگو با ای بی اس نیوز، اظهار کرد: در طرح نهضت ملی مسکن، اولویت با نوسازی و بازآفرینی بافت های فرسوده باشد. زیرا بافت های فرسوده و قدیمی به دلیل قرار گرفتن در محدوده شهر از توانایی خوبی در تولید مسکن برخوردار هستند.
وی افزود: حدود 167 هزار هکتار زیرساخت فرسوده و ناکارآمد در کشور وجود دارد که عمدتاً خدمات زیربنایی و روبنایی دارد. از این رو احیای بافت های فرسوده از طریق ساخت مسکن و محیط کسب و کار مناسب در این مناطق برای دولت و مردم سودآور بوده و موجب ارتقای بهره وری شهری، کاهش آسیب های احتمالی ناشی از زلزله و جلوگیری از گسترش فرسودگی می شود. ، آلودگی و ناهنجاری های محیط زیست آن. مردم تمایل دارند به جای رفتن به شهرهای دورافتاده و اقماری در شهرها و مناطق توسعه یافته زندگی کنند.
بیشتر بدانید
این کارشناس مسکن با بیان اینکه سازه های قدیمی که ثروت کشور هستند نباید بلا استفاده رها شوند، گفت: اگر به جای احیای سازه ها، علاوه بر ساخت و ساز در زمین های صنعتی و مراتع، زمین های کشاورزی و جنگلی اطراف شهرها، مسکن بسازیم. با تهدید امنیت غذایی، ما به منابع طبیعی و محیط زیست خود آسیب رسانده ایم.
شماعی استفاده از منابع تولیدی را برای نوسازی پارچه های فرسوده ضروری دانست و افزود: یکی از موارد تولید، ورود پارچه های فرسوده و مهجور به چرخه تولید و بهره وری است. استفاده بهینه از اراضی بایر، نوسازی شهری و جنبه بهره وری است و از جهات مختلف فواید بسیاری برای مردم و مسئولان دارد. در عین حال هزینه زیرساخت های شهری اطراف شهرها بالاست.
هزینه های هنگفت ساخت مسکن در شهرهای حومه شهر
به گفته وی، برای ایجاد یک شهر جدید، دولت باید هزینه های هنگفتی را برای زیرساخت ها، خدمات زیربنایی، روبنایی و حمل و نقل، تامین آب و برق و امنیت صرف کند. علاوه بر هزینه های حمل و نقل و غیره، ناشناس ماندن در شهرهای جدید برای مدت طولانی گران است.
وی تصریح کرد: زمانی که خانواده ها به شهرها نقل مکان می کنند، مجبور نیستند برای تامین معاش و دریافت خدمات از شهر خود به شهرهای بزرگ سفر کنند. این سوال در کاهش هزینه ها و کمک به اقتصاد آنها موثر است.
این کارشناس مسکن با اشاره به تبدیل شدن برخی محله های قدیمی به بافت های فرسوده و کانون های بزهکاری گفت: رها شدن محله هایی که در سال های نه چندان دور دارای اعتبار بودند، این محله ها را به محل بزهکاری اجتماعی و پناهگاه معتادان متجاهر تبدیل کرده است. با احیای این محلات، دولت می تواند حس تعلق و امید را به ساکنان سابق بازگرداند و آنها را به چرخه تولید و بهره وری و بازآفرینی شهری بازگرداند.
احیای هویت شهرها با بازآفرینی
شماعی بازآفرینی را برای احیای هویت و اصالت شهرها پیش بینی کرد و افزود: امروز مهمترین سرمایه کشورها نیروی انسانی و انسجام ملی آن است. اگر امکان زندگی سالم و ایمن را برای محله‌های بخش مرکزی و سایر محله‌های شهری فراهم کنیم، منجر به ایجاد زندگی مدنی و ارتقای سرمایه اجتماعی و فرهنگی، تمدن در شهر می‌شود. ایجاد فرصتی برای نوسازی اجتماعی و اقتصادی در بافت های فرسوده موجب تحول فرهنگی و اقتصادی، انسجام محله ای و منطقه ای و ایمنی شهری می شود.
وی با اشاره به نقش شهرداری ها و مدیریت یکپارچه شهری، ادارات و استانی در احیای بافت های فرسوده، گفت: بر اساس قانون، شهرداری ها موظف به کاهش 50 درصدی آلایندگی هزینه های نوسازی هستند که می تواند تا 50 درصد کاهش یابد. 100%
این کارشناس مسکن خاطرنشان کرد: همچنین مجوزها و فعالیت های تجاری و اداری متناسب با بافت را با تخفیف ویژه برای بازآفرینی بافت های فرسوده و توسعه امکانات و تسهیلات عمومی و خدمات رفاهی مناسب در نظر بگیرند. اما گاهی همکاری های لازم در این زمینه ضعیف یا وجود ندارد. پرداخت تسهیلات مناسب و کارآمد به ساکنان بافت نیز باید در دستور کار دولت و شهرداری ها قرار گیرد.
انتهای پیام
