آنالیز پیروزی ۵ گله ایران در راه جام جهانی

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، تیم ملی ایران با پیروزی مقابل ترکمنستان در اولین دیدار خود در سال جدید، گامی دیگر به سوی جام جهانی 2026 برداشت. هرچند پیروزی ایران با توجه به سابقه و آمار تیم ها قبل از بازی قابل پیش بینی بود، اما ملی پوشان ایران در دیدار مقابل ترکمنستان با استفاده از میهمان جوان موفق شدند به پیروزی خوبی دست پیدا کنند.

آمار و ارقام قبل از بازی ایران و ترکمنستان نوید یک بازی خوب و سریع با پرس بالا و عقب نشینی سریع در فاز دفاعی و بازی سریع و پیشرفته در فاز تهاجمی را می داد.

تیم ملی ایران میانگین 1.7 پاس در مقایسه با 7.11 (PPDA) در فاز پرس بالا یا توپ گیری داشت.

آمار 8 بر 3، امتیاز مورد انتظار یا احتمالی (XG) و بهترین مالکیت توپ در خط میانی.

نیمه اول:
تیم ملی ایران 88 درصد بازی های خود را در اختیار دارد وی در آخرین دیدارها با سیستم 1-3-2-4 و مقابل ترکمنستان با سیستم 1-4-5 دفاع کرد. اولین تغییر تیم ملی ایران در سال جدید شروع بازی با سیستم 2-4-4 بود اما خیلی زود این سیستم با دو مدافع وسط کاملا باز و حضور بیرانوند به عنوان مرکزی کاذب تبدیل به سیستم تهاجمی تری شد. مدافع و بالا آمدن هر دو دفاع کناری باعث حرکت وینگرهای چپ و راست به سمت خطوط داخلی و ایجاد برتری عددی در خط میانی حریف می شد و با انجام مکرر این حرکت می توان از فضاهای کناری بیشتر برای دفاع چپ و راست استفاده کرد. . سعید عزت اللهی در پست هافبک دفاعی (6) سعی کرد بین فاز دفاعی و هجومی تعادل ایجاد کند و عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت. و در کنار سعید سامان، قدوس در این دیدار نقش بازیساز را به خوبی ایفا کرد و با حرکات خود، با توپ و بدون توپ، نقش حیاتی در تنظیم حملات تیم ملی ایران داشت.

در ابتدای بازی به نظر می رسید تیم ملی ایران با توجه به شرایط بازی، تغییرات و دگرگونی های ملی پوشان و ایجاد فضای مناسب برای استفاده از آن استفاده شده باشد. آنها هیچ فرصتی به حریف ندادند. و به نظر می رسید در این امر موفق بوده اند ملی پوشان در 15 دقیقه ابتدایی این دیدار موفق شدند دو گل به ثمر برسانند و پس از گلزنی، سبک بازی تیم ملی تغییر کرد و تلاش برای زمین بازی و حرکات عمیق بازیکنان چه از وسط و چه از کناره ها بیشتر به چشم آمد.

ایجاد برتری عددی در میانه میدان، بلند کردن دفاع های کناری و انتقال توپ از جناحی به جناح دیگر از طریق ارسال های مورب زمینی و هوایی کار تیم ترکمنستان را در فاز دفاعی با مشکل مواجه کرد که این امر باعث دویدن این تیم شد. خیلی زیاد. و به کنار، فاز دفاعی آنها شکسته شد. همانطور که گفتیم ملی پوشان ایران در فاز دفاعی با امتیاز 1.7 وارد زمین شدند و در پرسینگ بالا صاحب توپ شدند که در نوع خود امتیاز بسیار عالی است. و انتظار می رفت ایران در فاز دفاعی به خصوص پرس بالا با شدت بیشتری بازی کند اما این به وضوح دیده نشد و چندین بار تیم ترکمنستان با پاس های کوتاه و مکرر و یافتن ضربه بلند موفق شد پرس تیم ملی ایران را از بین ببرد. پاس، از هر دو خط جلو و خط هافبک عبور کرد، اما مدافعان میانی توانستند با حضور به موقع، حمله را متوقف کنند و توپ حتی اگر دیر شده بود، پس گرفته شود.

بخش دوم:
ملی پوشان ایران با زدن دو گل دیگر در 10 دقیقه ابتدایی نیمه دوم را خوب شروع کردند و در فاز دفاعی از نظر پرس بالا و ریباند و همچنین تصاحب توپ در شروع مجدد، تغییر محسوسی را در فاز دفاعی به نمایش گذاشتند. تیم ترکمنستان مقابل دروازه دیده‌ایم که این امر ناشی از دویدن شدید بازیکن و حرکت ضعیف در طول بازی است، زمانی که بازیکن حرکت بعدی را انجام می‌دهد و توپ را تعقیب می‌کند و حریف را مجبور به اشتباه می‌کند. عبور؛ در حالی که تیم ملی ایران در مقایسه با نیمه اول عملکرد بهتری داشت و توانست در فاز پرس موقعیت های بهتری ایجاد کند و توپ را در دروازه حریف برنده یا پس بگیرد.

در فاز هجومی ایران بهتر از نیمه اول کار کرد، آرامش در پاس ها و حرکات بازیکنان حاکم بود و ساختار بهتری به چشم می خورد و بازیکنان سعی می کردند با حرکات پا روی توپ و خارج از توپ موقعیت هایی ایجاد کنند که باعث ایجاد موقعیت شد. هماهنگی بیشتر برای بازی های آینده خواهد بود.

حضور میهمانان جوان نقطه عطف دیدار مقابل ترکمنستان است:
در دیدار مقابل ترکمنستان از ابتدای بازی شاهد حضور حزباوی و حردانی بودیم که هر دو عملکرد قابل قبولی از خود به جای گذاشتند. در نیمه دوم و در 20 دقیقه پایانی حضور سایر بازیکنان جوان از جمله سامان فلاح در خط دفاع و آزادی و صیادمنش در خط حمله تیممان تصویری تازه و جذاب از خود به ما نشان داد. و با بازی این بازیکنان جوان دریچه جدیدی به روی فوتبال ایران گشوده شد و این بازیکنان توانستند آینده فوتبال ایران را در زمان مناسب آغاز کنند، به موقع بازی کنند و آینده ای درخشان، بهتر و جوانتر را در فوتبال جهانی رقم بزنند. برای خودنمایی در مقابل دشمنان

بهتر از این هم میتونه باشه:
تیم ملی فوتبال ایران ستاره‌های جدیدی را وارد فوتبال جهان می‌کند و چه خوب است که در کنار این تغییر نسل، فوتبال ایران فرم تهاجمی‌تر، با قدرت ضربه بیشتر و ساختار محکم‌تری به خود بگیرد. در مرحله حمله و دفاع از زاویه ای دیگر، که ممکن است اشتباه باشد، هنگام فشار دادن از بالا به ساختاری ساده تر اما واضح تر نیاز داریم. به عنوان مثال شکل و اصول پرسینگ ما، زمانی که حریف با یک عدد (6) یا دو عدد (6) که هافبک دفاعی (هافبک ها) بازی می کند، سیگنال فشار دادن یا بازپس گیری توپ در مناطق مختلف زمین بسته به شرایط نتیجه یا حتی تغییر ممکن است کیفیت بازیکنان در زمین تغییر کند و هر چه ساده تر باشد، بازدهی در بازی کل تیم به صورت انفرادی و گروهی بالاتر خواهد بود.

ضربات آزاد:
ضربات آزاد در فوتبال امروزی جایگاه ویژه ای پیدا کرده و به جایی رسیده است که در بسیاری از تیم ها مخصوصا در اروپا مربی مخصوص ضربات ایستگاهی استخدام می شود. به طور کلی و آماری حدود 30 درصد گل ها از روی ضربات آزاد به ثمر می رسد که جالب و تاثیرگذار است. ملی پوشان ایران در بازی های اخیر خود در جام ملت های آسیا و مقابل ترکمنستان چندین ضربه ایستگاهی به دست آوردند اما برنامه خاصی برای این ضربات از روی قاب تلویزیون نداشتند. حتی گلی که امید نورافکن به ثمر رساند نیز به نظر می رسد حاصل خلاقیت باشد تا کار گروهی و تمرین، اما مسلما کادر فنی تیم ملی ایران نیز مانند برنامه ریزان قبلی و آینده، توجه بیشتری به جزئیات خواهند داشت. که به نظر می رسد بازیکنان جوان تر و با انگیزه تری در زمین جام جهانی 2026 هستند.