این کارشناس اقتصادی به تقویت بنگاه های تولیدی در کشور اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه ایران به عضویت دائمی شانگهای درآمده است، باید مقدمات معاملات اقتصادی در حوزه واردات و صادرات فراهم شود. اگر این اتفاق نیفتد و شرکتها و تولیدکنندگان داخلی ما قوی نشوند، ما متضرر میشویم و نمیتوانیم از قابلیتهای پیوستن به شانگهای استفاده کنیم.
این کارشناس حوزه کارگری با اشاره به رفع موانع و مشکلات بنگاه های راکد در زمینه بدهی های بانکی و مالیاتی، نوسازی تجهیزات و اشتباهات مدیریتی خاص، گفت: قطعا اگر اقتصاد فقط در دست دولت باشد. ، کمکی به توسعه بازار کار نمی کند. ما باید برخی از این شرکتها را به سیاستهای بند 44 واگذار کنیم و به بخش خصوصی اجازه دهیم دستگاههای جدید وارد کند زیرا فناوری موجود در بخشهای صنعتی واقعاً در حال کاهش است.
وی بیان کرد: مقدمه صادرات رونق تولید داخلی است و باید ظرفیت بنگاه ها افزایش یابد تا قدرت صادرات داشته باشند. کشور عضو شانگهای باید دارای شرکت های تولیدی قوی و صادرات محور باشد، در غیر این صورت ما فقط یک کشور وارد کننده خواهیم بود.
یک کارشناس کارگری هزینه احیای کارخانه های تعطیل شده را کمتر از راه اندازی مشاغل جدید ارزیابی کرد و با اشاره به عضویت دائم ایران در سازمان شانگهای، تقویت تولید ملی و افزایش ظرفیت صادرات بنگاه ها را ضروری دانست.
حاج اسماعیلی با بیان اینکه بیشتر شرکت های راکد و نیمه فعال مربوط به بخش دولتی و خصوصی است که واگذار شده است، خاطرنشان کرد: اکثر این شرکت ها به وظایف خود به درستی عمل نکرده و کارخانه ها را با مشکل مواجه کرده اند. در حالی که در صورت واگذاری به بخش خصوصی واقعی و اجرای تعهدات بخش خصوصی و دولتی در آنجا، دو دستگاه جدید با تکنولوژی روز خریداری و وارد می شوند و این کارخانه ها با ظرفیت بیشتری به فعالیت خود ادامه می دهند. ضمن اینکه نقش بانک ها کاهش می یابد و در این زمینه آن را موثر می دانم و معتقدم مجلس و دولت باید بازنگری جدیدی در فعالیت بانک ها انجام دهند تا بتوانند در خدمت تولید باشند.
حمید حاج اسماعیلی در گفت وگو با ای بی اس نیوز، با اشاره به اقدام دولت برای فعال سازی مجدد کارخانه های راکد و تعطیل شده، اظهار کرد: این روند از سوی دولت قبل و با همکاری قوه قضاییه آغاز شد و دولت سیزدهم نیز آن را باور کرد و پیگیری کرد. .
وی افزود: به نظر من هزینه احیای کارخانه های تعطیل شده کمتر از توسعه بازار کار است، یعنی ایجاد شرکت های جدید ممکن است هزینه ها و مخاطرات جدیدی برای کشور داشته باشد اما هزینه احیای شرکت های قدیمی و افزایش ظرفیت آن ها تمام می شود. پایین تر است و این یک اولویت است.
انتهای پیام
