راستخواه: ساخت نیروگاه کوچک اقتصادی نیست/ نیازمند همکاری و تعامل نزدیک بین المللی هستیم

رئیس سابق سامانه ایمنی هسته ای کشور با اشاره به ابلاغیه سازمان انرژی اتمی مبنی بر آغاز ساخت نیروگاه 300 مگاواتی در دارخوین، گفت: با وجود اینکه دانش هسته ای در کشور بسیار توسعه یافته و دانش علمی، دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی پیشرفت های زیادی داشته اند، اما موفقیت چنین پروژه هایی مستلزم همکاری و تعامل نزدیک بین المللی است.

وی گفت: شاید در این مرحله صحبت از ایمنی این طرح زود باشد اما باید این طرح به خوبی شفاف سازی شود و از توان خوب کشور در مطالعات طرح استفاده شود.

راستخواه با تأکید بر لزوم توجه به موضوع ایمنی در فرآیند طراحی، ساخت و بهره برداری از این نیروگاه که گفته می شود با توان داخلی ساخته می شود، گفت: مقوله «ایمنی» شامل پارامترهای متعددی از جمله «ارزیابی» است. امکان سنجی، قابلیت اطمینان و اعتماد بخشی از آن هستند.

رئیس سابق سامانه ایمنی هسته ای کشور در ادامه با بیان اینکه ما از جزئیات برنامه و برنامه سازمان انرژی اتمی اطلاعی نداریم، اما در مجموع مواردی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. این طرح ادامه طرح قبلی است که با مشارکت طراح خارجی انجام می شود یا طراح داخلی وجود دارد؟ این سوال در اخذ پروانه ساختمانی که قطعا دارای دانش و اشراف کامل در مرکز سیستم ایمنی هسته ای است بسیار حائز اهمیت است.

ناصر راستخواه، رئیس سابق سازمان امنیت هسته ای کشور و معاون وقت سازمان انرژی اتمی در گفت وگو با ای بی اس نیوز، درباره تصمیم سازمان انرژی اتمی برای ساخت نیروگاه 300 مگاواتی در دارخوین به دلیل تحریم های بین المللی، موضوع ایمنی هسته ای، حمایت مالی و فنی، گفت: اصولا من با دید مثبت به تحولات نگاه می کنم. و اگر کشور تصمیم بگیرد نشانه رشد و توان ملی در توسعه صنعت هسته ای است»، گفت: طرح چنین نیروگاه های هسته ای (حدود 350 مگاوات) یک نیروگاه متوسط ​​محسوب می شود و تقریباً از در ابتدای طرح توسعه نیروگاه اتمی، این نوع نیروگاه ها عمدتاً داخلی بوده، طرفداران زیادی داشته و موضوع آن نیز در برنامه های توسعه ملی کشور قرار گرفته است.

قبل از انقلاب قرار بود دو نیروگاه با توان 900 مگاوات در محل تعیین شده برای احداث نیروگاه مذکور با مشارکت فرانسوی ها ساخته شود. این کارخانه ها قرار بود در اوایل دهه 1960 راه اندازی شوند، اما تحولات سیاسی مانع از اجرای این پروژه شد و فرانسوی ها قرارداد را لغو کردند. چند سال بعد ایران اقدام به ساخت این نیروگاه با مشارکت چین کرد اما چین نیز از مشارکت در این پروژه خودداری کرد. ایران در سال 1385 اقدام به طراحی اولیه و تفصیلی نیروگاه 360 مگاواتی دارخوین با تکیه بر برق ملی کرد که این تلاش ناکام ماند. سازمان انرژی اتمی در اقدامی دیگر در نظر دارد در منطقه دارخوین یک نیروگاه 300 مگاواتی به نام «کارون» که قبل از انقلاب برای احداث نیروگاه اتمی قرار داشت، با انرژی خانگی بسازد.

سازمان انرژی اتمی اعلام کرده است که ساخت این نیروگاه با استفاده حداکثری از توان ملی کشور در زمینه های طراحی، تامین تجهیزات و ساخت انجام می شود. همچنین برآورد مالی برای اجرای این طرح تقریباً 2 میلیارد دلار است.

وی درباره جنبه های مالی ساخت و راه اندازی این نوع نیروگاه ها و اینکه برخی فکر می کنند این نیروگاه ها صرفه اقتصادی ندارند؟ وی گفت: هزینه نسبی این نیروگاه ها بسیار بیشتر از نیروگاه های 1000 مگاواتی است و تقریباً هیچ کشور دیگری به دلیل عدم صرفه اقتصادی، پیگیر ساخت این نوع نیروگاه ها نیست.

رئیس سابق سیستم ایمنی هسته ای کشور گفت: اگرچه دانش هسته ای در کشور پیشرفت زیادی داشته و مراکز علمی، دانشگاهی و تحقیقاتی پیشرفت زیادی داشته اند و از سوی دیگر ظرفیت مهندسی فنی کشور نیز ارتقا یافته است. ، اما موفقیت در انجام چنین پروژه هایی مستلزم همکاری و تعامل نزدیک بین المللی است. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، با وجود ظرفیت های فنی، هنوز نیازهای فنی دیگری وجود دارد که نیاز به شرایط خوب بین المللی برای رفع آنها دارد. نباید فراموش کرد که به دلیل تحریم های ظالمانه، پروژه نیروگاه اتمی بوشهر با تاخیر و هزینه های هنگفتی مواجه شد.