19:34 – 26 مهر 1403
اکبر گداری صادرات را یکی از مولفه های اصلی اقتصاد ملی دانست و افزود: کشورها با هدف توسعه صادرات برای تقویت زیرساخت های حمل و نقل، تولید و توزیع تلاش می کنند در حالی که در ایران صادرات با هدف تامین ارز برای واردات انجام می شود. ورودی ها و ماشین آلات
وی ادامه داد: کشورهایی مانند کره جنوبی و ژاپن برای به دست آوردن سهم بیشتری از بازارهای بین المللی تلاش می کنند تا حجم تولید خود را افزایش دهند و در این شرایط برای تامین نیاز 3 تا 4 میلیارد نفر در جهان برنامه ریزی می کنند. هزینه های تولید کاهش می یابد و صادرات توجیه می شود.
وی با بیان اینکه صادرات یک فرآیند طولانی است، خاطرنشان کرد: ورود محصول به بازار صادراتی مستلزم پرداختن به دو دسته زیرساخت پشتیبانی لجستیکی و حل مشکلات نقدی و نقل و انتقالات بانکی است.
گداری با اشاره به نقاط ضعف حوزه حمل و نقل و لجستیک ایران گفت: هزینه حمل و نقل در ایران به دلیل فرسودگی ناوگان بالاست که در نهایت قیمت نهایی محصولات ایرانی را تحت تاثیر قرار می دهد. مدت زمان حمل کالا از ایران به مقاصد صادراتی طولانی است. بنابراین صادرکنندگان نمی توانند زمان مشخصی برای ارسال کالا به مشتریان خود در کشورهای مقصد بدهند و به نوعی اعتماد بین صادرکنندگان و واردکنندگان تحت تأثیر قرار می گیرد.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه بازگشایی اعتبار اسنادی با توجه به تحریم ها کارکرد خود را از دست می دهد، گفت: هزینه نقل و انتقال در هنگام استفاده از اعتبار اسنادی کاهش می یابد و همچنین اعتبار اسنادی به صادرکنندگان نسبت به بازگشت وجوه اطمینان می دهد. در شرایط تحریم، این دو موضوع با عدم تعادل مواجه است و در کنار این مسائل، چالش های تولید کشور باعث می شود صادرکننده ایرانی در مقایسه با رقبای خارجی با مشکلات بیشتری مواجه شود.
رئیس دفتر آسیای مرکزی، قفقاز و روسیه سازمان توسعه تجارت ایران ادامه داد: صادرکنندگان ایرانی در شرایط سخت به کار خود ادامه می دهند. بنابراین باید به آنها تکریم کرد. علاوه بر برپایی روز ملی صادرات، عوامل موثر بر آن بررسی و راهکار ویژه ای برای رفع آنها ارائه شود.
وی با تاکید بر اینکه بخش خصوصی باید به جای دریافت مشوق های صادراتی از دولت مطالبه کند که زیرساخت های صادراتی را فراهم کند، گفت: برند ایرانی آنطور که باید در بازارهای جهانی شناخته نشده است به عبارت دیگر ایران به فرش، پسته و … معروف است کالاهای خام، وقتی محصولات دانش بنیان و با تکنولوژی بالا را در بازارهای بینالمللی عرضه میکنیم، باور نمیکنند که محصول ساخت ایران است، بنابراین دولت باید برند ایرانی را احراز هویت کند و ارزش برند ایرانی و ابزار آن را افزایش دهد. نفوذ بدون شک این موضوع می تواند به منبع ایرانی کمک کند.
به گفته این مسئول؛ افزایش ارزش ویژه برند ایرانی در بین کشورهای منطقه برای صادرات و صادرکنندگان داخلی مفید است و قدرت مذاکره ما را در منطقه دو چندان می کند.
گداری بر اعطای مشوق های هدفمند تاکید کرد و گفت: اگر مشوق صادرات مستقیم به صادرکنندگان ارائه نشود، ذهنیت رانت آفرینی وجود نخواهد داشت. به نظر من مشوق ها باید صرف تامین زیرساخت ها شود در این صورت مشوق ها موقتی، محدود و انحصاری نخواهد بود.