در 5 جولای 1054، یک انفجار آسمانی قدرتمند آسمان تابستان را روشن کرد. انفجار تماشایی یک ابرنواختر یا مرگ شدید ستاره ای بود که شاید ده برابر جرم خورشید ما باشد.
ستاره شناسان چینی مرگ این ستاره را تماشا کردند و مرگ آن را ثبت کردند. این ستاره در آسمان بالای شاخ جنوبی صورت فلکی ثور ظاهر می شود و شش برابر درخشانتر از زهره و تقریباً به روشنی ماه کامل توصیف شده است. در حدود 3.5- درجه، روشنایی ظاهری آن تقریباً چهار برابر روشن‌تر از زهره در درخشان‌ترین حالت خود بود و حتی در نور روز برای 23 روز آینده قابل مشاهده بود.
باقیمانده ابرنواختر بعدها سحابی خرچنگ نامیده شد. توده ای ابری و درخشان از گاز و غبار در فاصله 7000 سال نوری از زمین.
امروزه سحابی خرچنگ را می توان در نزدیکی ستاره زتا توروس، که M1 نیز نامیده می شود، مشاهده کرد، زیرا اولین سحابی بود که در فهرست اشیاء مسیه گنجانده شد.
این سحابی منبع قدرتمندی از امواج رادیویی است و نور مرئی آن با همان فرکانس امواج رادیویی ساطع می شود. سحابی خرچنگ یکی از معدود ابرنواخترهایی است که به طور تاریخی در کهکشان راه شیری مشاهده شده است.
در حالی که بسیاری از ابرنواخترها در کهکشان های نزدیک مشاهده شده اند، آنها رویدادهای نسبتا نادری در کهکشان ما هستند. ستاره کپلر آخرین بار در سال 1604 دیده شد.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/powerful-celestial-explosion-brightened
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز