چرا باید برای پرورش استعدادهای حرفه ای سرمایه گذاری کنیم؟

به گفته Vifrom، نتایج تحقیقات نشان می دهد که 61 درصد از کارگران در سراسر جهان نگران این هستند که دستمزد آنها به اندازه کافی بالا نیست تا با تورم همگام شوند، در حالی که 60 درصد معتقدند که نیاز به مهارت مجدد دارند و سازمان ها باید در بازار کار و استعدادها از طریق فرصت های آموزشی سرمایه گذاری کنند. با همکاری سیاست گذاران برای ایجاد دنیای کار پایدارتر و انعطاف پذیرتر.

از اثرات همه‌گیری کووید-19 گرفته تا جنگ‌ها و درگیری‌های جهانی، از تورم بالا و رشد اقتصادی آهسته تا رویدادهای شدید آب و هوایی، جهان به طور همزمان با طیف گسترده‌ای از بحران‌ها مواجه است. این بحران‌های متعدد درست زمانی اتفاق می‌افتند که اقتصادها در حال عبور از اختلالات تحول دیجیتال هستند، با ارائه فناوری راه‌های جدیدی برای بهبود بهره‌وری و فشار برای کاهش تأثیر انسان بر محیط‌زیست. نتیجه یک چشم انداز به سرعت در حال تغییر و چالش برانگیز برای بسیاری از صنایع است و استعداد بزرگترین فرصت آنهاست. در مواجهه با چالش های پیش رو، افراد و مهارت ها باید در قلب باشند.

کارگران نگران آینده هستند. آخرین نظرسنجی از 30000 کارگر نشان می دهد که به عنوان مثال، 61 درصد از آنها در سراسر جهان نگرانند که حقوق آنها برای عقب نماندن از تورم کافی نباشد و تقریباً نیمی از آنها می ترسند که نوسانات ژئوپلیتیک فعلی تأثیر منفی بر اشتغال آنها داشته باشد. . اما نگرانی دو طرف ادامه دارد.

کارفرمایان برای زنده ماندن در چالش های متعددی که همزمان به وجود می آیند به استعداد نیاز دارند. داده های این تحقیق نشان می دهد که 70 درصد از رهبران سازمانی نیز نگران نوسانات ژئوپلیتیکی هستند که بر بازار کار تأثیر می گذارد.

طبق یک نظرسنجی داخلی، در سال 2022 شاهد کمبود استعداد در بسیاری از مشاغل هستیم و نقش های غیرحرفه ای به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. در لجستیک و تجارت الکترونیک 40 درصد انواع مشاغل بسیار نادر و در بخش تولیدی این رقم 53 درصد است. محققان پیش‌بینی می‌کنند که نوسانات نیروی کار تا سال 2025 به ضرر مالی دو سازمان از هر پنج سازمان منجر خواهد شد.

کمبود استعداد و عدم دسترسی به مهارت‌های مورد تقاضا همچنان یک روند بلندمدت خواهد بود و قبل از وقوع چندین بحران، انتقال سبز و دیجیتال، برنامه‌ریزی برای نیازهای استعدادهای آینده را برای بسیاری از شرکت‌ها دشوار کرده است. بیش از یک میلیارد کارگر تا سال 2030 به ارتقای مهارت نیاز خواهند داشت، زیرا محیط های کاری به طور مداوم با تغییرات سریع و امکانات جدید فناوری های دیجیتال و سبز سازگار می شوند.

داده‌ها نشان می‌دهند که هزینه استخدام یک کارگر جدید می‌تواند تا هفت برابر بیشتر از ارتقای مهارت‌های یک کارمند فعلی باشد، که نشان می‌دهد ما باید از جذب کارگران جدید به سمت توسعه انعطاف‌پذیری از طریق حفظ و آموزش مجدد برویم.

یافته‌های تحقیقات نشان می‌دهد که 60 درصد کارگران انتظار دارند که گذار به اقتصاد سبز نیازمند یادگیری مهارت‌های جدید باشد، در حالی که نسبت مشابهی از کارگران انتظار دارند که اتوماسیون مهارت‌های فعلی‌شان را کمتر مرتبط کند، و تنها 49 درصد می‌گویند که کارفرمایشان در حال سرمایه‌گذاری مؤثر است. در توسعه آنها.

سرمایه گذاری روی استعدادها می تواند بیش از یک مزیت رقابتی برای کارفرمایان باشد و ارائه راهنمایی، آموزش و فرصت هایی برای کارگران برای یادگیری مهارت های مناسب یک مسئولیت اجتماعی است. سازمان ها باید در بازار کار و همچنین نیروی کار خود از طریق فرصت های آموزشی و با همکاری سیاست گذاران سرمایه گذاری کنند.

با این حال، دنیای کار محدود به مشاغل نخواهد بود و زمان آن فرا رسیده است که به ایجاد ارزش و انعطاف پذیری بلندمدت فکر کنیم و با همکاری یکدیگر مسیرهای استعداد و مهارت خود را توسعه دهیم و چارچوب های بهتری برای اشتغال پایدار ایجاد کنیم. این تنها راه محافظت از اشتغال پذیری افراد است زیرا برخی مشاغل از بین می روند و برخی دیگر ایجاد می شوند.

توسعه دنیای کار پایدار مستلزم همکاری، درک و مهارت، سرمایه گذاری در آموزش و توسعه، و تضمین دستمزد عادلانه و شرایط کاری مناسب است. کارفرمایان و دولت ها باید در ایجاد محیط های کاری و محیط های پایدار سرمایه گذاری کنند. در حالی که خود کارگران باید فعالانه از این محیط استفاده کنند و مهارت های خود را به روز نگه دارند و در ایجاد جهانی پایدارتر مشارکت کنند. اکنون بیش از هر زمان دیگری، مردم ضروری ترین سرمایه برای کمک به حل چالش های جهانی پیش روی جوامع هستند.

انتهای پیام