موتور پیشرفت «تکنولوژی» در سند الگوی اسلامی ایرانی

در حالی که محوریت دولت و حاکمیت برای تعیین سیاست‌ها و سیاست‌های فناوری در برخی موارد می‌تواند کمک‌کننده باشد و چارچوبی را در این زمینه ایجاد کند، تشویق جامعه و بازگرداندن موضوع به اعضای جامعه نیز منجر به نوآوری، ابتکار و خلاقیت می‌شود و به آن کمک می‌کند. شکوفایی جامعه

در بخش اول می توان به فناوری های زیرساختی مانند سدسازی، صنایع انرژی هسته ای، تاسیسات صنعت نفت و راه های ارتباطی اشاره کرد. در بخش دوم می توان به صنایعی مانند خودروسازی، تلفن همراه و تلویزیون، لوازم خانگی با فناوری پیشرفته اشاره کرد، اما نکته کلیدی درک منطق سیاست های دولت در این زمینه در دوره معاصر به ویژه در چهار دهه گذشته

انتهای پیام

نوآوری ضروری و یکی از ضروریات شکوفایی، پیشرفت و تداوم ثبات جامعه است.

به گزارش ای بی اس نیوز، جبار رحمانی در یادداشتی به بررسی جایگاه «فناوری» در سند الگوی پیشرفت اسلامی ایران پرداخت و گفت: مدرن‌سازی یکی از مهم‌ترین فرآیندهای معاصر تأثیرگذار بر زندگی معاصران ایرانی بوده است. بدون این مفهوم نمی توان برنامه های توسعه و تحولات جامعه ایران را درک کرد.

یکی از حوزه‌های کلیدی برنامه‌های نوسازی در ایران، حوزه‌های فناوری است که برخی از آن‌ها نقش زیرساختی و برخی نقش کاربری عمومی دارند.

در این راستا، سند الگوی اسلامی پیشرفت ایران به عنوان سند راهبردی و بالادستی، ضمن توجه به جایگاه حکمرانی در توسعه جامعه و کشور، به فناوری توجه و تاکید دارد و آن را به عنوان مهم ترین محرک توسعه معرفی می کند. پیشرفت در بخش های سند

بدین منظور باید توجه داشت که هرگونه انتخاب تکنولوژیک در جامعه ایران، به دلیل محوریت حکومتی سیاست های توسعه، عملاً تحت منطق گفتمانی دولت قابل درک است، بنابراین باید رابطه متقابل بین انتخاب های تکنولوژیک و اقتصاد سیاسی آنها برقرار شود. به عنوان مولفه ای ترکیبی برای درک پیامدهای هر فناوری در نظر گرفته شده در جامعه ایران دیده می شود.

در مواجهه با تحولات تکنولوژیکی جهانی، رانش ها به همان اندازه که مخرب هستند مضر هستند، به همین دلیل است که نقش حاکمیت به عنوان تسهیل کننده و نه به عنوان کارفرما نقش بسیار مهمی در بهره برداری از پتانسیل های جامعه در زمینه نوآوری و فناوری دارد. .

در دوران معاصر که تغییرات عظیمی در جوامع بشری در سریع‌ترین زمان‌ها نسبت به گذشته در حال رخ دادن است، برای جلوگیری از عقب‌ماندن و گم شدن در دست‌آوردها و فرهنگ‌های وارداتی، l نوآوری مبتنی بر نیازها و فرهنگ جامعه خود بزرگ‌ترین است. اقدامی برای حفظ آن فرهنگ و تمدن. .

استادیار پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی گفت: نقش حاکمیت به عنوان راهنما و تسهیل گر و نه کارفرما نقش بسیار مهمی در بهره برداری از پتانسیل های نوآوری و فناوری جامعه است.