وزارت بهداشت برای جلوگیری از خودکشی پزشکان اقدامی نکرد

سالم الخبر: سخنگوی رسمی سازمان نظام پزشکی گفت: وزارت بهداشت در حوزه پیشگیری از خودکشی در جامعه پزشکی کار خاصی انجام نداده است.

رضا لاریبور درباره علل خودکشی در جامعه پزشکی گفت: علل خودکشی چند بعدی و چندوجهی است و نمی توان تنها به یک مورد محدود کرد. میزان کاری که به ساکنان داده می شود بسیار زیاد است و عدم تناسب درآمد این افراد با فعالیت هایی که انجام می دهند به حدی است که ساکنان نمی توانند به تنهایی خانه ای در تهران اجاره کنند و علاوه بر هزینه اجاره، سایر هزینه های زندگی از جمله نیازهای روزانه، باید پوشش داده شود.

وی خاطرنشان کرد: ناامیدی دستیاران از آینده شغلی که در حال حاضر خودشان می بینند با تصورات آنها قبل از ورود به رشته پزشکی در تعارض است که یکی از دلایل ایجاد اضطراب در آنها است و این خود عاملی برای شروع بیماری است. بیماری. استرس و اضطراب منجر به افسردگی می شود و پس از گذراندن این مراحل و احساس بی انگیزگی و درماندگی، ممکن است بخواهند خود را بکشند.

ساکنین هیچ امکاناتی ندارند
سخنگوی رسمی نظام پزشکی اضافه کرد: مددکاران هیچ گونه بیمه ای ندارند و حتی مبلغ پرداختی نیز با ساعت کاری قانونی یکسان نیست. این موضوع مهمی است که ساکن 30 ساله، شاغل و پزشک محسوب می شود، با تحصیلات عالی و زحمات فراوان، همچنان برای زندگی از پدر و مادرش پول می گیرد. چنین فردی برای ادامه کار مشکل دارد. به طور کلی باید توجه داشت که هیچ ساکنی هیچ نوع تسهیلاتی اعم از بانکی، مسکن و … ندارد. در نظر بگیرید که آیا با توجه به داده های قبلی رزیدنت متاهل است یا خیر و با در نظر گرفتن سختی کار، کمبود امکانات و دریافتی های زیاد، چقدر زندگی برای او سخت و پر استرس خواهد بود.

وی با تاکید بر اینکه هیچ رشته ای به اندازه رشته پزشکی به جان انسان ها اهمیت نمی دهد، گفت: این وضعیت به خودی خود باعث فشار بر پزشکان می شود. علاوه بر کارهای سنگین و طاقت فرسا، درس ها و کتاب های سنگینی که پزشک باید در دوران تحصیل مطالعه کند. همه این موارد باعث می شود که احساس کنم رشته پزشکی رشته ای پرمعنی است و در رشته های دیگر مانند فیزیک، حقوق، شیمی و … متخصصان نیازی به تحصیل در مناطق محروم مانند دکتر ندارند.

لاریبور درباره عملکرد سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت در شرایطی که اکنون جامعه پزشکی با آن مواجه است، اظهار کرد: آنچه از شرایط به وجود آمده مشخص است این است که وزارت بهداشت عملاً کار خاصی در این زمینه انجام نداده است. در دانشگاه های علوم پزشکی مراکز مشاوره وجود دارد و فردی که نیاز به درمان دارد به این مراکز مراجعه می کند اما در اینجا یک نکته را باید در نظر گرفت: زمانی که پزشکانی که نیاز به درمان دارند به این مراکز درمانی مراجعه کنند، نام آنها نوشته می شود و پرونده ای برای آنها باز می شود. چنین اتفاقاتی باعث می شود که پزشکان احساس ناامنی کنند و به مراکز درمانی مراجعه نکنند. بنابراین در اولین و مهمترین گام باید این موقعیت ها امن باشد.

وی ادامه داد: همین طور افراد در حین انجام کار همکاران، مدیران و اساتیدی را در کنار خود دارند و معمولاً در محل کار همدیگر را می بینند و مشاهده می شود که فرد بیمار است و وضعیت خوبی ندارد. بنابراین آگاهی نسبت به یکدیگر وجود دارد و انتظار می رود این افراد به اطرافیان خود که شرایط بحرانی روحی و روانی را پشت سر می گذارند بیشتر اهمیت دهند که این عامل مهمی در پیشگیری از خودکشی است.

لاریبور در خصوص راهکارهایی که می توان برای پیشگیری از خودکشی در جامعه پزشکی انجام داد، گفت: اگر فکر کنیم دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نخواهیم بود، اصلاً اینگونه نخواهد بود. در دنیا آمار و ارقامی در مورد مرگ های خودسرانه وجود دارد و متأسفانه بیشتر در جامعه تحصیل کرده، فرهیخته و علمی است، زیرا درک و درک آنها از جوامع و انتظاراتی که از جامعه خود دارند بیشتر است.

ما شاهد مهاجرت برخی از پزشکان به کشورهای عربی خلیج فارس هستیم
وی تصریح کرد: بهبود شرایط و امکانات با در نظر گرفتن تسهیلات دستیاران، پزشکان برنامه ریزی یا پزشکان متخصص از جمله تسهیلات بانکی، حق مسکن و … به طور کلی تغییر وضعیت معیشتی موجب بهبود وضعیت شغلی دستیاران با فعالیت هایی می شود که انجام می دهند. خارج شدن در دستور کار قرار خواهد گرفت.

وی افزود: همچنین در دوره دستیاری بین رشته های فعالیت تفاوت هایی وجود دارد به عنوان مثال رشته بیهوشی اطفال یکی از سخت ترین رشته ها در دوره دستیاری است، چه از نظر درسی و چه از نظر طولانی بودن. تغییراتی که آنها انجام می دهند، در مقایسه با زمینه هایی مانند پوست، گوش، گلو و بینی. به همین دلیل پرداخت ها باید متناسب با فعالیت و میزان سختی کار باشد.

وی افزود: در حال حاضر به دلیل اعداد جذابی که تبلیغ می کنند، شاهد مهاجرت برخی از پزشکان به کشورهای عربی خلیج فارس هستیم. البته پزشکان می توانند به تعداد کمتر در کشورهای خود به کار خود ادامه دهند. در واقع اگر پزشکان در کشور خود احساس امنیت مالی کنند و از اعتبار و موقعیت اجتماعی برخوردار باشند، طبیعی است که هرگز تمایلی به ترک کشور خود نخواهند داشت./النا