پلتفرم های آنلاین محرک های قدرتمند نوآوری هستند و نقش مهمی در جامعه و اقتصاد دیجیتال دارند. آنها طیف گستردهای از فعالیتها را پوشش میدهند، از جمله بازارهای آنلاین، رسانههای اجتماعی، فروشگاههای محتوای خلاق، فروشگاههای اپلیکیشن، وبسایتهای مقایسه قیمت، پلتفرمهای اقتصادی اشتراکگذاری و همچنین موتورهای جستجو.
فقدان اینترنت داخلی می تواند همه چیز را از آموزش گرفته تا کسب و کار تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال آموزش در شرایط جنگ به دلیل خطرات سفر به صورت غیرحضوری انجام می شود. دانشآموزان در کشورهایی که اینترنت ملی ندارند، نمیتوانند به منابع آنلاینی که به آنها در تحصیل کمک میکند دسترسی داشته باشند و این امر در درازمدت برای آینده آموزش بسیار مضر است. در نهایت، عدم وجود اینترنت ملی می تواند مشارکت کامل یک کشور در اقتصاد جهانی را دشوار کند.
اگر شرکت ها نتوانند به صورت آنلاین با مشتریان یا تامین کنندگان ارتباط برقرار کنند، ممکن است در مقایسه با شرکت های مستقر در کشورهای دیگر در مضیقه باشند. این می تواند رشد اقتصادی را محدود کرده و نوآوری را خفه کند. زیرا بهترین بازار برای شرکت های در مراحل اولیه همین کشور است و در صورت نبود بستر مناسب شرایط عملیاتی فوق العاده سخت خواهد بود.
تهدید دیگر مشکل جهانی جرایم سایبری است. بدون اقدامات امنیتی مناسب، مجرمان می توانند به راحتی افراد و مشاغل را در کشورهای فاقد اینترنت ملی هدف قرار دهند. برخی از خطرات سرزمینی در چارچوب پروتکل داده، فرآیند جعل هویت شخص دیگری برای ارتکاب کلاهبرداری یا جرایم دیگر است. سارقان هویت از روش های مختلفی از جمله فیشینگ، مهندسی اجتماعی و بدافزار استفاده می کنند. رایج ترین راه برای دزدان هویت برای سرقت اطلاعات شخصی از طریق اینترنت است.
آنا گزارش می دهد
absnews
امروزه اکثر ارتباطات و خدمات به اینترنت متصل هستند، اما در آینده ای نه چندان دور، تمام زندگی واقعی و مجازی به اینترنت بستگی خواهد داشت. تمامی سیستم های اطفای حریق در ساختمان ها، وسایل برقی در منازل، دوربین های شناسایی هویت، تاکسی های خودران، سیستم های گرمایش هوشمند و هر چیزی که قابلیت اتصال به فضای مجازی را داشته باشد در معرض عملیات تروریستی و خرابکارانه قرار می گیرد که تنها بخشی از آن اقتصادی است.
به عنوان مثال، در کره جنوبی، با وجود اینکه یکی از قدرت های اقتصادی پیشرو در جهان است و شرکت های بزرگی مانند سامسونگ و هیوندای را در خود جای داده است، شعبه فیزیکی بانکی را نمی بینید و تمام عملیات بانکی بر روی وب و اپلیکیشن انجام می شود. این کمک ارزشمندی است که به شرکت های نوظهور اجازه می دهد سرمایه خود را صرف عملیات ساختمانی نکنند و بر تحقیق و توسعه تمرکز کنند.
گروه توسعه بازرگانی خبرگزاری آنا; اینترنت ملی شبکه ای است که تمامی وزارتخانه ها و سایت های مهم یک کشور را به هم متصل می کند. یک سیستم مبتنی بر داده بزرگ که ارتباطات سایبری-فضایی کشور را به صورت یکپارچه مدیریت و محافظت می کند.
آنها انتخاب مصرف کننده را افزایش می دهند، کارایی و رقابت صنعت را بهبود می بخشند و می توانند مشارکت مدنی را در جامعه افزایش دهند. فقدان یک منطقه امنیت ملی برای دستاوردهای بزرگ فناوری، کل اقتصاد را در معرض خطر نابودی قرار می دهد، زیرا بستر اینترنت تنها به ارتباطات محدود نمی شود، بلکه هزینه سرمایه گذاری را نیز به شدت کاهش می دهد.
اقتصاد دیجیتال هزینه های تولید و خدمات را تا حد زیادی کاهش داده و بهره وری را به بالاترین سطح خود رسانده است.به لطف وجود الگوریتم های برنامه نویسی پیچیده، دیگر نیازی به نیروی انسانی با وظایف تکراری نداریم و بیشتر هزینه ها از چرخه تولید خدمات حذف می شود. محصول را حذف کرده اند.
بهترین مثالی که می توان ذکر کرد قطعی اینترنت در زمان جنگ اوکراین و روسیه است که برای طرف اوکراینی با کمک شرکت های آمریکایی حل شد، اما برای کشوری مانند ایران که با چندین کشور و آنجا در حال جنگ است. امکان جنگ وجود ندارد، هیچ وقفه ای وجود ندارد، ارتباط بین فرماندهان در زمان جنگ بسیار خطرناک خواهد بود.
شرکت های بیمه بر اساس عوامل خاصی فعالیت می کنند که در صورت افزایش احتمالی حوادث، حق بیمه را افزایش می دهند و یا در صورت افزایش شرایط حادثه، ارائه خدمات را متوقف می کنند. ارزش افزوده در پلتفرم اقتصاد دیجیتال، اگرچه درآمد زیادی ایجاد میکند، اما بسیار شکننده است، زیرا وجود خدمات بیمه و فناوری بیمه، حداکثر امنیت را برای افزایش سرمایهگذاری میطلبد، که با ریسک خدمات امنیت سازگار نیست. موضوع داده است.
ضرر مالی، دسترسی غیرمجاز، آسیب نفوذ، هک و سرقت اطلاعات از جمله مشکلات اینترنت بدون پوشش حفاظتی است. بیمهگران کسبوکارهایی هستند که خدمات بیمهای را با بهرهگیری از ریسکی که شناسایی کردهاند به مشتریان خود ارائه میکنند.
خطر جنگ و قطع دسترسی به سیستم های بین المللی
در صورت اختلال در سرورهای مراکز حساس مانند بانک ها، دانشگاه ها، بیمارستان ها و مسیرهای تردد، اداره کشور به کلی مختل می شود و این موضوع یک بن بست واقعی برای دولت ها خواهد بود. با توجه به اهمیت بسیار زیاد مدیریت داده ها، سرورهای نهادهای دولتی باید در داخل کشور مستقر شوند، اما مشکل اصلی در حفاظت از داده ها، ایجاد بستری برای جلوگیری از دسترسی افراد غریبه است.
اولین جرقه ها برای ایجاد این مدل از اینترنت که به آن اینترانت ملی نیز می گویند، در سال 2009 توسط دولت وقت زده شد. ایران تنها کشوری نیست که بر مدیریت و حفاظت از فضای مجازی خود تاکید دارد، قبل از ما روسیه، چین و سوئد نیز اینترنت ملی خود را راه اندازی کردند و امروز هر زمان که تهدیدی متوجه محتوای ملی آنها باشد، دسترسی بین المللی به فضا محدود شده است. فضای مجازی آنها را قطع کنند
پلتفرم های آنلاین محرک های قدرتمند نوآوری هستند و نقش مهمی در جامعه و اقتصاد دیجیتال دارند. آنها طیف گستردهای از فعالیتها را پوشش میدهند، از جمله بازارهای آنلاین، رسانههای اجتماعی، فروشگاههای محتوای خلاق، فروشگاههای اپلیکیشن، وبسایتهای مقایسه قیمت، پلتفرمهای اقتصادی اشتراکگذاری و همچنین موتورهای جستجو.