مدیرعامل اتحادیه دام سبک مرکزی کشور می گوید: ما به کاه و حبوبات در داخل کشور نیاز داریم و صادرات آن می تواند بر قیمت این اقلام در داخل کشور تأثیر بگذارد و حتی می توانیم با کمبود آن کنار بیاییم، اما اگر علت آن باشد، صادرات و تمرکز را تغذیه کنیم. اگر توقف تولید نباشد و نهاده بدون محدودیت وارد شود مشکل دارد و حتی باعث می شود کارخانه ها به ظرفیت تولید خود برسند.
افشین صدر دادرس در گفت وگو با ای بی اس نیوز، در پاسخ به این سوال که آیا آزادسازی صادرات خوراک مرغ و طیور بازار داخلی را با مشکل مواجه نمی کند؟ وی بیان کرد: کاه و کلش در داخل تولید می شود و ضایعات کشاورزی است و نباید صادر شود زیرا علاوه بر اینکه در داخل به آن نیاز داریم و در حال حاضر با کمبود مواجه هستیم، این اقدام در افزایش قیمت این محصولات نیز تاثیرگذار خواهد بود. . همچنین در فصلی که دیگر تولید نداریم و هر آنچه صادر می شود از ذخایر انجام می شود. بنابراین طبیعی است که در داخل کشور کمبود وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: کنسانتره، خوراک و مکمل ها تا زمانی که نهاده ها بدون محدودیت وارد شود، مشکلی ندارد. از آنجایی که نهاده ها با ارز اسمی وارد کشور می شود، هرکسی می تواند نهاده وارد کند، بنابراین هر غذای مورد نیاز را می توان تامین کرد و کارخانجات تولید و صادرات خوراک دام و کنسانتره اشکالی ندارد.
مدیرعامل اتحادیه دامپروری سبک مرکزی کشور افزود: اگر نهاده های قطره چکان مانند دوره قبل توزیع می شد و کارخانه ها نمی توانستند نیاز داخلی را تامین کنند، صادرات نباید اتفاق می افتاد. اما امروزه نهاده ها و کنسانتره های زیادی وجود دارد و علاوه بر آن صادرات باعث می شود کارخانه ها به ظرفیت تولید خود برسند به شرطی که باعث توقف تولید ملی نشود.
وی بیان کرد: نگران این هستیم که کیفیت تولید داخلی فدای تولید برای صادرات شود. در دو یا سه سال گذشته، بزرگترین مشکل تولیدکنندگان کیفیت بوده است. کیفیت خوراک دام تولیدی در کشور پایین است و بعضاً تولیدکنندگان و سلامت دام های آنها را با مشکل مواجه می کند، بنابراین باید روی این موضوع در کشور کار کرد و مکانیزم کنترل کیفی فرآورده های دامی و کارخانه های طیور را در نظر گرفت. در واقع به جای اینکه نگران صادرات باشیم، بیشتر به فکر کیفیت محصولات تولیدی هستیم.
صدر قاضی در پایان افزود: تاکنون هیچ دستگاهی بر تولید خوراک دام نظارت نداشته است. تا امروز روند تولید به گونه ای بود که فرمول خاصی به کارخانه ها داده می شد و تولید صورت می گرفت اما نظارتی بر تولید و کیفیت نبود. مثلاً باید ذرت در خوراک دام استفاده می شد و سهمیه ذرت هم داده می شد، اما برخی از آنها ذرت زیر دانه کارخانه ها استفاده می کردند که درست نیست. یا مثلاً باید از سبوس گندم استفاده می شد اما از سبوس برنج استفاده می شد. یا مثلا درصد املاح و نمک و اوره کم و زیاد شد که دام های سبک و سنگین را با مشکل مواجه کرد.
انتهای پیام
