چرا محصولات کشاورزی دیر به مقصد جهانی خود می رسند؟

بررسی ظرفیت دانش بنیان ها در امور کشور (21);

معاون خانه کشاورز ایران کاستی های تجارت کشاورزی را برشمرد و گفت: نبود تجهیزات حمل و نقل مناسب و کانتینرهای یخچال دار مهم ترین چالش صادرات محصولات کشاورزی است و دولت باید به آن توجه کند.

گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا; در دوره‌های گذشته، دولت‌ها تلاش کرده‌اند اقتصاد ایران را از اتکا به درآمدهای نفتی دور کنند که دلیل اصلی آن افزایش تحریم‌های بین‌المللی بوده است. افزایش محدودیت ها در فروش نفت باعث شده تا رهبران ایران رویکرد خود را نسبت به توانمندی های اقتصادی تجارت غیرنفتی تغییر دهند و بسترهای مناسب را بر اساس آن آماده کنند. این موضوع راه را برای تمرکز بر قابلیت های تجاری و درآمدزایی غیرنفتی باز کرده است.

یکی از این فرصت ها، بخش غنی و قدرتمند کشاورزی است که ایران از گذشته های دور دارای مزیت های رقابتی و ظرفیت بالایی در تولید محصولات خود بوده و پاسخگوی نیاز کشورهای همسایه به ویژه عراق، روسیه و کشورهای عربی است. منطقه خلیج فارس برای محصولات کشاورزی از ظرفیت بالایی برخوردار است که باعث تقویت بیشتر صادرات در این بخش شده است. کارشناسان معتقدند باید از این فرصت نهایت استفاده را ببریم. وجود این بسترها اگر به آمار و ارقام مربوط به تجارت کشور نگاهی بیندازیم متوجه می شویم که محصولات کشاورزی سهم جدی در صادرات کشور ندارند.

در حالی که قبلاً محصولات کشاورزی کالاهای صادراتی واقعی بودند. اما در سال های اخیر به دلیل ضعف های مدیریتی، حجم صادرات این کالاها به ویژه به کشورهای همسایه کاهش یافته است. فعالان و تولیدکنندگان بخش کشاورزی یکی از دلایل جدی این اتفاق را مشکلات حمل و نقل کالا می دانند و این را ضعف جدی بدنه تجارت ایران می دانند.

اروپا خواهان محصولات کشاورزی ایران است

عنایت الله بیابانی، فعال اقتصادی و معاون خانه کشاورز ایران در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی آنا، کمبودهای تجارت در حوزه کشاورزی را برجسته کرد و گفت: ایران از نظر تولید محصولات کشاورزی و باغی در مرحله مناسبی قرار دارد. . ظرفیت تولید این بخش در ایران از دهه‌های اخیر و حتی از نسل پدربزرگ‌های ما بالا بوده است و دانش کشاورزی به‌طور سنتی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. بنابراین کشاورزی و باغداری بخشی از فعالیت های دیرینه در ایران محسوب می شود.

این مسئول ادامه داد: در سال های اخیر توان ایران در تولید و صادرات محصولات کشاورزی به دنیا تایید شد و بسیاری از کشورهای اروپایی نیز خواهان محصولات ایرانی بودند. اما ایران از نظر تجارت خارجی و صادرات محصولات کشاورزی دارای شکاف ها و ضعف های جدی است و راه های توسعه این بخش همچنان مسدود است.

وی افزود: اولا ایران در زمینه حمل و نقل و ترانزیت کمبودهای جدی دارد. این کمبودها به ویژه در حمل و نقل زمینی قابل توجه است، جایی که بیشتر فعالیت های ترانزیت و تجاری از این طریق انجام می شود. صادرات محصولات کشاورزی بسیار وابسته به سکوهای حمل و نقل است و وجود نقاط ضعف در این مورد باعث شده تا محصولات با تاخیر زیاد و بی کیفیت به مقصد برسد. نبود تجهیزات حمل و نقل مناسب و کانتینرهای یخچالی بزرگترین چالش صادرات محصولات کشاورزی است و دولت باید به آن توجه کند.

محصولات کشاورزی دیر به مقاصد جهانی می رسد

بیابانی در ادامه سخنان خود دولت را تامین کننده اصلی نیازهای صادراتی معرفی کرد و توضیح داد: بهبود صادرات مستلزم ایجاد بسترهای متعددی است که بخشی از آن وظیفه دولت است. در شرایط فعلی تنها با توسعه صادرات درآمد ملی افزایش می یابد، دولت باید به خلأهای موجود توجه کند و رفع آنها را وظیفه بخش خصوصی نداند.

به گفته این مقام مسئول اصلاح و اصلاح قوانین داخلی ترانزیت و حمل و نقل، تسهیل فعالیت های گمرکی برای تسریع در نقل و انتقالات و در نهایت سرمایه گذاری برای رفع خلأها و نقاط ضعف ترانزیت بر عهده دولت است.

قائم مقام خانه کشاورز ایران ادامه داد: دولت می تواند با سرمایه گذاری های مشخص به رفع کمبودها بپردازد. توسعه صادرات مستلزم همکاری فعالان دولتی و بخش خصوصی و توجه به نقاط ضعف فعلی است.

افول کشاورزی ایران در صحنه جهانی

به گزارش آنا؛ فعالان کشاورزی معتقدند در زمینه تولید به مرحله ای رسیده ایم که توانسته ایم نظر خریداران خارجی را جلب کنیم. استفاده از فناوری های روز و فعالیت دانش بنیان ها در فرآیند تولید محصولات کشاورزی مهمترین تحول و پیشرفتی است که در این سال ها در ایران رخ داده است که توجه کشورهای خارجی به محصولات کشاورزی ایران نشان از آن دارد. اما کاهش صادرات محصولات کشاورزی در دوره اخیر نشان داده است که تنها بهبود و ارتقای تولید تأثیری بر صادرات ندارد و عوامل دیگری نیز بر آن تأثیر می‌گذارند.

زمانی که ایران نتواند محصولات خود را با حفظ کیفیت به مقصد برساند، نه تنها در بخش کشاورزی بلکه در سایر حوزه های تولیدی و تجاری نیز با چالش های مستمر و نامطلوب مواجه خواهد شد.