ظهیرالدوله عجیب ترین میراثی است که پدر برای فرزندانش به جا می گذارد. گورستانی با نام هایی که تاریخ فرهنگ و هنر زیر بار آن خم می شود. بیش از نیم قرن است که بار تمام بر دوش فروغ فرخزاد افتاده، غافل از اینکه خود زمین، زمین ده ها نام دیگر است و معلوم نیست او چگونه این وزن را در کمتر از 100 سال تحمل کرده است. . ظهیرالدوله زمانی قطعه زمینی بیابانی بود تا اینکه خانقاهی در آنجا ایجاد شد و بعدها قبرستان ظهیرالدوله. پس از او هنرمندان به آنجا رفتند. افرادی مانند درویش خان، ملک الشعرای بهار، قمرالملوک وزیری، رهی معیری، ایرج میرزا و روح الله خالقی. این گورستان که تنها یک روز در هفته از آن بازدید می شود، در سال ۱۹۵۸ دفن ممنوع شد و حتی صاحبان آن نیز اجازه نداشتند برای همیشه در آنجا بخوابند. ثبت ملی این باغ در اول اردیبهشت 1377 مصادف با سالروز درگذشت ملک الشعرای بهار انجام شد. اما این ثبت نام مزیتی برای محافظت از او نبود. احمد آقا صفایی، وارث فعلی ظهیرالدوله، زمانی را بازگو می کند که سیل به این مکان آسیب زیادی وارد کرد، به طوری که برای تخریب آن یک تکه بزرگ بود، اما حفاظ قبرستان را به هیچ قیامی نفروختند.