پله در چهار جام جهانی (1958، 1962، 1966 و 1970) در سه جام جهانی شرکت کرد (1958، 1962 و 1970) قهرمان شد و نام خود را به عنوان فوتبالیستی با بیشترین قهرمانی جاودانه کرد. او این کار را به تنهایی انجام نداد، بلکه با نامهای بزرگ تاریخ فوتبال مانند ماریو زاگالو، گارینچا، دیدی، واوا، نیلتون سانتوس، دژالما سانتوس، ریوولینو یا توستائو نیز در دوره درخشان تاریخ سلسائو حضور داشتند. بدون شک پله چهره ای بود که در حداقل دو جام جهانی 1958 و 1970 بیشترین نقش را داشت.
کد خبر: 1861867
ژانویه 09, 1401 در 01:19
573 بازدید
1نقطه نظر
کسی به او نزدیک نمی شود.
او که قبلا یک ستاره بود، این بار نقش یک سوپراستار را بازی کرد. پس از جام جهانی 1966 که برزیل در دور اول شکست خورد، پله می خواست انتقام بگیرد و چهار سال بعد به آنچه می خواست رسید.
در سال 1962، او تنها موفق شد دو بازی انجام دهد که در آن ها یک گل به ثمر رساند، قبل از اینکه در بازی مقابل چکسلواکی آسیب دید. او مدال 1962 را تا سال 2007 نداشت، زمانی که فیفا مدال قهرمانی آن مسابقات را به او داد. در آن زمان این مدال فقط به فوتبالیست هایی تعلق می گرفت که در فینال بازی می کردند.
او تقریباً 30 سال داشت و در اوج دوران حرفه ای خود در آنجا درس گلزنی می داد (4 گل) و در فینال یک گل و دو پاس گل برای ترک مسابقات قهرمانی فوتبال کشور ثبت کرد. برزیل امروز عزادار برترین گلزن تاریخ خود (77 گل) است که سه قهرمانی در جام جهانی را کسب کرده است و بعید است که به این زودی کسی با او برابری کند.
پله با سه قهرمانی در جام جهانی به عنوان پرافتخارترین بازیکن تاریخ این مسابقات شناخته می شود.

عملکرد او در جام 1962 به شدت با قهرمانی های 1958 و 1970 مغایرت داشت.پله در سال 1958 خود را به جهانیان نشان داد و تبدیل به یک فوق ستاره شد. او در سن 17 سالگی، همراه با گارینچا، به این کشور آمریکای جنوبی کمک کرد تا اولین قهرمانی خود در جام جهانی را کسب کند و به پرافتخارترین شروع کننده تاریخ جام جهانی تبدیل شود.
در سال 1958، پله در اولین جام جهانی تلویزیونی اروپا در استادیوم های سوئد ظاهر شد و ثابت کرد که یک ستاره واقعی است. او در سال 1962 دچار مصدومیت شد که باعث شد پس از بازی دوم از جام حذفی شود، اما در سال 1970 نمایشی به نام جام جهانی پله ارائه داد.
به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، پله تاریخ فوتبال برزیل است. رکوردها و جوایز بی شماری که او در طول دوران حرفه ای طولانی خود دریافت کرد، این برزیلی را به یک اسطوره تبدیل کرد. به حدی که امروزه نمی توان عظمت کانارینا (لقب تیم ملی برزیل) را بدون چهره ستاره فقید برزیلی تصور کرد.