انتهای پیام/
این استاد دانشگاه ادامه داد: البته ایران میگوید که چیزی جز برجام نمیخواهد، اما از آنجایی که آمریکا یک بار وارد برجام شد و از برجام خارج شد، بنابراین ایران میپرسد، منصفانه و کاملاً منطقی است که بهویژه آمریکا تضمین کند که هرگز از برجام خارج نشود. اما آمریکا این را تعهدی فراتر از نسخه قبلی برجام میداند و اعلام میکند که تاکنون چنین تعهدی را در برجام نپذیرفتهاند، علاوه بر این، در قانون اساسی آمریکا سؤالاتی مبنی بر عدم امکان قانونی مطرح میشود.
کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: آنچه ایران و آمریکا فراتر از متن قبلی برجام درخواست می کنند چالش بزرگ دیگری است که روند تحقق برجام را تحت الشعاع قرار می دهد. و این چالشی است که از یک سو علیه ایران و آمریکا و از سوی دیگر علیه سایر کشورهای مداخله گر که نقش میانجی بیشتری دارند، وجود دارد و از این رو برای گردآوری دیدگاه ها بین ایران به چالش کشیده خواهد شد. و ایالات متحده.
این استاد دانشگاه افزود: محور سوم، مطالبه آمریکا برای مسائل منطقه ای و موشکی در چارچوب مذاکرات جاری است. ایران آن را نمی پذیرد و تاکید می کند که این مسائل جزو برجام و مسائل هسته ای نیست. برخی برآوردها حاکی از آن است که ایالات متحده تا حدودی در این زمینه عقب نشینی کرده است، اما نشان می دهد که اگر ایران می خواهد موضوعی را به برجام اضافه کند، باید این مسائل مورد بررسی قرار گیرد.
این کارشناس مسائل بین الملل همچنین با بیان اینکه مشخص می شود اختلافات ایران با سایر طرف های مذاکره در سه حوزه مختلف قابل بررسی و جمع بندی است، افزود: اولین نکته مورد مناقشه تاکید بر این است که آمریکا باید تضمین کند که از برجام خارج نخواهد شد.. این یکی از مهمترین دغدغه های ایران است و از این رو ایران در این زمینه تاکید و تاکید زیادی دارد. البته برخی گزارش های رسانه ای حاکی از آن است که آمریکا حداقل در دوره بایدن این درخواست را پذیرفته است، اما این درخواست برای ارائه تضمین دائمی عدم خروج آمریکا از برجام مورد تایید قرار نگرفت. زیرا مقامات آمریکایی بر این باورند که اساساً هیچ رئیس جمهوری نمی تواند چنین تضمینی را در مورد یک توافق سیاسی که توسط کنگره تأیید نشده است ارائه دهد.
وی در پاسخ به سوال دیگری گفت:موانع و چالش های احتمالی که هر یک از طرف های مذاکره یعنی ایران، 1+5 و آمریکا در جریان مذاکرات با آن مواجه هستند، چیست؟ وی گفت: چالش اصلی و مهمی که برای همه بازیگران مشترک است، این سوال است. کمبود زمان او هست. زیرا بازیگران غربی مدعی هستند که با توجه به کاهش تعهدات ایران به دلیل وعده آمریکا، شرایط برای راستی آزمایی برنامه هسته ای ایران دشوار است و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز گفته است علیرغم اینکه ایران تخلف نکرده است، اما به دلیل برای کاهش تعهدات، چک با مشکل مواجه است. در نتیجه، طرف غربی مدعی است که هر از چند گاهی ممکن است ادامه برای شورای امنیت سازمان ملل سودی نداشته باشد و برای اعمال تحریمها و سایر اقدامات تنبیهی ایران به سمت طرح B حرکت میکند. در نتیجه ایران دیگر خود را ملزم به رعایت هیچ یک از مفاد برجام نخواهد دانست و رهبر برجام به طور کلی از هم خواهد پاشید و احیای برجام غیرممکن نخواهد بود، بلکه راه درازی خواهد بود.
ذبیحی افزود: مجموعه این شرایط، پیچیدگیهای جدید و پیچیدهای را در خصوص پرونده هستهای ایران ایجاد میکند که گمان میرود همه بازیگران از این تهدید مشترک آگاه بوده و در راستای تسریع توافق تلاش خواهند کرد.
او ادامه داد: محور دوم اختلافات باقی مانده به تحریم های اعمال شده در دوران ترامپ مربوط می شود و بر این اساس ایران معتقد است که همه این تحریم ها باید برداشته شود. در همین حال، ایالات متحده اصرار داشت که تحریم های حاوی برچسب هسته ای برداشته شود. برآوردها حاکی از آن است که در 6 دور قبلی مذاکرات پیشرفت خوبی حاصل شده است و ایالات متحده با لغو تعدادی از تحریم ها موافقت کرده است، اگرچه برخی اختلافات همچنان وجود دارد.
این کارشناس مسائل بین الملل افزود: همچنین در صورت عدم پیشرفت در این مرحله، ممکن است روند سازنده ای که تاکنون توسط اکثر طرف ها انجام شده تحت الشعاع قرار گیرد و وضعیت نسبتا مثبت کنونی معکوس شود. در واقع زمان زیادی وجود ندارد و از دست دادن زمان می تواند فاصله ها را غیر قابل تعمیر افزایش دهد. بنابراین آگاهی بازیگران از این موضوع نیز می تواند تلاش برای دستیابی به توافق در اسرع وقت را تقویت کند.
وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر با همه ذینفعان بیم آن دارند که در صورت ادامه روند کنونی، شرایط به شرایط غیرقابل کنترلی منجر شود که به ضرر همه کشورها خواهد بود. بنابراین به نظر می رسد روسیه و چین نیز تلاش خواهند کرد تا چالش بین ایران و جامعه جهانی را کاهش دهند، زیرا چنین وضعیت فعلی به دلایل ذکر شده در خدمت منافع آنها نیست.
رضا ذبیحی وی در گفت وگو با ای بی اس نیوز، در پاسخ به این سوال که با توجه به دور جدید مذاکرات در وین در 29 دسامبر، به نظر شما نقطه شروع مذاکرات در آن مذاکرات چه خواهد بود، گفت: به نظر می رسد هدف مذاکره کنندگان بوده است. در مورد مسائل باقی مانده و به ویژه در مورد مسئله تضمین عدم خروج ایالات متحده از برجام است.
روسیه و چین هر دو از نزدیکی فزاینده ایران به شرق استقبال می کنند، اما …
اختلافات ایران و سایر طرف های مذاکره را می توان در سه حوزه مختلف بررسی و خلاصه کرد
چالش اصلی و مهم در میان همه دست اندرکاران مذاکرات وین، موضوع «کمبود زمان» است.
ذبیحی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر نقش کشورهایی مانند چین و روسیه در پیشبرد مذاکرات گفت: درست است که هم روسیه و هم چین از نزدیکی روزافزون ایران با شرق استقبال می کنند و مایلند به سمت شرق به ایران نگاه کنند. در هر صورت تداوم شرایط کنونی ایران و جامعه جهانی، گسترش روابط با ایران و بیش از همه افزایش همکاری های تجاری و تجاری و اقتصادی را برای آنها دشوار خواهد کرد.
یک کارشناس مسائل بین الملل کمبود زمان و انتظارات فراتر از برجام را دو موضوع مهم پیش روی بازیگران دور هفتم مذاکرات برجام دانست.
ذبیحی در پاسخ به سوال دیگری گفت: با توجه به تاکید ایران بر نتیجه این مذاکرات و برخی موانع برای رسیدن به آن، چقدر میتوان از موفقیت این مذاکرات در آینده انتظار داشت؟ وی گفت: با توجه به اینکه از سوی دیگر در دور اول مذاکرات تعداد زیادی از مسائل فنی و سیاسی مورد بحث و بررسی قرار گرفت و برای بسیاری از این چالش ها راه حل هایی پیدا شده و گاهی توافق اولیه نیز منعقد شده است. و برای برخی چالشها راهحلهای دیگری اندیشیده شده است و از سوی دیگر با توجه به اینکه همه طرفها از توافق برای راهاندازی مجدد برجام سود میبرند، به نظر میرسد هنوز امیدهای زیادی در این زمینه وجود دارد.
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز