چرا پایان نامه ها و ایده های جدید به محصول نهایی تبدیل نمی شوند؟

بررسی ظرفیت دانش بنیان در صنایع کشور (23);

یکی از اعضای سابق کمیسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی ایران گفت: ایده ها تا صنعتی شدن فاصله زیادی دارند و به همین دلیل تمام پایان نامه ها و ایده های نو که در دانشگاه ها نوشته می شود به تولید یا محصول نهایی تبدیل نمی شود.

گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا; شرکت های دانش بنیان و شرکت های برق دو نوع شرکتی هستند که در زمینه نوآوری و پیشرفت فناوری فعالیت می کنند. هم بنگاه های دانش بنیان و هم بنگاه های پویا نقش مهمی در پیشرفت و توسعه صنایع و اقتصاد دارند.

کسب‌وکارهای دانش‌بنیان معمولاً بر ایجاد، توسعه و کاربرد فناوری‌های جدید تمرکز می‌کنند. آنها تحقیق و توسعه محصولات و خدمات نوآورانه را با هدف حل مشکلات یا ایجاد راه حل های جدید انجام می دهند. در مواجهه با این ضرورت، شرکت های پیشران نیز تمایل به استفاده و بهبود فناوری های نوین ایجاد و ایجاد شده توسط شرکت های دانش بنیان و ارائه آنها در بازار دارند.

مجموعه این دو فعالیت تجاری نتیجه ای در بخش توسعه تولید به جا می گذارد که قطعاً وابستگی به واردات بی رویه را کاهش می دهد و اشتغال در صنایع مختلف را افزایش می دهد.

جهت گیری صنعت و تولید به سمت نوآوری و فناوری در دهه های اخیر وجود داشته است.

در همین رابطه ویدا سینا عضو سابق کمیسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی ایران در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی آنا با بیان اینکه اساتید دانشگاه صاحب این شرکت و تولید شدند، گفت: در این میان شرایط موجود منجر شده است. صنعت نیاز به کمک دانشگاه ها در تحقیق و توسعه دارد و بهبود محصول قادر به استفاده از دانش آنها نیست.

وی با طرح این سوال که آیا شرکت هایی که در سال های اخیر بر اساس فناوری، نوآوری یا ایده های جدید ایجاد شده اند، مبتنی بر دانش نبوده اند و اکنون بحث شرکت های مبتنی بر دانش و رهبری کسب و کار مطرح است و اعلام کرد: مخالف هستم. این تمایز جهت گیری صنعت و تولید به سمت نوآوری و فناوری در دهه های اخیر در کشور وجود داشته است.

عضو سابق کمیسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: بسیاری از پایان نامه های کارشناسی یا دکتری که ایده یا طرح نوآورانه بود، تبدیل به محصول یا تولید شده است، اما مشخصه دانش بنیان نبود. و شاید اثری از آنها به عنوان ایده های دانش محور باقی نماند.

سینا گفت: برخی از شرکت های به اصطلاح دانش بنیان امروزی از گذشته وجود داشته اند و اکنون با نام ها و شرایط جدید سازگار شده اند. بسیاری از تولیدکنندگان نیز در کنار واحدهای تولیدی خود واحدهای تحقیق و توسعه داشتند و دانش بنیان نیز بودند. بنابراین امروزه دیگر مناسب نیست شرکت ها را به شرکت های دانش بنیان و غیر دانش بنیان تقسیم کنیم.

راه طولانی برای تبدیل یک ایده به محصول دانش محور

وی ادامه داد: ایده ها تا صنعتی شدن راه درازی دارند به همین دلیل همه پایان نامه ها و ایده های نو که در دانشگاه ها نوشته می شود به تولید، محصول نهایی یا تولید انبوه تبدیل نمی شود.

سینا تاکید کرد: یکی از چالش هایی که امروزه با مطرح شدن سوالات دانش بنیان مطرح می شود، ایجاد مانع بین شرکت ها و واحدهای تولیدی صنعتی و صاحبان ایده و فناوری است. این ایده‌پردازان در گذشته جذب واحدهای تولیدی و صنعتی می‌شدند و به عنوان عضوی از این مجموعه فعالیت می‌کردند، اما اکنون به واحدهای تحقیق و توسعه شرکت‌های صنعتی به عنوان رقیب خود نگاه می‌کنند و حاضر به همکاری با آنها نیستند.

وی افزود: ایجاد این شکاف باعث شده استارت آپ ها و صاحبان ایده پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه با وام هایی که بعضاً از سوی دولت ارائه می شود، کسب و کار خود را راه اندازی کنند و در نهایت ورشکست شوند.

پایگاه های دانش باید به موازات واحدهای صنعتی بزرگ توسعه یابد

سینا گفت: بسیاری از ایده های اولیه به درستی تبیین نشده و در نهایت به نتیجه نمی رسند. ضمن اینکه بنگاه های دانش بنیان و بنگاه های رانندگی باید در کنار واحدهای صنعتی بزرگ توسعه یافته و در واحدهای تحقیق و توسعه این واحدها به صنعت و تولید کشور کمک کنند.

وی ادامه می دهد: شرایط فعلی این است که این صاحبان ایده می توانند شرکت خود را ثبت کنند و وام دریافت کنند که این امر باعث ایجاد فاصله بین صنعت و دانشگاه شده است.

مهاجرت استارتاپی و ترجیح به ماندن مشکل بزرگی برای صنایع است

سینا خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی صنعت نمی تواند از افراد باهوش، درخشان و خلاق دانشگاه ها استفاده کند. بسیاری از صاحبان ایده و استارت آپ ترجیح دادند در صورت شکست یا حتی موفقیت در ایران بمانند. بنابراین من مخالف این بحث ها و شرایطی هستم که برای نهادهای دانش بنیان وجود دارد.