مهاجرت و خرید خودرو در نتیجه حمایت از پروژه های فناوری خاص/تجربه خروج آلمان از صنعت فولاد

علی اصغر سعدآبادی در گفت وگو با ای بی اس نیوز. وی معتقد است: در سالی که به نام سال دانش بنیان نامگذاری شده است، همه متوجه شدند که راه کسب و ثروت آفرینی از طریق دانش است که اتفاق بسیار مثبتی بود. زیرا سازمان های زیادی به این مسیر پیوسته اند و اتفاقات مثبت و منفی زیادی در سال دانش بنیان رخ داده است.

وی اولین اتفاق منفی در حوزه دانش بنیان را برداشت عمومی از این حوزه دانست و در این باره توضیح داد: بسیاری فکر می کردند «دانش محوری» به این معناست که با یافتن دانش باید آنقدر هزینه کرد تا آن دانش به بازار عرضه شود. و فروخته شد. برای تبدیل شدن به یک کسب و کار این فکر اشتباه است زیرا اکثر افرادی که دانش و ایده های بسیار بدیع و زیبایی داشتند نمی دانستند چگونه آن ایده و دانش را به یک تجارت تبدیل کنند، نمونه ای از آن برگزاری رویدادی در دانشگاه شریف است که در آن ایده های بسیار راه حل خوب و ابتکاری برای حل مشکلات مهم کشور ارائه شد، اما پولی که برای حمایت از آنها هزینه شد صرف مهاجرت یا خرید خودرو شد.

سعدآبادی با بیان اینکه این رویکرد به معنای این است که هزینه های حمایتی در راستای تجاری سازی ایده ها هزینه نشده است، ادامه داد: بنابراین معاونت علمی به این نتیجه رسید که تزریق منابع از این طریق روش صحیحی نیست و ضروری است. در این کارگزاران در زمینه های تخصصی مانند امور مالی و مالیاتی، بازاریابی و … باید از ایده پردازان و مخترعان حمایت کند و به عملیاتی شدن ایده ها کمک کند.

نایب رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به دولتی بودن اقتصاد کشور خاطرنشان کرد: علاوه بر اقتصاد دولتی، بیشتر منابع نیز در اختیار دولت است. در این میان، دستگاه های دولتی که به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از فناوران کشور توانایی حل مشکلات و معضلات کشور را دارند، در این زمینه اقداماتی نمایشی انجام داده اند. و آن وقت است که می توانیم اکثر ایده پردازان و بنگاه های دانش بنیان را به سمت مزیت های رقابتی کشور مانند نفت و پتروشیمی سوق دهیم، هر چند که ورودی وزارت نفت باز نیست و فقط افراد بسیار خاص یا افرادی با کفش آهنین هستند. بتواند وارد عرصه نفت و پتروشیمی شود.

سعدآبادی با اشاره به چالش‌های کشور در حوزه‌هایی مانند سکوهای نفتی، یادآور شد: کشور برای حل این چالش‌ها عمدتاً از خارجی‌ها استفاده می‌کند، ضمن اینکه با اجرای پروژه‌های مشترک با کشورهای خارجی و مکان‌یابی فناوری‌های ایرانی، می‌توانند ظرف 10 تا 15 روز پس از کسب فنی به این مهم دست یابند. دانش

وی آن را نمونه ای در حوزه تلفن همراه و خودروسازی دانست و افزود: در حوزه خودرو نیز می توان با شرکتی مانند تویوتا ژاپن جوینت ونچر ایجاد کرد تا محصولات خود را در ایران تولید کند و ایران به عنوان هاب منطقه ای، کشورهای همسایه از جمله کشورهای خلیج فارس در حالی که این همکاری دانش، انگیزه و شغل زیادی را برای کشور به ارمغان می آورد.

نتایج مثبت همکاری های مشترک بین المللی

سعدآبادی با اشاره به نتایج مثبت همکاری های بین المللی خاطرنشان کرد: بسیاری از شرکت های مطرح دنیا در زمینه های مختلف در سوئیس تاسیس شده اند و دلیل اینکه این کشور هرگز از جنگ نمی ترسد این است که اگر بمبی در این کشور منفجر شود، منافع هر یک از این شرکت های بزرگ به خطر می افتد و امیدواریم اکوسیستم دانش کشور در زمینه های مختلف اقتصادی درگیر چنین همکاری هایی باشد.

معاون پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی با انتقاد از ایجاد ترس با ایجاد تحول در حوزه نوآوری و ایجاد کسب و کارهای جدید، خاطرنشان کرد: نمونه این رویکرد در صنعت خودروسازی است که همواره به ایجاد نوآوری در صنعت خودرو اشاره می شود. این صنعت ، سوال استخدام 15 تا 20 هزار کارگر شرکت های ایران خودرو و سایپا مطرح می شود و سوال بیکاری این افراد مطرح می شود.

وی با اشاره به تجربیات جهانی گفت: آلمان در گذشته مقام اول تولید فولاد جهان را داشت، اما دانشمندان این کشور در نشستی با نخست وزیر این کشور اعلام کردند که مزیت بهترین تولید فولاد جهان، ثبات این کشور را در آینده به خطر می اندازد. زیرا پساب این صنعت جان مردم و کودکان را به خطر می اندازد و در نهایت این کشور به این نتیجه رسید که باید از این صنعت خارج شود و پس از چندین سال برنامه ریزی ناگهان نخست وزیر اعلام کرد که آلمان از آهن خارج شده است. و صنعت فولاد

وی خاطرنشان کرد: اعلام خروج از این صنعت در آلمان زمانی اعلام شد که حداقل یک میلیون نفر به طور مستقیم در این صنعت فعال بودند اما این افراد در یک صنعت جایگزین یعنی تولید کیت های آزمایشگاهی به کار گرفته شدند.

به گفته این کارشناس نوآوری و فناوری، در گذشته فولاد ساختمانی به ارزش 10 هزار دلار می ساخت، در حالی که یک کیت کوچک در بازارها به قیمت 50 هزار دلار فروخته می شد، این رقم به این معنی است که آلمان تمام افرادی که در صنعت فولاد کار می کردند را دارد. ، او را وارد عرصه کیت سازی کرد و ارزش آفرینی بیشتری را برای کشورش به ارمغان آورد.

خطر ملی شدن

سعدآبادی با انتقاد از رویکرد «ملی کردن همه چیز» خاطرنشان کرد: این طرز تفکر رویکرد خطرناکی است و لازم است کشور براساس مزیت رقابتی خود تصمیم گیری کند و بر این اساس برخی محصولات را در قالب همکاری های مشترک بین المللی داریم و برخی دیگر را وارد می کنیم، اما هندوانه را به عنوان یک محصول صادر می کنیم. محصول جاذب آب در حالی که واردات این محصول کشاورزی ضروری است و از سوی دیگر در ساخت گوشی های تلفن همراه که دارای عوارض فنی هستند باید به صورت مشترک با شرکت های بزرگ جهانی تولید کنیم.

نایب رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی افزود: در حوزه سلامت این همکاری های بین المللی نسبت به سایر حوزه ها ایجاد شده است که البته در حوزه های محدود بهداشتی نیز در این همکاری ها موفق بوده ایم و به نظر می رسد این همکاری ها باشد. منافع تعداد معینی از مردم را به خطر می اندازد.

انتهای پیام