نیمی از صادرات ایران بدون فناوری است

علاوه بر این، تحلیل ها نشان می دهد که بیش از نیمی از ارزش صادرات ایران مربوط به کالاهای بدون تکنولوژی و بدون پیچیدگی زیاد بوده است. علاوه بر این، کالاهای با فناوری پیشرفته کمترین سهم را از صادرات کالاهای کشور طی سال های مورد بررسی به خود اختصاص داده اند.

نتایج محاسبه شاخص ضریب نفوذ در برخی بازارهای صادراتی طی دوره 2018-2013 نیز حاکی از پایین بودن این شاخص برای ایران در مقایسه با کشورهایی مانند چین، کره جنوبی، ترکیه و روسیه، اما در مقایسه با عراق، ایران است. در این شاخص جایگاه بهتری دارد.

با توجه به پایداری، نتایج محاسبات این گزارش طی دوره 1390-1400 حاکی از آن است که از کل کدهای صادراتی محصولات طبقه بندی HS در سطح هشت رقمی، در تمامی سال ها، حدود 19 درصد از کالاهای موجود در سبد صادراتی کشور است. 100٪ پایدار بودند. یعنی تقریباً 967 کد محصول از مجموع 5176 کد محصول.

با توجه به نتایج به‌دست‌آمده و به منظور افزایش اثربخشی موافقت‌نامه‌های تجارت ترجیحی، بازرگانی و گمرکی در سال‌های آتی، پیشنهاداتی برای بهبود کارکردهای مرتبط با شاخص‌های تجارت خارجی با هدف گسترش همکاری‌ها و مبادلات تجاری و اقتصادی ایران ارائه شده است. . با شرکای تجاری عمده، که طیف وسیع تری از کالاها را در بر می گیرد، در توافقنامه های تجاری و تدوین استراتژی دیپلماسی تجاری با شرکای تجاری و همسایگان اصلی بر اساس شاخص های تجاری مانند شاخص تجارت، عرضه، پتانسیل، پایداری صادرات و غیره گنجانده شده است. بین آنها.

در عین حال، نتایج تحلیل شاخص تنوع و تمرکز کالاهای صادراتی حاکی از آن است که با وجود تنوع سبد صادراتی کشور طی 17 سال مورد بررسی، متوسط ​​رشد سالانه این سبد حدود 1.8 درصد رشد داشته است. همچنین با وجود 4062 نوع کالای صادراتی در سال 1398، ارزش صادرات اکثر کالاها ناچیز و کمتر از 10 هزار دلار بوده است. بنابراین باید علاوه بر تنوع بخشیدن به محصولات صادراتی، مقیاس صادراتی این محصولات نیز افزایش یابد.

نکته مهم دیگر این است که تمرکز صادرات کالایی ایران طی سال های 1383 تا 1399 علیرغم نوسان، روند نزولی داشته است. به عبارت دیگر، بخش صادرات کشور از تمرکز بر روی چند کالا به صادرات بیشتر کالاهای جدید تغییر کرده است.

به عنوان مثال، در سال 2018 بیشترین شدت تجارت ایران در زمینه میوه های خوراکی به ترتیب با کشورهای قزاقستان، بحرین، قطر، ترکمنستان و قرقیزستان بوده است. شدت تجارت صادرات میوه های خوراکی ایران در سال 2018 در سطح جهانی نزدیک به صفر بوده است. جریان تجارت بین دو کشور و میزان آن تا حدودی تحت تأثیر اندازه اقتصاد کشورهای صادرکننده و واردکننده است و به همین دلیل ظرفیت های اقتصادی کشورها متفاوت است. بنابراین به جای استفاده از حجم مطلق تجارت بین آنها، از شاخص شدت تجارت استفاده می شود.

انتهای پیام