مصوبه هیات وزیران در خصوص استانداردهای آلایندگی واحدهای صنعتی و تولیدی

به گزارش ای بی اس نیوز، هیات وزیران کارگروهی متشکل از نمایندگان سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت کشور و امور اقتصادی و اقتصادی را پیشنهاد کرده است. دارایی (سازمان امور مالی کشور) و بر اساس اصل یکصد و بیست و هشتمین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده (27) قانون مالیات بر ارزش افزوده (مصوب 1400) ضوابط تعیین میزان آلودگی صنایع آلاینده را تصویب کرد. ، واحدهای تولیدی معدنی و خدماتی در جلسه 30 اسفند 1401.

این مصوبه که به امضای معاون اول رئیس‌جمهور رسیده است به وزارت‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صنعت، معدن و تجارت، وزارت کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت نفت، وزارت صنعت، معدن و تجارت ابلاغ شد. سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملی استاندارد ایران.

بر اساس مصوبه مذکور، ضوابط تعیین میزان آلایندگی واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و خدماتی آلاینده به شرح زیر تصویب شد:

مقاله 1- در این قوانین، اصطلاحات زیر با معانی مربوطه به کار می روند:

1- قانون: قانون مالیات بر ارزش افزوده (مصوب 1400)
2- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست.
3- واحد آلاینده: واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و آلاینده که بنا به اعلام سازمان محدودیت های مجاز و استانداردهای زیست محیطی را رعایت نمی کنند.
4- شاخص آلودگی: ضوابط بر اساس شدت، مدت و نوع آلودگی برای تعیین نرخ مالیات بر واحد آلاینده.
5- نظارت: بررسی وضعیت آلودگی زیست محیطی واحد آلاینده که از طریق پایش دوره ای ادارات کل حفاظت محیط زیست استان ها، خوداظهاری توسط آزمایشگاه تایید شده یا داده های سامانه پایش آنلاین انجام می شود. در صورت وجود مغایرت بین نتایج خود گزارش شده و اندازه گیری های انجام شده توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان، اندازه گیری انجام شده توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان ملاک عمل می باشد.

6- واحدهای مشمول خوداظهاری: واحدهایی که بر اساس تبصره (4) ماده (11) قانون کیفیت هوا (مصوب 1396) و تبصره (2) ماده (18) حفاظت خاک (مصوب 1398) و بر اساس ضوابط خود اظهاری در پایش آلودگی، ملزم به انجام خوداظهاری در پایش هستند.

7- واحدهای مشمول نظارت برخط نصب: واحدهایی که طبق تبصره (3) ماده (11) قانون کیفیت هوا (مصوب 1395) ملزم به نصب سامانه پایش آنلاین هستند.

ماده 2- واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و خدماتی که به تشخیص سازمان حدود مجاز بر اساس استانداردهای زیست محیطی مندرج در مصوبات زیر را رعایت می کنند، مشمول این آیین نامه نمی باشند:
1- حد مجاز انتشار آلاینده های جوی در صنایع موضوع تصویب نامه شماره 84411/T55181H مورخ 6 شهریور 1396.
2- حدود مجاز آلودگی صوتی موضوع آیین نامه اجرایی ماده (29) قانون کیفیت هوا موضوع تصویب نامه شماره 84401/55069 هـ مورخ 6 شهریور 1397 و اصلاحات بعدی آن.
3- استانداردهای دفع فاضلاب (موضوع ابلاغیه 32-1527 مورخ 9 مرداد 1373 سازمان حفاظت محیط زیست موضوع ماده (5) آیین نامه پیشگیری از آلودگی آب.
تصویب نامه شماره 71/18241 هجری قمری 16 ژوئن 1373).
4- حدود مجاز آلودگی خاک (موضوع ابلاغیه شماره 99/100/18596 مورخ 7 مرداد 1398 سازمان حفاظت محیط زیست موضوع ماده (11) قانون حفاظت از طبقات (مصوب 1397)

ماده 3- شاخص و نرخ حق آلایندگی واحدهای آلاینده به شرح جدول زیر محاسبه شده است:

ماده 4- شاخص آلایندگی واحدهای مشمول نصب سامانه پایش روی خط یا خوداظهاری بر اساس ارائه نتایج پایش به شرح جدول زیر محاسبه می شود:

وضوح بالا دارای 9 یادداشت است.

ماده 5- مرجع اعلام نام واحد آلاینده و دستورالعمل محاسبه میزان آلایندگی آن، بانک اطلاعات واحدهای آلاینده بدن موضوع تبصره (3) ماده (27) قانون می باشد. در این پایگاه، روش محاسبه ضوابط و تعیین سطح و ضریب آلودگی واحد، برای همان واحد، واضح و قابل دسترس است.

این مقاله همچنین دارای سه نکته است.

ماده 6- واحدهایی که در یک دوره موفق به کاهش میزان انتشار حداقل به سطح کمتر (معادل نیم درصد) شوند در دوره بعد مشمول پرداخت عوارض آلایندگی کمتر (حداکثر دو برابر) خواهند شد.
تبصره – طرح (طرحها و اقدامات لازم برای کاهش شاخص آلایندگی واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و خدماتی در هر واحدی که جزء فرآیند بهره برداری است، علیرغم افزایش ظرفیت، شامل ضوابط و ضوابط ایجاد واحدهای صنعتی و تولیدی و فعالیت ها و ارزیابی اثرات زیست محیطی محصولات ارگانیک مستثنی هستند.

ماده 7- وزارت کشور موظف است گزارش سالانه نحوه مصرف عوارض موضوع این آیین نامه و میزان کاهش و رفع آلودگی ناشی از آن را منتشر و به هیأت وزیران ارائه کند.

ماده 8- موسسات موضوع ماده (40) قانون وصول و مصرف کننده عوارض آلایندگی موظفند حداقل 50 درصد از عوارض آلایندگی را برای بهسازی، توسعه و نگهداری فضاهای سبز، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی با اولویت های فناوری های نوین، مدیریت پسماند، کاهش و رفع آلودگی، پایش آلودگی و تصفیه و بازیافت پساب، بهینه سازی مصرف آب و انرژی در ساختمان ها و اماکن عمومی با نظارت و تایید سازمان و با همکاری وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کشور در اعلام هزینه و گزارش سالیانه به هیئت برنامه ریزی و توسعه استان مربوطه. “

انتهای پیام