نقش ساختمان ها در مصرف 40 درصد انرژی کشور / موضوع 19 جای خالی ساختمان سازی

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری ای بی اس نیوز ، روزانه حدود یک میلیارد متر مکعب گاز اسیدی در کشور تولید می شود که از این میزان تقریباً 850 میلیون متر مکعب پس از تصفیه و نرم شدن به حمل و نقل و توزیع گاز در کشور تزریق می شود. و استفاده کرد. برای مصرف داخلی در صنایع، نیروگاه ها، حمل و نقل، کشاورزی، صنایع غیر عمده، بازرگانی، اداری و دولتی و بخش خانگی می رسد.

حدود نیمی از گاز تزریقی به شبکه سراسری گاز کشور برای تامین گرمایش و پخت و پز بخش خانگی در روزهای سرد سال مصرف می شود. در فصل زمستان، بخش خانگی بزرگترین مصرف کننده گاز در کشور است.

مصرف روزانه گاز در بخش خانگی که در پیک مصرف امسال به 420 میلیون مترمکعب رسید، عامل اصلی عدم تعادل گاز در کشور است. با افزایش مصرف گاز در بخش خانگی که بخش غیرمولد محسوب می شود، تخصیص گاز به صنایع بزرگ و نیروگاه ها کاهش می یابد و این کسری گاز در بخش تولیدی باید با سوخت مایع جایگزین شود.

«ضایعات گاز» سهم قابل توجهی در مصرف بالای گاز در بخش های خانگی و حتی اداری و تجاری کشور دارد. جدا از فرهنگ مصرف ضعیف که منجر به اتلاف می شود، استفاده از تجهیزات کم مصرف و انرژی هدر رفته در ساختمان ها نیز به طور قابل توجهی به افزایش مصرف گاز در بخش خانگی کمک می کند.

از میان موضوعات 22 گانه مقررات ملی ساختمان، موضوع 19 با عنوان «صرفه جویی در مصرف انرژی» و موضوع 22 با عنوان «مراقبت و نگهداری» نقش مهمی در بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها و جلوگیری از اتلاف دارند.

در مقدمه مبحث 19 مقررات ملی ساختمان، سهم ساختمان ها از کل انرژی مصرفی کشور 40 درصد اعلام شده است. اجرای این مضمون و نکات برجسته آن در ساخت و ساز ساختمان الزامی است، اما اکثر ساختمان های ساخته شده در گذشته و حتی بخش بزرگی از ساختمان های نوساز در اجرای خود از این موضوع پیروی نکرده اند.

از این رو امروزه اکثر ساختمان های مسکونی و اداری بدون رعایت مواد قانونی نوزدهم مقررات ملی ساختمان احداث و مورد بهره برداری قرار می گیرند. در واقع، درها، پنجره ها، سیستم های گرمایشی و حتی دیوارهای ساختمان های موجود نقش مهمی در اتلاف انرژی حرارتی دارند.

مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در سال 1370 به تصویب هیات وزیران رسید و اجرای آن در ساختمان های کشور الزامی شد. اما با گذشت بیش از سه دهه از اجرایی شدن آن، به دلایلی از جمله اینکه سازندگان ساختمان از کاهش هزینه انرژی در حین بهره برداری ساختمان بهره مند نمی شوند، این موضوع تا حدودی در کشور اجرا شده است.

در واقع با عدم اجرای بند 19 مقررات ملی ساختمان، نسبت به هدر رفت انرژی بخشی که 40 درصد از کل انرژی مصرفی کشور را تشکیل می دهد بی توجه بوده ایم.

برآوردها نشان می دهد که در صورت اجرای کامل مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در بخش ساخت و ساز کشور (ساختمان های مسکونی و اداری)، 40 تا 50 درصد از مصرف انرژی در بخش فضای خانگی و اداری کاهش می یابد.

عناصر مورد توجه در این موضوع که هر یک در بهینه سازی مصرف انرژی و جلوگیری از اتلاف آن موثر هستند عبارتند از:

– عایق بندی پوشش بیرونی ساختمان (عایق بندی کف، نور پیلوت، سقف نهایی و دیوارهایی که از یک سو با فضای بیرونی یا کنترل نشده و از سوی دیگر با فضای کنترل شده داخلی ساختمان ارتباط دارند. از طرف دیگر ساختمان)

– نصب پنجره های دوجداره ترمال بریک، اسکلت چوبی یا UPVC

– عایق بندی کانال های هوا، لوله های تاسیساتی و سیستم تولید آب گرم، منبع و ….

– نصب سیستم های کنترل موضعی مانند شیرهای ترموستاتیک روی رادیاتورها

– نصب سیستم های کنترل مرکزی هوشمند مجهز به سنسورهای اندازه گیری دمای محیط

– نصب سیستم های روشنایی و انرژی الکتریکی با راندمان بالا

اتلاف انرژی در ساختمان‌های کشور علاوه بر افزایش هزینه‌های مصرف انرژی خانوارها، عموماً منجر به افزایش هزینه‌های گازرسانی، کاهش تخصیص گاز به بخش تولیدی کشورها و جایگزینی سوخت مایع می‌شود. ارزش صادراتی بالایی به جای سوخت گاز در بخش های تولیدی دارد.

نظارت بر خدمات سازمان نظام مهندسی ساختمان مبنی بر رعایت الزام به اعمال موارد مطروحه در مبحث 19 در ساختمان های نوساز و تدوین و استفاده از ابزار قانونی برای اصلاح نقاط ضعف ساختمان ها در مدار بهره برداری که باعث بالا رفتن سطح ساختمان می شود. اتلاف انرژی (برق و گاز)، برای اصلاح این فرآیند ضروری است و لازم است از تداوم اتلاف بخش قابل توجهی از تولید انرژی کشور جلوگیری شود.

absnews