موفقیت ایران در تولید و صادرات محصولات کشاورزی
قاسمی: متأسفانه، در بخش کشاورزی، بزرگترین چالشی که در حال حاضر با آن روبرو هستیم، در واقع رشد منفی سرمایه گذاری است. این گفته شما معتبر و معتبر است که یکی از بزرگترین آسیب هایی که ما در بخش کشاورزی متحمل می شویم، سرمایه گذاری است و متأسفانه این عدم سرمایه گذاری کافی تا حدودی ناشی از این است که ما برای صنایعی که مولد نیستند بسیار دقت کرده ایم. من معتقدم سرمایهگذاریها به سمتی رفته است که صنایعی بیش از آنکه بخواهند در بخش بهرهوری داشته باشند، منابع ما را در بخش صنعت هدر میدهند. کشاورزی مشکل دیگری دارد و این مشکل دیگر تنها بخش اقتصادی است که در واقع بخش اقتصاد مردمی است. در بخش کشاورزی بیش از 98/97 درصد فعالیت ها توسط بخش تعاون و بخش خصوصی و کمتر توسط شرکت های دولتی در این حوزه انجام می شود.
سوال: شما گفتید در حوزه لبنان این اتفاق افتاد، اما ظرفیت بسیار بالاست
س: در حال تولید؟
قاسمی: بله، ظرفیت های فراوان کشور در این منطقه، علیرغم اینکه ما در منطقه باید همیشه در نظر داشته باشیم که با وجود اینکه در منطقه خشک و نیمه خشک قرار داریم و در طول این دهه اکثرا با خشکسالی مواجه بوده ایم. اما اینکه با همه این شرایط توانستیم تولید را از 25 میلیون تن به 125 میلیون تن برسانیم به این دلیل است که ما دانش را وارد کار خود کردیم، ضایعات را کاهش دادیم و صنایع تبدیلی وارد این ماجرا شدند، یعنی اگر فرآوری ما وارد شد. صنایع در حوزه های مختلف کشاورزی ما نمی توانستیم وارد شویم و نتوانستیم از آنها استفاده کنیم، خوب، ما به سختی امکان این تولید را داشتیم، زیرا الان تولید معنا ندارد، تولید برای بازار معنا پیدا می کند و اگر ما بازار را ندارم، می خواهم یک چیز را بگویم. یکی از مسائلی که در بحث محصولات کشاورزی و در واقع صنایع غذایی با آن مواجه بودیم، بحث بسته بندی بود، یعنی یکی از چالش های اصلی ما بسته بندی بود، اکنون سیستم تولید و صنایع ما به آخرین تکنولوژی روز بسته بندی مجهز شده اند. یعنی چیزی در بسته بندی داریم. ما در دنیا عقب نیستیم، شاید از بعضی چیزها هم جلوتر هستیم، اما هر چه باشد باید به سمت عبور از این تحریم های ظالمانه حرکت کنیم و بتوانیم یک تجارت ساده و روان داشته باشیم. محصولات ایران در شرایط فعلی علاوه بر داشتن 85 میلیون و 860 هزار نفر جمعیت، کشورهای همسایه را نیز پوشش می دهد. بسیاری از کشورهای همسایه ما هیچ امکان کشاورزی ندارند و به محصولات ما وابسته هستند، یعنی عملاً در هر زمانی اگر بخواهیم روی انگشتان خود بشماریم، کشاورزان، تولیدکنندگان و صنعتگران ما تقریباً 300 میلیون نفر هستند که اکنون تولید می کنند و هنوز هم همان هستند. همانطور که به درستی اشاره کردید، ما هنوز ظرفیت تولید زیادی داریم که باید از آن استفاده کنیم. رشد عجیبی در ماهیگیری داشته ایم. ما صنایع جدیدی را معرفی کردیم. یکی از فعالیت هایی بود که در سال های 73 و 74 در دولت سازندگی شروع شد و در حال حاضر در واقع یکی از تولیدکنندگان اصلی میگو در منطقه و در واقع یکی از صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی این صنعت در منطقه ای که پرورش ماهی در قفس یکی از فعالیت هایی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی با رقم g در حال گسترش است، تولید 1.1 میلیون تن محصول ماهی را می توان با تولید کمتر از 4050 هزار تن مقایسه کرد. تن در پرورش ماهی در دریا در همان سال ها حدود 250 هزار و 300 هزار تن داشتیم، اما در بحث پرورش فعالیتی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی انجام دادیم.
قاسمی: در تولید صادراتی در صنایع تبدیلی و بسته بندی
قاسمیدر سال های اخیر در برخی استان ها به دلیل ظهور دانش در این زمینه، نوع سیستم های آبیاری تحت فشار از آبیاری قطره ای به آبیاری قطره ای زیرسطحی تغییر کرده است که باعث شده است تا در این مناطق از آبیاری زیرسطحی استفاده کنیم. 50 درصد آبیاری افزایش می یابد و همچنان در ورود دانش به بخش کشاورزی مشکل داریم، هرچند طبق آمار آموزش عالی شاید بیش از 60 تا 70 هزار فارغ التحصیل بیکار در بخش کشاورزی داشته باشیم. انجام دهید که همانطور که می گوییم ما در داخل کشور سود می بریم و باید از آنها استفاده کنیم و به آنها جهت دهیم که وارد عرصه تولیدات دانش بنیان شوند و همچنین وارد فضاهایی شوند که بتوانیم با حضور دانش بهره وری را افزایش دهیم. باید به بهره وری آب و خاک که در واقع پایه اصلی کشاورزی است برسیم. نکته دیگر اینکه از آنجایی که صحبت از دستاوردهای بخش کشاورزی است، امروزه بیش از 80 درصد نیاز کشور در زمینه ایجاد امنیت غذایی در کشور توسط کشاورزان و صنعتگران است. کشورهایی که هیچ تغییری در امنیت غذایی ما ایجاد نکرده اند، با وجود همه این مشکلات و چالش هایی که شما اشاره کردید، کمبود سرمایه گذاری، کمبود دانش در بخش کشاورزی و غیره. اما با همه این موارد، ما در حال حاضر در شرایط تحریمی که در آن زندگی می کنیم، امنیت غذایی خود را حفظ می کنیم و امیدواریم این شرایط ظالمانه به زودی برطرف شود. همه این سختی ها حفظ شده است و ما به سمت هدف غلبه بر موضوع ایمنی مواد غذایی و تکامل به سمت مرجعیت غذا پیش می رویم تا یکی از قوی ترین کشورها در زمینه مرجعیت غذایی در صحنه بین المللی باشیم.
سوال: چون گاهی نقش بزرگتری در تجارت گویا دارد
قاسمی: در زمینه واردات، بله، در آن سال ها به دلیل وجود رانت به ارز مورد علاقه دولت، نقش آن تا حدودی بیشتر بود، اما در تولید شما توجه داشته باشید که در واقع همه چیز بین دستان بخش دولتی است. این اتفاق بدی است زیرا بسیاری از صنایع ما اعم از دولتی و خصوصی با فشارهایی که دارند و لابی هایی که دارند سرمایه ها را به این سمت هدایت می کنند. متأسفانه ما باید برای این موضوع راه حلی پیدا کنیم، اما همانطور که بارها اشاره کردید، توانایی ها را نادیده گرفته ایم. ما در بخش کشاورزی و تجارت کشاورزی زیاد داریم، علیرغم اینکه کشور در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد، همچنان ظرفیت کافی برای تولید حدود 500 تا 600 میلیون نفر در افزایش بهره وری و حفظ آب و آب داریم. منابع خاک ممکن است سرمایه های خود را هدر ندهیم و از آن استفاده بهینه کنیم. در منطقه شمال کشور قبل از انقلاب اصلاً کیوی درست نمی کردیم. اکنون ما دومین و سومین تولیدکننده کیوی در جهان هستیم. خوب، همه اینها بر اساس این فرض است. سرمایه گذاری های زیادی در این بخش وجود دارد و اگر در نظر داشته باشید که باید از سرمایه گذاری در بخش کشاورزی حمایت کنیم و از این زاویه بیشتر از بخش کشاورزی حمایت کنیم، مطمئناً می توانیم آمار و تولیداتی را به دست آوریم که توانسته برای بسیاری از مردم عملیاتی شود. کاغذ.
سوال: اما دوباره، ما نگاه می کنیم و مقایسه می کنیم، کارهای بسیار بهتری می توانست انجام شود تا از آنچه در بخش شیلات در بحث باغبانی، شیلات و دام داشتیم استفاده کنیم. نقطه کور این سوال این است که اگر سرمایه را به سمت بخش های کشاورزی مانند ماهیگیری، دامپروری، صنایع تبدیلی که شما گفتید، سوق داده بودیم، نه به سمت یک سری صنایع که شاید برای ما ارزش افزوده چندانی نداشته باشد، می توانستیم از ظرفیت ها بهتر استفاده کنیم و برای بهره مندی بهتر، نظر شما را بشنویم تا بدانیم آیا می توانیم بگوییم مشکل از سرمایه است یا خیر؟
سوال: وضعیت صنایع تبدیلی و بسته بندی و صنایع جدید در بخش کشاورزی در این 44 سال را چگونه ارزیابی می کنید و چه آینده ای را برای صنایع تبدیلی، بسته بندی و دانش در بخش کشاورزی متصور هستید؟