کمبود دارو و تخصیص ارز ربطی به سازمان غذا و دارو ندارد. ماموریت اصلی سازمان همچنان بر روی زمین است

سالم الخبر: مدیر گروه اقتصاد و مدیریت دارویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: کمبود دارو ربطی به سازمان غذا و دارو ندارد. مسئولان سازمان غذا و دارو به قدری درگیر مسائل و مشکلات روزمره هستند که ماموریت اصلی سازمان همچنان در واقعیت است.

به گزارش سالم خبر؛ فرزاد پیروان در دومین کنفرانس اقتصاد و مدیریت دارو با آسترازنکا تحت عنوان کنفرانس کمبود مواد مخدر؛ Roots and Solutions افزود: به عنوان مثال در بحث برند و ژنریک یک سازمان باید مطالبه گر باشد نه تدافعی. وزارت بهداشت و وزارت بازرگانی مسئول تنظیم بازار دارو هستند و سازمان باید پوست آنها را بتراشد و از جایگاه نظارتی خود خجالت نکشد.

وی همچنین افزود: پیروان در کشور ما اگر به دار آویخته شود پاسخ خواهند داد. این بدان معنی است که برای نتیجه دادن باید اغلب تکرار شود. بنابراین باید تمام مسائل مربوط به کمبود دارو به طور مداوم تکرار شود تا بتوانیم جلو برویم.

پریویان با تاکید بر تفاوت تعریف کمبود دارو از منظر سازمان غذا و دارو، جامعه پزشکی و بیماران، گفت: در بحث کمبود دارو مشکل دیدگاه داریم. سوالی که باید به آن پاسخ داد این است که دیدگاه ما در مورد کمبود دارو چیست؟ این موضوع دو بخش دارد. یک قسمتی که چندین بار گفته شده این است که ما نمی دانیم در سلامت از چه مکتب اخلاقی پیروی می کنیم، نمی فهمیم چیست؟ یک جایی در قانون اساسی یک بخشی می گوید سلامت حق همه است و به نوعی به خدمات بهداشتی و درمانی حالت آزادی بخش می دهد و در جای دیگر می گوییم منابع محدود است و نمی توانیم آنها را آزاد بگذاریم. بسته به هر یک از این دیدگاه ها، تعریف ما از کمبود دارو متفاوت خواهد بود.

او تکمیل کرد

پدر: ما می دانیم که ظرفیت ها محدود است و باید مشخص کنیم که در این شرایط مصلحت کشور چیست. این مدرسه ای خواهد بود که ما دنبالش می رویم و شناسایی می کنیم و شکاف را تحلیل می کنیم و می بینیم که الان کجا هستیم.

پریویان تصریح کرد: کمبود دارو را از منظر دیگری بررسی کنیم چرا که در نهایت این همه سامانه ای که داریم و همه کوبرایی که در وزارت بهداشت انجام می دهیم با همه دم، دستگاه ها و سازمان ها. استفاده و دسترسی استفاده از دارو، نیاز بیمار به منفعت است و هر چیزی که مانع این منفعت برای بیمار شود، عامل کمبود است.

وی تاکید کرد: رسیدگی به این کاستی ها و علل آن وظیفه دولت است. وقتی دیدگاه ما از دیدگاه جامعه جداست، کجا مشکل پیدا می کنیم و چرا در ابتدا دولت، سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت تشکیل شد؟ ماهیت شکل گیری وزارت بهداشت نوعی چاشنی بازار است که در آن بازار تنظیمی در این بازار ایجاد شد. معنی آن چیست؟ این بدان معناست که باید حقوق بیمار رعایت شود و بنابراین دیدگاه بیمار نیز باید در نظر گرفته شود.

پریویان همچنین توضیح داد: زمانی که بیمار در هیچ یک از موارد احتمالی دارو را دریافت نکند و نهاد نظارتی این کمبود را نپذیرد و در نظر نگیرد، این فاصله ایجاد می شود. رگولاتوری باید بفهمد که جامعه چه می گوید، مثلاً کمبود دارو وجود دارد، اما از نظر رگولاتوری کمبود نیست. آقای برگزارکننده! به عنوان نماینده این جامعه، باید دیدگاه خود را تنظیم کنید. موضوع هم نظری است و هنوز در این مورد تصمیم نگرفته ایم.

وی ادامه داد: بنابراین مشکلاتی که در حوزه پزشکی وجود دارد همیشه تکرار می شود و همیشه وجود دارد و ما معمولا در مقاطع مختلف فکر می کنیم که می توانیم

اگر گرفتارش شدیم و به چیزهای مهم تری نرسیدیم، همه آن را حل کنیم. راه حل بسیار روشن است سازمان غذا و دارو باید به وظیفه خود عمل کند و دخالت نکند.

پروانه همچنین در زمینه تنظیم کیفیت دارو خاطرنشان کرد: در بحث کیفیت، آیین‌نامه‌ای داریم که حداقل کیفیت یک دارو مانند فارماکوپه است. در حالی که کیفیت دارو باید توسط پزشک بر بالین بیمار مشاهده و بررسی شود. ما اکنون با مقررات مبتنی بر فارماکوپه پیش می رویم، جایی که هر فردی در تولید دارو باید با فارماکوپه مراجعه کند و توجه داشته باشد که اگر کیفیت در بالین بیمار نادیده گرفته شود، همان است و قابل تعویض است. پس تفاوت کجاست؟ از طرفی کیفیت سقف ندارد. یک داروی مارک دار که بر اساس اطلاعات داروی مارک دار وارد دستورالعمل ها شده است، مشخصات بالینی دارد که قرار است دیگران از آن پیروی کنند که سقفی ندارد. با این حال، سازنده در حال کار بر روی منابع، مواد اولیه و فناوری های جدید تولید محصول برای بهبود کیفیت محصولات خود است. چون معلوم نیست تا کجا باید برویم. افزایش کیفیت به معنای گران شدن دارو است. اکنون راه حل هایی که در دنیا با دارو استفاده می شود بحث مقرون به صرفه بودن است. یعنی صرف دارویی که نتایج بالینی دارد معقول است یا خیر؟ در بسیاری از موارد نقطه مبادله ای ندارد. یعنی صرفاً می گوییم فارماکوپه برای ما معیار است و نیازهای جامعه و پزشکان برآورده نمی شود.

وی تاکید کرد: ما کارهای ناتمام زیادی در سازمان غذا و دارو داریم. ما هم که در سازمان بودیم همین مصیبت را گذراندیم. اولویت ما در سازمان فقط ارائه است!

بخش خصوصی کار خود را بلد است و ما نباید تا این حد در کارش دخالت کنیم. اگر جاذبه های اقتصادی ایجاد کنید، بازار داروی خودش را می دهد. بخش خصوصی می داند چگونه بازار را هدایت کند. بیشتر مشکلات مشکلات ماست و مشکل ما این است که کار اصلی خود را در سازمان غذا و دارو انجام نمی دهیم.

پریویان افزود: نقش سازمان غذا و دارو یک نقش نظارتی است که انجام نمی دهد و تنها بر تامین تمرکز کرده است. در حالی که سازمان های دیگر از طرف ما سازماندهی می کنند. شورای نظارتی رقابت دسترسی را تغییر می دهد و خلأ ایجاد می کند. نظارتی که سازمان غذا و دارو باید در حوزه دارو انجام دهد را نمی بینیم چرا که درگیر مسائلی شده که جزو وظایفش نیست. موضوع ارز ربطی به FDA ندارد. سازمان غذا و دارو باید مطالبه گر باشد اما الان آنقدر درگیر مسائل روزمره شده که به وظایف اصلی خود نمی رسد، تا پاشنه این در را نچرخاند اتفاق خاصی نمی افتد.

وی توضیح داد: زمانی که فراخوان محرمانه را انجام دادیم مقدمه سازمان غذا و دارو خوانده شد. آیا می دانستید که حدود 100 دسته از داروی متفورین توسط یک شرکت بدون اطلاع مردم خارج شده است؟ این یعنی چی؟ یعنی سازمان غذا و دارو اصلا به وظیفه خود عمل نمی کند و با جایگاه خود فاصله زیادی دارد.

پریویان همچنین ادامه داد: در تابستان 92 در ابتدای ریاست دکتر دناروند بر سازمان غذا و دارو، 640 دارو کمبود داشتیم. آنها هدف خود را برای رفع این کمبود دارو در عرض شش ماه تعیین کرده اند. در شش ماه به 70 قلم رسید و در اردیبهشت سال بعد به 30 قلم رسید چرا؟ زیرا حرمت امامزاده را به عنوان متولی حفظ می کند. وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو

همه این مسائل را حل کردند و ما در حال انجام وظایف اصلی خود بودیم و هیچکس جرات دخالت در حوزه پزشکی را نداشت. ما کارهای هنری خود را انجام می دادیم. رئیس سازمان غذا و دارو و وزیر در سطح شورای دولت برای چندین اقدام در سطح شورای عالی امنیت ملی مجوز گرفته اند و این موضوع بسیار مهمی است که باید به سازمان بدهیم. اگرچه مدیران سازمان غذا و دارو در حال حاضر صد برابر بیشتر از ما تلاش می کنند، اما تمام زحمات آنها به هدر می رود.

وی تاکید کرد: در حال حاضر سازمان غذا و دارو نمی تواند در زمینه کیفیت دارو کار زیادی انجام دهد و ما آماده کمک هستیم، موضوع مخزن راهبردی دارو است. ما در این مورد زیاد صحبت می کنیم، اما به صورت سازمان یافته و سیستماتیک انجام نمی شود.

برویان همچنین ادامه داد: معتقدم سازمان با تمرکز بر این امر تا حدودی می تواند کاستی های خود را مدیریت کند و کار سختی نیست. ما خیلی روی این راه حل کار کرده ایم و یک قالب دارد. به گفته دکتر پیکان پور منابع آن نیز مورد توجه قرار می گیرد و بدون دخالت و حداقل مداخله و نظارت بخش دولتی، البته این امر در بخش دولتی به نحو بسیار خوبی قابل انجام است، حداقل بخشی از کمبودها رفع خواهد شد. مستثنی شده است.

وی افزود: موضوع دیگر این است که بین پنج تا 10 درصد بازار به برند اختصاص دارد حتی اگر کمبود دارو نباشد. این اقدام برای بازار بسیار سودمند است. با این حال، آنها بخشی از جامعه برند باز هستند، با این حال، شما نیز دولت این بخش از جامعه هستید. ببینید این نمایندگان همه دنبال داروهای برند هستند. اگر حاشیه های FDA کاهش می یافت، دوستان می توانستند خیلی بهتر عمل کنند.