مروری بر تجارت ایران و بحرین و چند پیشنهاد

به گزارش ای بی اس نیوز، مرکز تحقیقات اتاق ایران با انتشار گزارشی با عنوان «سیاست تجاری بحرین» به بررسی ساختار اقتصادی و تجاری بحرین، مهمترین اسناد و راهبردهای کلان اقتصادی این کشور و روابط اقتصادی ایران و بحرین پرداخت.

بر اساس این گزارش، بحرین به عنوان کوچکترین کشور منطقه خلیج فارس و عضو شورای همکاری، اقتصادی مبتنی بر انرژی و مواد معدنی به ویژه آلومینیوم دارد. با این حال، به تناسب اندازه آن، اقتصاد آن یکی از متنوع ترین کشورهای عضو شورای همکاری است. از سوی دیگر، به استثنای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس که بحرین در قراردادهای تجاری منطقه ای و بین المللی خود تعریف می کند و از نظام تعرفه ای و گمرکی خود پیروی می کند، چین و آمریکا مهمترین شرکای تجاری این کشور هستند. . بحرین. این کشور همچنین روابط اقتصادی گسترده ای با هلند و استرالیا دارد.

از جمله موارد مهم دیگر در خصوص بحرین، مهمترین سند توسعه آن، چشم انداز بحرین 2030 است که توسط پادشاه بحرین در سال 2008 ارائه شد. برنامه های عملیاتی دولت بر اساس اهداف راهبردی کشور از جمله این سند و در قالب چهار سند تدوین شده است. -برنامه های توسعه سالانه بر اساس ارزیابی سازمان تجارت جهانی از سیاست تجاری بحرین، این کشور از طریق یک سیاست متنوع سازی بلندمدت مطابق با سند چشم انداز اقتصادی 2030 بحرین، موفق شده است بخش خدمات را به نیروی محرکه اقتصاد کشور تبدیل کند. بنابراین، در سال 2020، تقریباً 60 درصد از کل تولید ناخالص داخلی بحرین از بخش خدمات حاصل شده است.

این در حالی است که سهم بخش نفت و بخش تولید به ترتیب 18.3 و 14.2 درصد از تولید ناخالص داخلی بحرین است که آنها را در رتبه های اول و دوم در میان بخش های مختلف اقتصاد کشور قرار می دهد، اما بخش تولید بسیار انرژی بر است و به بحرین بستگی دارد. منابع انرژی. بستگی دارد. سهم بخش کشاورزی در اقتصاد بحرین پایین است.

مروری بر روند تجارت ایران و بحرین

بر اساس گزارش مرکز تحقیقات اتاق بازرگانی ایران، روابط تجاری ایران و پادشاهی بحرین چندان گسترده نیست و برخلاف روابط تجاری ایران و امارات، اغلب ملاحظات سیاسی بر آن حاکم بوده است. عوامل. به این ترتیب بحرین در سال ۱۴۰۰ تنها ۰۲/۰ درصد از صادرات ایران را به خود اختصاص داد و از این نظر رتبه ۶۸ را در میان شرکای تجاری ایران به خود اختصاص داد. در زمینه واردات، این کشور از مجموع 53 میلیارد دلار واردات ایران، جایگاه 90 را به خود اختصاص داده است که 0.002 درصد آن به آن اختصاص دارد.

به ویژه، پس از توافق هسته ای 2015، روابط تجاری ایران و بحرین تقویت شد. بنابراین، در سال 2016، کل معاملات تجاری به حدود 17 میلیون دلار رسید. اما پس از خروج ایالات متحده از برجام، این تعداد کاهش یافت و تنها در سال 1400 با افزایش نسبی همراه شد. با این حال، ارقام امسال نسبت به سال 2016 کاهش 36 درصدی را نشان می دهد. علاوه بر این، بدون توجه به تحول کل تجارت بین دو کشور، تعداد تجارت در تمام سال های مورد بررسی ناچیز بوده است.

بر اساس آمار منتشر شده در این گزارش، صادرات ایران به بحرین در سال های 1396 تا 1400 به ترتیب 11.7، 12.1، 9.9، 8.4 و 9.7 میلیون دلار بوده است. ارزش واردات ایران از بحرین نیز در سال های اخیر کاهش یافته است به طوری که ایران از سال 1396 تا 1400 به ترتیب 5.5، 0.8، 1.8، 0.9 و 1 میلیون دلار کالا از بحرین وارد کرده است.

در سال 2018، فرش و سایر کفپوش های نساجی (2.83 میلیون دلار)، میوه های خوراکی، آجیل، پوست مرکبات، خربزه (1.96 میلیون دلار)، قهوه، چای، پودر شیر و ادویه ها (1.49 میلیون دلار)، اسانس ها، عطرها و لوازم آرایشی (847.5 میلیون دلار) ). هزار دلار، فرآورده‌های غذایی از سبزیجات، میوه‌ها و آجیل (706.9 هزار دلار)، سبزیجات خوراکی و ریشه‌ها و غده‌های خاص (676.2 هزار دلار)، از جمله مهم‌ترین محصولات صادراتی ایران به بحرین است.

در همین سال دستگاه‌های نوری فنی و پزشکی (753.1 هزار دلار)، آلومینیوم (41.98 هزار دلار)، پلاستیک (31.83 هزار دلار)، انواع مواد شیمیایی (15.08 هزار دلار) و تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی (12.01 هزار دلار) بیشترین نیاز ایران را تشکیل می‌دهند. کالاهای وارداتی از بحرین

گفتنی است، اتاق های بازرگانی ایران و بحرین از دهه 1380 روابط رسمی داشتند و «اتاق بازرگانی مشترک با ایران» توسط اتاق بازرگانی بحرین ایجاد شد تا موتور محرکه روابط اقتصادی با ایران باشد. . این تلاش ها با امضای «توافقنامه همکاری اقتصادی، بازرگانی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی بحرین» در سال 2002 به اوج خود رسید. با این حال، از دهه 1990، همزمان با بهار عربی و فضای متشنج سیاسی در روابط ایران و اعراب، روابط ایران و بحرین نیز به شدت مختل شده و تجارت دوجانبه نیز محدود شده است.

روابط ایران و بحرین در حوزه انرژی نیز تابعی از روابط سیاسی است. بحرین از دهه 1980 به دنبال خرید گاز ایران بود و بعداً چندین دور مذاکرات بین دو کشور با مشارکت روسیه برای صادرات گاز ایران از طریق خط لوله به بحرین انجام شد و توافقات کلی نیز منعقد شد. . با این حال، در دهه 1990، به دنبال فضای متشنج سیاسی در روابط دوجانبه، این مذاکرات و پروژه ها به طور کلی متوقف شد.

چند پیشنهاد برای توسعه همکاری با بحرین

در نهایت، این گزارش همچنین توصیه هایی را برای سیاست گذاران برای بهبود تجارت با بحرین ارائه کرد. به عنوان مثال، یکی از دارایی های بحرین که به طور بالقوه فرصتی برای توسعه روابط تجاری ایران با این کشور است، فعالیت یکی از بزرگترین تولیدکنندگان شمش آلومینیوم در جهان در این کشور است. با توجه به توسعه صنعت ساخت آلیاژ آلومینیوم پایه در ایران، واردات این فلز و آلیاژهای آن از بحرین به دلیل هزینه کم حمل و نقل قابل توجه است. همچنین با توجه به ظرفیت تولید آلیاژهای پایه آلومینیوم و معادن بوکسیت در ایران، امکانات مختلفی برای همکاری دو کشور در این زمینه از جمله سرمایه گذاری مشترک وجود دارد.

همچنین احیای توافقات اولیه قبلی در خصوص صادرات گاز ایران به بحرین و سرمایه گذاری این کشور در صنعت نفت ایران زمینه مناسبی را برای نهادینه شدن روابط اقتصادی و تاثیر کمتر بر مسائل سیاسی دو کشور فراهم می کند.

در این میان، روابط تجاری ضعیف و رویکرد منفی سیاسی باعث شده تا تجار بحرینی اطلاعات چندانی در مورد ظرفیت های تجاری ایران نداشته باشند. برپایی نمایشگاه ها و امکان بازدید از مراکز تولیدی ایرانی می تواند به رفع این مشکل کمک کند.

انتهای پیام