مشکلات عجیب خبرنگار مالیاتی با وجود افشای تخلفات صدها میلیاردی – اخبار اقتصادی ایران – اخبار اقتصادی ای بی اس نیوز
به گزارش خبرگزاری ای بی اس نیوز ، یکی از خبرنگاران فرار مالیاتی و پولشویی در یادداشتی درباره مشکلات خود پس از گزارش فرار مالیاتی چند میلیارد تومانی نوشت: در فروردین ماه سال 1401 در پاسخ به توئیت آقای منظور رئیس وقت سازمان درآمد، گزارش جامعی از فرار مالیاتی دو کارخانه و اسناد و مدارک آماده و بتنی در قالب صدها سامانه بتنی تهیه کردم. در تمام این سال ها بیش از 80 درصد پوست ها کار می کردند.
بر اساس نامه سازمان امور مالیاتی به وزارت اقتصاد، با گزارش اینجانب، 2233 میلیارد ریال فرار مالیاتی کشف و برای این دو شرکت تولید بتن آماده مستقر در استان البرز گواهی کشف صادر شد.
متاسفانه در اتفاقات پس از بازرسی دو اتفاق تلخ افتاد. اولاً مراحل تحقیقات ربوده شد و بسیاری از اسناد و گزارشات نادیده گرفته شد و دوم اینکه هویت من فاش شد (سازمان امور مالیاتی در مورد دوم بی گناه بوده و خودم باعث آن شدم، سیستم حفظ هویت خبرنگاران سازمان امور مالیاتی دقیق و عاری از اشکال و نقص است. دلیل افشای هویت من توسط آقای منزوی نامه اعتراضی به دادگستری استان بوده است. z).
به دلیل این گزارش مطالبات من شامل 18 سال کار، مرخصی از دست رفته، تکلیف و حق تألیف بیش از 50 مقاله و سه جلد کتاب پرداخت نشد، بنابراین مجبور شدم شکایت کنم. از طرفی با تبلیغات منفی گسترده ای که علیه اینجانب صورت گرفته، کل صنعت بتن آماده و قطعات بتنی از هرگونه همکاری با من پرهیز کرده اند و این کار را انجام می دهند در حالی که من یکی از کارشناسان و مدیران مورد اعتماد این صنعت و صنعت بودم.
یک سال است که نه بیکار هستم و نه بیمه. تمام اندوخته های قابل فروش و حتی مقداری از ارث پدرم را فروختم (تنها اموالی که در زندگی دارم اموالی است که در رهن یکی از بانک ها بوده و بانک مذکور بدون ارزیابی و بدون مزایده آن را به طور غیرقانونی و بر اساس قانون قبل از انقلاب که توسط امام خمینی(ره) و شورای محترم انقلاب اسلامی نیز بر خلاف این قانون اعلام شده بود، تصرف کرده است.
از دی ماه 1401 شرح احوال خود را به سازمان امور مالیاتی نوشتم اما پاسخی دریافت نکردم. قبل از نوروز 1402 رئیس وقت سازمان امور مالی گفت مشکل من را حل می کنند اما بعد از عید که رفت آن وعده هم محقق شد.
بر اساس ماده 17 قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مبارزه با فساد، دولت موظف است فورا غرامت خبرنگاران فاسد را جبران کند. بر اساس این ماده قانونی، خبرنگار آسیب دیده نیز می تواند به دولت مراجعه کند و دولت پس از پرداخت خسارت، جای مصدوم را گرفته و از نویسنده خسارت مطالبه می کند. متاسفانه به نظر می رسد وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور مالی کشور این وظیفه قانونی را به درستی انجام نمی دهند.
در مورد پاداش افشاگر نیز گفته می شود که پس از دریافت و طی مراحلی شامل تایید در چندین کارگروه و کمیته و در صورت تایید رئیس سازمان تا سقف 1% (در دنیا 15-25%) قابل پرداخت است. معلوم نیست چه زمانی دریافت می شود. 16 ماه از ثبت گزارش، یک سال از بازرسی و ده ماه از صدور گواهی تشخیص می گذرد و هنوز مراحل تکمیل نشده است. با توجه به تورم بالای 40 درصدی، تمدید پرداخت مالیات در این مرحله بیشتر از اصل فرار مالیاتی به نفع مودی است. در قالب مقاله «تجارت بزرگ به نام فرار مالیاتی» ثابت کردم و به امور مالیاتی فرستادم.
آنها به جایی رسیده اند که گزارشگر فرار مالیاتی باید از صاحبان شرکت فرار مالیاتی شکایت کند. این که دولت از شهروندان دعوت می کند تا فساد را گزارش کنند، مشکوک است، نه اینکه نتایج تحقیقات دقیق باشد و در پاسخ به اقدامات تلافی جویانه، خبرنگار را رها کند.
حدس من این است که مسئولان مربوطه از این وضعیت بی اطلاع هستند و شک دارم که افراد نامبرده حاضر باشند این همه درد را بر دوش خبرنگار فرار مالیاتی بیاورند، به همین دلیل تقاضا دارم این نامه را به مقامات ارشد تحویل دهند.
البته با این همه پستی، از کاری که کردم پشیمان نیستم. به گذشته برگردم، باز هم همین کار را خواهم کرد.
یک نهم مالیات بر ارزش افزوده سهم بخش بهداشت و درمان است. در سالهای شیوع ویروس کرونا، از چند کارخانه بتنسازی خواستم تا تعداد معینی دستگاه هواکش برای ارسال به مناطق محروم تهیه کنند یا هر کدام تعداد مشخصی گوشی هوشمند به دانشآموزان در مناطق کم برخوردار ارائه کنند، همه بدون استثناء پرهیز کردند، در حالی که در آن زمان ارزش افزودهای که هر کارخانه بتن پرداخت نمیکرد، قیمت حداقل 200 دستگاه هواکش بود. کارخانه های بتن تنها مودیان با فروش بالای 100 میلیارد تومان در سال هستند به صورت جمعی و هماهنگ بیش از 80 درصد عملکرد پنهان است و برخی مانند این دو مد که موضوع گزارش من است بیش از 90 درصد از فاکتورهای جعلی و جعلی در گزارش های فصلی استفاده می کنند. با مالیاتی که این صنف نمی پردازد و در اختیار دارد، می توان سالانه 80 هزار گوشی هوشمند یا 10 هزار دستگاه تنفس مصنوعی در اختیار دانش آموزان نیازمند قرار داد.
absnews