آیا سیمرغ همان ایران 140 است؟ / نگاهی به ویژگی های جدیدترین دستاورد هوایی ایران

** ققنوس؛ طراحی و تولید بدون وابستگی

برای هواپیماهای ترابری سبک سیمرغ کاربردهای زیادی را می توان در نظر گرفت که بسیاری از آنها با روند پروژه در آینده مشخص خواهد شد اما به طور کلی می توان سیمرغ را گزینه مناسبی برای استفاده در نیروهای مسلح اعم از نیروی دریایی و زمینی دانست. زیرا این نیروها برای جابجایی تجهیزات و نیرو بین واحدهای خود در کشور به چنین قابلیتی نیاز دارند.

از سوی دیگر، اگرچه افزایش مساحت بال هواپیما باعث درگ القایی می شود، اما مزایایی نیز دارد از جمله ظرفیت مخزن سوخت را افزایش دهید هواپیما (مخازن سوخت هواپیما در بال قرار دارند) نیز کاهش فاصله باند مورد نیاز برای فرود و برخاستن شرق.

نصب درب شیبدار متحرک (رمپ) برای بارگیری انواع محموله های قابل حمل از دیگر ویژگی های در نظر گرفته شده برای هواپیمای سیمرغ به عنوان هواپیمای ترابری است. به گفته رییس سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع این هواپیما برای تحمل بارهای تا 6 تن طراحی شده است بدین منظور یراق آلات داخلی آن و نصب رمپ های بارگیری با در نظر گرفتن این امر انجام شده است. این هواپیما علاوه بر قابلیت حمل کانتینرهای استاندارد مورد استفاده برای جابجایی بار، می تواند انواع خودروهای چرخدار سبک را نیز در خود جای داده و جابه جا کند.

برای بررسی دقیق هواپیمای ترابری سیمرغ در مرحله اول باید به پیشینه آن اشاره کرد. جمهوری اسلامی ایران در دهه 1970 پروژه مشترکی را با شرکت اوکراینی آنتونوف برای تولید هواپیمای مسافربری در داخل ایران آغاز کرد که در واقع شامل انتقال خط تولید هواپیمای آنتونوف 140 به ایران و ایجاد صنایع هواپیماسازی ایران بود. شرکت (HESA) که به IRAN-140 تبدیل شد. این هواپیما که پس از تولید چند مدل مسافربری به دلیل برخی ملاحظات فنی برای سرمایه گذاری در خط تولید این هواپیما در دولت وقت تولید شد، پس از چندین سانحه، سرانجام در سال 1393 و پس از پرواز تهران – طبس. توسط سازمان هواپیمایی کشوری ممنوع شد و مهندسان آنتونوف در ایران از کشور خارج شدند.

با این حال خط تولید این هواپیما همچنان در داخل کشور بود، خط تولیدی که برای آن پول پرداخت شد و همچنین تعدادی از قطعات و اجزای این هواپیما در آن زمان برای جلوگیری از اتلاف منابع و سرمایه گذاری در کشورمان تولید می شد. خط تولید این هواپیما در شرکت هسا تصمیم به طراحی مجدد هواپیمای ایران 140 به منظور توسعه کاربری و استفاده از آن برای رفع نیازهای عملیاتی نیروهای مسلح گرفته شد و در این مرحله دفتر طراحی شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) در اصفهان نقش اساسی داشت. نقش. و نقش کلیدی زیرا باید تغییراتی در طراحی این هواپیما ایجاد می شد تا بتوان از آن برای مقاصد دیگر به ویژه حمل و نقل بار و در صنعت هوانوردی استفاده کرد. انجام کوچکترین تغییرات در تجهیزات هواپیما مستلزم دانش فنی بالا و همچنین آزمایشات دقیق متعدد است.

در مقاله فوق به تفاوت های سیمرغ و ایران-140 به عنوان هواپیمای پایه اشاره کردیم. تفاوت هایی که هر کدام نیاز به محاسبات و آزمایش های بسیار دقیق دارند، زیرا در صنعت هوانوردی به دلیل استانداردهای ایمنی سختگیرانه، تمام محاسبات باید تا حد امکان دقیق انجام شود.

نصب صندلی برای جابجایی نیروی انسانی و چتربازان و همچنین نصب نگهدارنده بارکد از دیگر مواردی است که در طراحی داخلی این هواپیما به آن توجه شده است. اما یکی دیگر از نقاط تمایز سیمرغ و ایران-140 که به زمان تعویض قسمت عقب هواپیما برمی گردد، نصب دو درب جانبی در انتهای هواپیما برای خروج (پرش) چتربازان است. یکی از الزامات طراحی هواپیماهای نظامی است.

پس از پایان کار هواپیما (Empennage)، یکی دیگر از تغییرات عمده سیمرغ نسبت به ایران-140 مربوط به یکی از مهم ترین اجزای یک هواپیما یعنی بال است! در تصاویر سیمرغ در نگاه اول می توان دریافت که با تغییر طرح بال ها از شکل ذوزنقه ای در ایران-140 به مستطیل شکل در سیمرغ، مساحت بال ها افزایش یافته است که این خود به خودی خود افزایش یافته است. از تعمیرات اساسی و مهندسی مجدد ویژه در ساخت این هواپیما خبر می دهد.

** آینده سیمرغ

** زمینه

بنابراین پروژه هایی برای استفاده از این هواپیما در نقش هواپیمای ترابری سبک و همچنین هواپیمای گشت دریایی تعریف شد که هواپیمای سیمرغ در واقع حاصل یک پروژه طراحی و تولید هواپیمای حمل و نقل سبک است.

** ارزش مهندسی

همانطور که اشاره شد، قسمت عقب بدنه کاملاً بازطراحی و بازسازی شده است به دنبال این طراحی جدید، سایر قطعات مربوط به این قطعه نیز دستخوش تغییراتی شده است. یکی از این قسمت ها سکان افقی هواپیما است که این قسمت از هواپیمای ترابری سیمرغ با هواپیمای ایران 140 تفاوت های چشمگیری دارد به طوری که در هواپیمای ایران 140 تا حدودی V شکل می بینیم در حالی که در هواپیمای سیمرغ این سکان وجود دارد. مسطح است

نگاهی به ظاهر هواپیمای سیمرغ شباهت آن به هواپیمای 140 سرنشین ایران را نشان می دهد، موضوعی که از سخنان وزیر دفاع مبنی بر «بازطراحی و توسعه این هواپیما بر اساس هواپیماهای هم سن و سالش» مشخص است. طراحی شده برای القای این که سیمرغ همان هواپیمای 140 ایران است، در حالی که بررسی دقیق تر هواپیما و تصاویر منتشر شده از آن نشان می دهد که طراحی مجدد سیمرغ و تولید هواپیمای ترابری از آن فرآیند پیچیده و دقیقی بوده است. محصول نهایی که یک هواپیمای ترابری سبک است. که در این گزارش به تفصیل به آن خواهیم پرداخت.

در صنعت هوانوردی بدون انجام محاسبات دقیق مربوط به آیرودینامیک، دینامیک پرواز، مقاومت مواد در برابر شرایط بارگذاری و مانورهای مختلف پروازی، تغییرات کوچکی در قسمت‌های مختلف هواپیما اعم از موتور، ساختار، بدنه و غیره انجام می‌شود. با استانداردهای هوانوردی ، غیرممکن است و هرگونه تغییر در متغیرهای فوق باید به شدت مورد بررسی و آزمایش قرار گیرد، موضوعی که در تصاویر منتشر شده از مراحل طراحی و تولید هواپیمای سیمرغ به خوبی مشخص است که کوچکترین نمونه سازه در باد Is به دقت بررسی می شود. تونل

اولین قسمتی که تغییر کرده است قسمت انتهایی بدن است که Empennage نامیده می شود. در این قسمت از هواپیما از آنجایی که نیاز به اضافه شدن درب بارگیری سیار (رمپ) بود، طراحی و ساخت این قسمت از هواپیما که ماموریت اصلی دفتر طراحی و شرکت هسا می باشد و نیازمند است. محاسبات آیرودینامیکی و سازه ای کار بدون حضور آنتونوف حکایت از کار عالی مهندسان ایرانی وزارت دفاع دارد.

مقایسه ظاهری ایران 140 با سیمرغ تغییرات در ساختار هواپیما را نشان می دهد به ویژه در قسمت پایانه هواپیما (Empennage) که شامل اضافه شدن درب بارگیری متحرک (رمپ) و تغییرات در ساختار سکان افقی هواپیما شامل سطوح ثابت (تثبیت کننده افقی) و سطوح متحرک (آسانسور) می شود. ، که در ادامه به توضیح آن می پردازیم.

به همین دلیل طراحی و ساخت هواپیمای ترابری سیمرغ با توجه به حجم تغییرات مدل پایه را می توان یکی از پروژه های اصلی هوانوردی کشور دانست که توسط شرکت هواپیماسازی ایران به تولید رسید. پروژه ای که علاوه بر مفهوم اصلی آن که دانش طراحی و ساخت هواپیمای ترابری برای کشور است، منجر به تربیت تعداد قابل توجهی از نیروهای مهندسی در حوزه هوافضا می شود.

گروه امنیتی دفاعی ای بی اس نیوز: هفته گذشته با حضور وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، هواپیمای سبک ترابری سیمرغ در شرکت هواپیماسازی ایران (هسا) در شاهین شهر اصفهان رونمایی شد. درخواست طراحی، ساخت و ساخت هواپیماهای کشوری و نظامی.

از طرفی به دلیل اینکه قسمت انتهایی هواپیما نسبت به ایران 140 تغییر اساسی کرده است. زیرساخت تولید این قسمت بدنه از جمله لوازم جانبی نیز باید تولید می شد تصاویر منتشر شده از روند ساخت هواپیمای سیمرغ ساخت هواپیما در شرکت هسا را ​​نشان می دهد.

همانطور که گفته شد تست های پروازی هواپیمای سیمرغ در آینده نزدیک انجام خواهد شد، تست هایی که صحت فرآیند مهندسی و محاسباتی این پروژه را به اثبات می رساند.

همچنین با توجه به رونمایی از نسخه گشت دریایی هواپیمای ایران 140 در گذشته، می توان آن را به عنوان یکی از افق های پروژه سیمرغ، ترکیبی از گشت دریایی و ماموریت های شناسایی و حمل و نقل تصور کرد.

بر اساس مشخصات این هواپیما، سیمرغ دارای دو توربوپراپ است که حداکثر سرعت آن به 530 کیلومتر بر ساعت می رسد و می تواند مسافت 3900 کیلومتر را طی کند. این هواپیما باید با باندی به طول حداقل 1450 متر برخاسته و با باندی به طول حداقل 900 متر فرود آید و تا 6 تن بار حمل کند که در مقایسه با نمونه های مشابه سیمرغ خوب است. گزینه ای برای استفاده تبدیل به یک ناوگان حمل و نقل نظامی و تجاری می شود.