مشاور طرح جامع فولاد کشور گفت: متأسفانه پراکندگی جدی در صنعت فولاد کشور وجود دارد که توسعه این صنعت را با مشکل مواجه کرده است.
وی ادامه می دهد: البته افق 1404 افق کوچکی برای توسعه فولاد است و تا سال 1407 برنامه هفتم برای فولاد داریم که آن را هم دنبال می کنیم، اما برای افق جدید یعنی 1407 محاسبه نکرده ایم. این رقم بیش از 55 میلیون تن است.
مشاور طرح جامع فولاد کشور ظرفیت 55 میلیون تنی فولاد کشور در چشم انداز 1404 را ظرفیت بالایی دانست و گفت: تا افق 1407 رقم جدیدی خارج از این در دستور کار نیست. . و تعریف نشده بود، بلکه برای افق جدید به جای کمی سازی. تمرکز بر ارتقای کیفیت است و قرار است از ظرفیت های موجود فولادسازی استفاده بهینه کنیم و درصد بهره برداری از ظرفیت فولادسازی را افزایش دهیم و به سمت تولید فولاد با ارزش افزوده بالا برویم.
وی می افزاید: قرار بود 20 میلیون تن از 55 میلیون تنی که برای سال 1404 در نظر گرفته شده بود در مجاورت آب های آزاد مستقر شود. در کشورهای توسعه یافته، بیشتر صنایع انرژی بر از جمله فولاد در نزدیکی آب های آزاد قرار دارند زیرا می توانند مواد خام را وارد کنند و کالاهای تولیدی صادر کنند و شرکت های بزرگ فولادی در کشورهایی مانند چین، ژاپن و کره جنوبی نیز در نزدیکی آب قرار دارند.
محجوب نژاد ادامه داد: ما نیز همین برنامه را انجام دادیم، اما به دلیل مسائلی مانند پارتی بازی و کارآفرینی به هدفی که باید می رسیدیم نرسیدیم. قرار بود بخش عمده ای از صنعت فولاد از طریق آب توسعه یابد، اما با این وجود، به دلیل مشکلات و تعصبات منطقه ای و استانی، سرمایه گذاران فولاد تمایل به سرمایه گذاری در شهر و منطقه خود دارند و می خواهند به هر طریقی در استان خود شغل ایجاد کنند. صنعت فولاد نتوانست به اهداف مورد نظر دست یابد. به همین دلیل رشد فولاد بیشتر در مراکز کشور که زیرساخت ها ضعیف است و مشکل کم آبی وجود دارد، متمرکز است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا طرح آمایش سرزمینی در این زمینه نداشتیم؟ وی بیان کرد: همانطور که گفته شد پراکندگی فولاد به دلیل تعصبات منطقه ای و استانی حاکم شده است و سرمایه گذاران تمایل به سرمایه گذاری در شهرها و استان های خود دارند که ما را با شرایط فعلی مواجه کرده است به طوری که صنعت فولاد کشور در حال حاضر در حالت پراکندگی مشخص می شود سواحل مکران چابهار، هرمزگان و پارسیان آماده سرمایه گذاری بوده اند یا خیر.
مشاور طرح جامع فولاد کشور گفت: متاسفانه ظرفیت های غیراقتصادی زیادی داریم، شاید 20 درصد از این ظرفیت 55 میلیون تنی مربوط به کوره های القایی است که حدود 100 عدد است و در مقیاس 20 هزار تنی 30 هزار تنی کار می کنند. و 50000 تن
وی ادامه داد: کوره های القایی برای اشتغال در منطقه خوب است اما مشکلات زیادی دارد که در شرایط نامناسب بازار تعطیل می شود و مشکل برق و مواد اولیه دارد.
محجوب نژاد گفت: برای توسعه فولاد باید محدودیت هایی در نظر بگیریم تا تولید فولاد به 90 تا 95 درصد ظرفیت اسمی خود در کشور برسد. چون ظرفیت‌های کافی ساخته‌ایم و الان نمی‌گوییم باید ظرفیت‌های جدید در لبه آب ایجاد کنیم، اما در برنامه میان‌مدت و بلندمدت آن‌هایی که درصد پیشرفت کمی دارند و هنوز کار نشده است. دارای مجوز کاغذی هستند، به سمت آب های آزاد منتقل می شوند و می توانند در آنجا ادغام شوند، در حالی که می توان با مشارکت آنها ظرفیت بیشتری ایجاد کرد که در سراسر جهان رایج است. این باعث کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری می شود.
مشاور طرح جامع فولاد کشور گفت: متأسفانه پراکندگی جدی در صنعت فولاد کشور وجود دارد که توسعه این صنعت را با مشکل مواجه کرده است.
وی ادامه می دهد: البته افق 1404 افق کوچکی برای توسعه فولاد است و تا سال 1407 برنامه هفتم برای فولاد داریم که آن را هم دنبال می کنیم، اما برای افق جدید یعنی 1407 محاسبه نکرده ایم. این رقم بیش از 55 میلیون تن است.
مشاور طرح جامع فولاد کشور ظرفیت 55 میلیون تنی فولاد کشور در چشم انداز 1404 را ظرفیت بالایی دانست و گفت: تا افق 1407 رقم جدیدی خارج از این در دستور کار نیست. . و تعریف نشده بود، بلکه برای افق جدید به جای کمی سازی. تمرکز بر ارتقای کیفیت است و قرار است از ظرفیت های موجود فولادسازی استفاده بهینه کنیم و درصد بهره برداری از ظرفیت فولادسازی را افزایش دهیم و به سمت تولید فولاد با ارزش افزوده بالا برویم.
وی می افزاید: قرار بود 20 میلیون تن از 55 میلیون تنی که برای سال 1404 در نظر گرفته شده بود در مجاورت آب های آزاد مستقر شود. در کشورهای توسعه یافته، بیشتر صنایع انرژی بر از جمله فولاد در نزدیکی آب های آزاد قرار دارند زیرا می توانند مواد خام را وارد کنند و کالاهای تولیدی صادر کنند و شرکت های بزرگ فولادی در کشورهایی مانند چین، ژاپن و کره جنوبی نیز در نزدیکی آب قرار دارند.
محجوب نژاد ادامه داد: ما نیز همین برنامه را انجام دادیم، اما به دلیل مسائلی مانند پارتی بازی و کارآفرینی به هدفی که باید می رسیدیم نرسیدیم. قرار بود بخش عمده ای از صنعت فولاد از طریق آب توسعه یابد، اما با این وجود، به دلیل مشکلات و تعصبات منطقه ای و استانی، سرمایه گذاران فولاد تمایل به سرمایه گذاری در شهر و منطقه خود دارند و می خواهند به هر طریقی در استان خود شغل ایجاد کنند. صنعت فولاد نتوانست به اهداف مورد نظر دست یابد. به همین دلیل رشد فولاد بیشتر در مراکز کشور که زیرساخت ها ضعیف است و مشکل کم آبی وجود دارد، متمرکز است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا طرح آمایش سرزمینی در این زمینه نداشتیم؟ وی بیان کرد: همانطور که گفته شد پراکندگی فولاد به دلیل تعصبات منطقه ای و استانی حاکم شده است و سرمایه گذاران تمایل به سرمایه گذاری در شهرها و استان های خود دارند که ما را با شرایط فعلی مواجه کرده است به طوری که صنعت فولاد کشور در حال حاضر در حالت پراکندگی مشخص می شود سواحل مکران چابهار، هرمزگان و پارسیان آماده سرمایه گذاری بوده اند یا خیر.
مشاور طرح جامع فولاد کشور گفت: متاسفانه ظرفیت های غیراقتصادی زیادی داریم، شاید 20 درصد از این ظرفیت 55 میلیون تنی مربوط به کوره های القایی است که حدود 100 عدد است و در مقیاس 20 هزار تنی 30 هزار تنی کار می کنند. و 50000 تن
وی ادامه داد: کوره های القایی برای اشتغال در منطقه خوب است اما مشکلات زیادی دارد که در شرایط نامناسب بازار تعطیل می شود و مشکل برق و مواد اولیه دارد.
محجوب نژاد گفت: برای توسعه فولاد باید محدودیت هایی در نظر بگیریم تا تولید فولاد به 90 تا 95 درصد ظرفیت اسمی خود در کشور برسد. چون ظرفیت‌های کافی ساخته‌ایم و الان نمی‌گوییم باید ظرفیت‌های جدید در لبه آب ایجاد کنیم، اما در برنامه میان‌مدت و بلندمدت آن‌هایی که درصد پیشرفت کمی دارند و هنوز کار نشده است. دارای مجوز کاغذی هستند، به سمت آب های آزاد منتقل می شوند و می توانند در آنجا ادغام شوند، در حالی که می توان با مشارکت آنها ظرفیت بیشتری ایجاد کرد که در سراسر جهان رایج است. این باعث کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری می شود.
