چالش های پیش روی صنعت فولاد چشم انداز 1404

وی یکی از آثار دولتی بودن صنعت فولاد را رقابت نابرابر بخش خصوصی و دولت در حوزه صادرات برشمرد و گفت: قیمت صادراتی شرکت های دولتی نسبت به قیمت بخش خصوصی بسیار کمتر است. که بخش خصوصی را تحت تاثیر قرار می دهد. مهم نیست که شرکت های دولتی محصولات خود را به قیمت واقعی بفروشند، هدف آنها فروش و بازگشت ارز حاصل از صادرات آن است. اگر شرکت های دولتی نمی توانند با قیمت بالا بفروشند، حداقل فروش را به بخش خصوصی بسپارید.

این فعال صنعت فولاد با اشاره به تولید سالانه 30 میلیون تن فولاد در کشور گفت: از این میزان 15 میلیون تن در داخل کشور مصرف می شود و 10 میلیون تن صادر می شود، بنابراین 5 میلیون تن مازاد داریم که باید منعکس شود. بر.

آقای سعیدیان گفت که درخواست ما از دولت این است که از بخش اقتصادی خارج شود و فقط بر آن نظارت داشته باشد. وی گفت: دولت باید از بخش خصوصی استفاده کند. بخش خصوصی در سال های تحریم عملکرد خوبی داشته است، در 4 دهه گذشته بیش از 30 وزیر متوالی حضور داشته اند که با تغییر هر وزیر صنعت به صنعت و تولید کشور آسیب وارد کرده است، اما چنین نبوده است. تغییرات در بخش خصوصی

مهندس سعیدیان گفت: با تصمیمات دولت، صادرات فولاد خوب نیست و نسبت به سال های گذشته صادرات این بخش کاهش یافته است و به نظر می رسد دولت باید برای حمایت از این صنعت و افزایش صادرات تصمیمات جدیدی اتخاذ کند. .

وی گفت: تولیدات فولادی ما از نظر کیفی قابل رقابت با محصولات جهانی است در حالی که ذخایر و معادن غنی در کشور داریم. وی افزود: در حال حاضر 11 میلیون تن مقاطع بلند فولادی در بخش نورد تولید می شود که اشتغالزایی بسیار بالایی در این بخش ایجاد کرده است. 55 میلیون تن تا سال 1404 دور نیست. چون زیرساخت های موجود تولید فولاد در کشور آماده است اما آیا مازاد تولید را می توانیم صادر کنیم؟ که نیاز به بحث کارشناسی دارد.

این تولیدکننده پروفیل فولادی افزود: با تصمیمات دولت، صادرات فولاد خوب نیست و نسبت به سال های گذشته صادرات در این بخش کاهش یافته است. به نظر می رسد دولت باید برای حمایت از این صنعت و افزایش صادرات تصمیمات جدیدی اتخاذ کند.

مهندس سعیدیان مشکل بعدی را تکلیف ارزی عنوان کرد و افزود: دولت تعهد ارزی صنعت فولاد را سخت گرفته است یعنی دولت ارز بخش خصوصی را به قیمت خارجی می خرد. ارزها که مشکلاتی را برای این تولید ایجاد می کند.

وی گفت: دولت نه امتیاز خاصی به ما می دهد و نه مواد اولیه ارزان قیمت، بنابراین بازدهی معادل صادرات را با نرخ پایین در اختیار دولت قرار می دهیم.

این فعال صنعت فولاد کشور ادامه می دهد: درخواست ما از دولت این است که به صادرکنندگان فولاد اجازه دهد همان محصولاتی را وارد کنند که به نظر دولت در گذشته قرار بود وارد شود اما در حال حاضر انجام می دهند. واردات آنها را محدود کرد.

مهندس سعیدیان بخشنامه های خلق الساعه را از دیگر مشکلات این صنعت برشمرد و گفت: در صنعت فولاد باید سرعت تصمیم گیری ها افزایش یابد زیرا تاخیر در تصمیم گیری باعث از دست دادن بازارهای صادراتی و از دست دادن بازارهای صادراتی می شود. کشورهای رقیب از جمله روسیه، ترکیه و سایر کشورهایی که جایگاه خوبی در صنعت فولاد دارند می توانند جایگزین کشور ما شوند.

این تولیدکننده پروفیل فولادی یکی دیگر از چالش های این صنعت را الزام عرضه محصول نهایی به بورس کالا خواند و افزود: سالانه حدود 11 میلیون تن پروفیل بلند فولادی در کشور تولید می شود که تامین آن از طریق بورس با چالش مواجه است. برای صنعتگران این رشته تحت هیچ شرایطی در هیچ جای دنیا محصول نهایی در بورس عرضه نمی شود.

مهندس سعیدیان قیمت گذاری اجباری را از دیگر چالش های پیش روی تولید فولاد کشور برشمرد و افزود: قیمت گذاری اجباری که در بازار وجود دارد باید اصلاح شود یعنی عرضه و تقاضا تعیین کننده قیمت بازار باشد، البته عرضه و تقاضا باید باشد. نظارت می شود، زیرا گاهی اوقات خواسته های نادرستی برای برهم زدن بازار وجود دارد.

وی ادامه داد: با نرخ ارز این صنعت، نوسانات ارز بر محصول نهایی تاثیر می گذارد، درخواست ما از دولت این است که قیمت را از ابتدا تا انتهای زنجیره تعیین کند تا صنعتگران این حوزه بلاتکلیف نباشند.

این فعال صنعت فولاد گفت: وقتی محصولی به مقدار کافی تولید شود و عرضه کافی باشد نوسان قیمتی نخواهیم داشت. با توجه به اینکه در صنعت فولاد مازاد تولید وجود دارد، اگر قیمت از ابتدا تا پایان سال تعیین شود، چرا باید نوسان قیمت داشته باشد؟ بنابراین فقط تقاضای صوری و کاذب ایجاد می شود.

آقای سعیدیان گفت: برای رونق صادرات فولاد باید بخشنامه ای مشابه خودروسازان برای این صنعت صادر شود. وظیفه صادرکننده صادرات محصول نهایی است، برای رونق تولید نباید خارج از تجارت وارد کند، از دولت می خواهیم که ارز صادراتی را به واردکننده ای بدهد که کالای مورد نظر ما را وارد می کند.

وی افزود: با وجود مشکلاتی که صادرکنندگان در کار خود دارند از جمله تامین مواد اولیه تولید، مشکلات زیرساختی، یافتن و حفظ بازارهای صادراتی و غیره، دولت نیز خواستار این است که ارز حاصل از صادرات را به قیمت پایین بفروشیم. به عنوان مثال واردکننده گوشی تلفن همراه را در نظر بگیرید که نه تنها کالایی ضروری است و کالای لوکس محسوب می شود، در حالی که واردات این کالا نه نظارتی دارد و نه کنترلی. دولت باید هم منافع واردکننده و هم صادرکننده را در نظر بگیرد که فقط از واردکننده حمایت می کند!

این فعال صنعت پروفیل فولاد یکی دیگر از چالش های صنعت فولاد را تحریم ها و مشکلات بانکی عنوان کرد و افزود: در حال حاضر به 11 کشور که بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند، فولاد صادر می کنیم که با توجه به وضعیت انرژی خوب کشور و تولید، در حال حاضر به 11 کشور فولاد صادر می کنیم. ما می‌توانیم محصولات فولادی را به کشورهای اروپایی صادر کنیم و با رقبای خود رقابت کنیم، اما به دلیل تحریم‌ها و مشکلات بانکی، در حال حاضر بازارهای صادراتی ما در اختیار روسیه و ترکیه است.

آقای سعیدیان گفت: ترکیه با وجود اینکه هیچ معدنی ندارد، اما در صنعت فولاد رتبه هفتم جهان را به خود اختصاص داده است، زیرا با موفقیت بازار جهانی فولاد را به سمت خود هدایت کرده و مشتریان را جذب کرده است که این نقطه ضعف ما در این زمینه است.

وی همچنین از کاهش عوارض مقاطع طویل فولادی توسط دیوان عالی کشور خبر داد و گفت: دیوان عالی کشور عوارض مقاطع بلند فولادی را تا حدودی اصلاح کرده است. وی تعرفه گمرکی را از 2 تا 10 درصد به نیم درصد کاهش داد که البته برای صادرات و فروش شمش و میلگرد بالاست.

این تولیدکننده پروفیل فولادی افزود: در بحث صادرات اتفاقی که سال گذشته افتاد این بود که تولیدکننده می تواند صادرکننده باشد، زیرا تولیدکننده ای که کالای خود را صادر می کند ارزی را که به چرخه تولید می رود پس می دهد اما سال گذشته با تغییر. قانون اعلام کردند که هرکسی می تواند صادر کند.

سعیدیان افزود: در مرزهای کشور کالا تحویل داده می شود، به جای کارت بازرگانی منحصر به فرد در اختیار آنها قرار می گیرد و مشخص نیست چه زمانی و چگونه پول کالا پرداخت می شود؟!

وی گفت: با توجه به اینکه محصولات تولیدی ما از کیفیت و سطح لازم برخوردار است. توزیع کنندگان خارج از کشور ما تمایل دارند محصول نهایی را از تولید کننده دریافت کنند تا صادرکننده. اما به دلیل تحریم ها و سیستم سوئیفت نمی توانیم پول خود را به موقع برای فروش محصول دریافت کنیم و مواد خریداری شده به موقع به دست ما نمی رسد که این یکی از مشکلات موجود است.

این تولیدکننده صنعت فولاد با اشاره به اینکه طبق ماده 25 قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار «اگر دولت برق زیرساخت ها را قطع کند باید خسارت بدهد»، گفت: اکنون این توانایی را داریم. نیروگاه بسازد و زیرساخت های مورد نیاز برای تولید را فراهم کند. زیرا هر چه تولیدکننده مستقل تر باشد، تولید راحت تر و بهتر می شود، اما دولت با عدم حمایت از صادرات، مواد اولیه تولید را از طریق بورس تامین می کند. تامین نشدن زیرساخت‌های تولید اعم از آب، برق و گاز عملا باعث می‌شود تولیدکننده به جای اینکه منجر به افزایش تولید و رونق صادرات شود، واردات برخی کالاها را تشویق کند و از این طریق بازار تولید و صادرات آسیب ببیند.

آقای سعیدیان گفت: وقتی تولید مازاد در کشور وجود دارد چرا تولیدکننده نهایی نگران تامین مواد اولیه باشد؟ آنها می خواهند با عرضه مواد خام به صورت پراکنده از طریق بازار سهام، قیمت ها را کنترل کنند. تولیدکنندگان موظف شده اند مواد اولیه را از بورس تهیه کنند و همچنین باید محصول نهایی خود را از طریق بورس به فروش برسانند.

این فعال صنعت فولاد با بیان اینکه مزایای خط تولید از ابتدا تا انتها مشهود است، گفت: اگر هزینه ها در طول سال متفاوت باشد (به عنوان مثال حقوق کارمندان و هزینه های نیروی کار آب، برق، گاز و هزینه های مربوط به آن سالی یکبار افزایش یابد) تعادل ایجاد می شود. از سود از دست رفته است. از شروع زنجیره (تبدیل سنگ به کنسانتره – تبدیل کنسانتره به گلوله – تبدیل گلوله به آهن اسفنجی – تبدیل آهن اسفنجی به شمش – تبدیل شمش به مقاطع فولادی مانند تیر آهن، قاب میله‌های فولادی، نبشی، ناودان، کلاف و … .) یعنی چقدر ضرر و چقدر سود.

مهندس سعیدیان با اشاره به کیفیت بالای فولاد تولیدی در ایران گفت: هیچ شرکت یا تولیدکننده ای به خود اجازه تولید فولاد بی کیفیت را نمی دهد زیرا این کار به منزله نابودی خود است. بنابراین دنیا از مرز کیفیت و استاندارد عبور می کند و روی ارتباط با مشتری کار می کند.