وضعیت بهره وری واگن های باری و مسافری

به گزارش ای بی اس نیوز، اتحادیه شرکت های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته به مقایسه شاخص های مهم این صنعت در سه ماهه نخست سال 1391 با مدت مشابه سه سال گذشته و همچنین سه فصل قبل پرداخت.

این گزارش نشان می دهد که متوسط ​​بهره وری ماهانه واگن های باری در سه ماهه اول سال 1402 نسبت به مدت مشابه سال 1401 پنج درصد کاهش یافته است. در همین مدت سرعت تجاری واگن های باری به 23.3 کیلومتر در ساعت رسیده است که این کاهش را نشان می دهد. 5.8 درصد نسبت به مدت مشابه در سال 1401.

از سوی دیگر این دو شاخص در سه ماهه اول سال 1402 نسبت به سه ماهه چهارم سال 1401 تغییر محسوسی نداشته و تقریبا ثابت مانده است. همچنین در 3 ماهه اول سال 1402، بار تنکیلومتری حمل و نقل ریلی نسبت به مدت مشابه سال 1401، 1.62 درصد و نسبت به مدت مشابه سال 1400، 4.69 درصد کاهش داشته است.

میانگین بهره وری ماهانه واگن های مسافری در سه ماهه اول سال 2019 به دلیل محدودیت های ناشی از شیوع ویروس کرونا به شدت کاهش یافته و به حدود 90 هزار کیلومتر مسافر برای هر واگن مسافری رسیده است. به تدریج و با رفع این محدودیت ها، این شاخص در مدت مشابه از سال 1400 تا 1402 بهبود یافت و در سه ماهه اول سال 1402 این شاخص به 783 هزار کیلومتر مسافر بر کیلومتر به ازای هر خودروی سواری رسید که نسبت به مدت مشابه سال 1401، 14 درصد افزایش داشت.

تا آوریل 2019، از مجموع 954 لکوموتیو موجود در کشور، 583 دستگاه در حالت آماده باش بودند. در ژوئن 1402، 530 لوکوموتیو از مجموع 991 لوکوموتیو در انتظار بودند. به عبارت دیگر با وجود اینکه در این مدت 37 دستگاه لکوموتیو جدید به شبکه ریلی اضافه شد، 90 دستگاه لکوموتیو از کار افتاده است.

کاهش تعداد لکوموتیوهای داغ در شبکه ریلی کشور

این داده های آماری یک واقعیت را نشان می دهد: در 88 سالی که از راه اندازی راه آهن سراسری ایران می گذرد، سالانه حدود 11 لکوموتیو به ناوگان ریلی کشور اضافه شده است، اما کاهش ناوگان لکوموتیو کشور تنها برای یک دوره آماده نیست. حدود سه سال از اوایل سال 2019 تا اوایل سال 1402، این نشان دهنده هشت سال تاریخ راه آهن کشور است.

علیرغم هشدارهای مکرر این انجمن مبنی بر کاهش تعداد لکوموتیوهای داغ در شبکه ریلی کشور، شاهد ادامه این روند هستیم که از یک سو منافع بخش خصوصی فعال در حوزه ریلی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. . و از سوی دیگر انگیزه سرمایه گذاری های جدید در این بخش را فراهم کرد. زیرساخت های اقتصادی از بین رفته است. در نتیجه این آسیب منجر به کاهش چشمگیر تولید مواد معدنی استراتژیک، فولاد و کالاهای مشابه در ماه های آینده خواهد شد که در شرایط تحریم ظالمانه نقش جایگزینی نفت را دارند.

بیشتر بدانید

مهمترین مشکلات در حوزه حمل و نقل ریلی

ما از سوء مدیریت رجا رنج می بریم

اتحادیه شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی برای برون‌رفت از این وضعیت دو پیشنهاد کوتاه‌مدت و بلندمدت ارائه کرده است: پیشنهاد کوتاه‌مدت این است که راه‌آهن قراردادی سه‌جانبه بین شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی خصوصی (صاحبان واگن)، شرکت‌های خصوصی صاحب لکوموتیو و راه‌آهن منعقد کند. خود شرکت به عنوان مالک شبکه ریلی کشور موافقت کند که سهم لکوموتیو داران خصوصی از کرایه بار را مستقیم و فوری و نه با وساطت طولانی راه آهن پس از دریافت از شرکت های واگن سازی به لکوموتیو داران خصوصی پرداخت کند.

وی همچنین برای رفع مشکل بلندمدت کمبود لکوموتیو و افزایش ظرفیت حمل و نقل بار و مسافر پیشنهاد کرد راه آهن بر اساس تعهدات قانونی خود که در آیین نامه تعیین سهم بهینه دولتی و غیر دولتی تعیین شده است. بخش‌های دولتی مالکیت لوکوموتیوهای دولتی را، اعم از بیکار و غیرفعال، به نامزدهای خصوصی واگذار می‌کنند. برخی از صاحبان کالاهای بزرگ از جمله معادن و فولادسازان بزرگ برای خرید این ناوگان اقدام کرده اند.

در صورت عملی شدن این ایده، ناوگان زمینی در مدت زمان کوتاهی با منابع بخش خصوصی راه اندازی و به خدمت باز می گردد و علاوه بر تامین منافع بخش ریلی خصوصی، در عین حال، راه آهن دولتی نیز تامین می شود. درآمدهای خوبی از استفاده بیشتر از شبکه به دست خواهند آورد، و هر دو صنعت بزرگ هستند، درآمدهای غیرمستقیم ده ها برابر بیشتر از درآمدهای مستقیم به دست آمده برای بخش ریلی خصوصی و دولتی به دست خواهند آورد.

انتهای پیام