وزیر بهداشت باید اختیار داشته باشد و نفر دوم کابینه دولت باشد

سالم الخبر: وزیر بهداشت باید نفر دوم دولت با اقتدار باشد.

علی رضا استقامی، فوق تخصص غدد و متابولیسم، در دومین کنفرانس اقتصاد فارماکو و مدیریت با آسترازنکا تحت عنوان کنفرانس کمبود دارویی؛ ریشه ها و راهکارها افزود: اگر سلامت در کنار علم و ادیان مهم است و به سلامت جامعه اهمیت می دهیم، وزیر بهداشت باید نفر دوم هیات وزیران باشد تا بحث سلامت اینگونه شود. . مهم این است که سایر وزرا درباره وزیر بهداشت صحبت کنند تا او بتواند مسائل مربوط به دارو و درمان را حل کند.

وی افزود: اختیارات وزیر بهداشت بسیار مهم است و قابل قبول بانک مرکزی نیست.

تأخیر ارز یا سایر وزارتخانه ها در انجام وظایف.

تسگامی در تشریح پدیده کمبود دارو گفت: کمبود دارو بحث عرضه و تقاضای دارو است. وقتی عرضه کمتر از تقاضا باشد با مشکل کمبود دارو مواجه می شویم. حال این موضوع می تواند از نظر پزشک یا از نظر بیمار متفاوت باشد. بیماری که می خواهد از یک برند خاص استفاده کند، اگر نتواند به آن برند خاص دسترسی داشته باشد، در حالی که مارک های دیگر در دسترس هستند، از دیدگاه آنها، کمبود دارو وجود دارد، در حالی که شاید کمبود دارو واقعی نباشد. اما از آنجا که بیمار به دلیل عوارض جانبی برخی داروها اصرار به دریافت داروی خاصی دارد و در عین حال نمی تواند آن را از نظر بیمار تهیه کند.

کمبود دارو وجود دارد.

وی ادامه داد: از نظر پزشک کیفیت دارو در نظر گرفته می شود که اگر دارویی با بهترین کیفیت برای بیمار وجود نداشته باشد، از نظر او کمبود دارو رخ داده است. از نظر پزشک کیفیت بسیار مهم است. علیرغم دلایل مختلف کمبود دارو، بیماران همه کمبودها را از چشم پزشکان می بینند.

تسگامی در خصوص تفاوت در انواع داروها گفت: بیماران معمولاً به مصرف دارو عادت می کنند و ممکن است تغییر دارو بسیار سخت باشد. در بیشتر موارد در صورت وجود مشکل، بیماران آن را تغییر در برند دارو می دانند که به دلیل وجود متغیر دیگری به خصوص در برخی بیماری ها مانند

دیابت درگیر است. برای برخی از بیماری ها، مانند تیروئید، ممکن است ادعا شود که یک قرص مارک تجاری یا شرکتی کمتر موثر است. اما چیزی که از بیماران دیابتی می شنویم این است که تا زمانی که من از قلم انسولین خارجی استفاده می کردم، کنترل بهتر بود و این مشکلی است که ما خودمان می بینیم. بنابراین، کیفیت داروها بر اساس احساس بیمار به عنوان دریافت کننده خدمات متفاوت است.

وی همچنین افزود: مقررات مربوط به برخی داروها در کشور ما با برخی داروهای خارجی متفاوت است. نمونه بارز آن داروی لئوتارکسین است که در دنیا به 90-110 درصد محدود می شود در حالی که در کشور ما معمولاً 80-120 درصد مجاز است.

بنابراین، بحث برمی گردد به اینکه دارو بر اساس چه مقرراتی تولید شده است. داروهای ایرانی و خارجی می توانند از نظر تکنولوژی، ساخت و مواد اولیه با هم تفاوت داشته باشند، اما این بدان معنا نیست که داروی ایرانی کیفیت ندارد.

تسگامی با اشاره به کمبود متی مازول اخیر گفت: کمبود متی مازول باعث کند شدن پوست ما می شود. درمان پرکاری تیروئید واقعا دردناک بوده است زیرا بیمار مبتلا به پرکاری تیروئید را نمی توان با هیچ دارویی کنترل کرد. نداشتن متیمازول برای درمان بیماری که مدام می لرزد و ضربان قلبش 130 ضربه در دقیقه است، شوخی نیست. ما واقعاً زجر کشیدیم. در حال حاضر بیماران و متخصصان غدد از کمبود فلوکورتیزون شکایت دارند.