در حالی که مدت هاست زمزمه های عرضه گواهی سپرده نفت خام به گوش می رسد، می توان گفت که عرضه این گواهینامه رو به پایان است و قرار است فردا راه اندازی شود.
به گزارش ای بی اس نیوز، اواسط تابستان بود که مدیرعامل شرکت ملی نفت گواهی سپرده نفت خام را مطرح کرد. او اعلام کرد که می رود این طرح باید بخشی از اقتصاد مقاومتی و مردمیسازی اقتصاد باشد و به متنوعسازی شیوههای فروش در شرکت ملی نفت ایران کمک کند.
وی این روش را ابزاری جدید خواند و گفت: طبقه دارایی جدید برای سرمایه گذاری مردمی و بازار جدید نفت خام و میعانات گازی ارائه می شود. به این ترتیب مردم می توانند شکل جدیدی از سرمایه گذاری و پس انداز را در قالب اوراق بهادار با پشتوانه نفت تجربه کنند که منجر به انباشت ثروت ملی می شود. این روش می تواند تورم را کنترل کند و در سطح کلان رونق اقتصادی ایجاد کند.
سرانجام در اوایل اسفندماه، مدیرعامل بورس انرژی جزئیات جدیدی از انتشار گواهی سپرده نفت خام ارائه کرد. معرفی کرد و گفت: این گواهی مستقیماً به افراد واقعی مرتبط نخواهد شد و حداقل خرید حجم بالایی خواهد داشت. در واقع عموم مردم این گواهی را اشخاص حقوقی و حقیقی تشکیل می دهند که به صورت غیرمستقیم وارد بازار می شوند چرا که هدف آن سهامداران خرد و مردم عادی نیستند. سهامداران خرد نیز می توانند این گواهی را از طریق صندوق های کالایی یا از طریق شرکت های سبدگردان خریداری کنند.
مدیرعامل بورس انرژی همچنین درباره نحوه فروش گواهی سپرده نفت خام و میعانات گازی توضیح داد: مالکیت این گواهی نفت خام یا میعانات گازی خواهد بود و خریداران وارد فرآیند فروش و تحویل می شوند. در واقع این گواهی تاریخ انقضا ندارد. گواهینامه میعانات گازی برای بازار داخلی و برای پالایشگاه های کوچک طراحی شده است تا مواد اولیه پایدارتری برای این پالایشگاه ها به دست آورند.
برهمین اساس مطبوعات خبر می دهند که گواهی مذکور فردا با حضور وزیر نفت و وزیر اقتصاد راه اندازی و از روز دوشنبه قابل مذاکره خواهد بود.
– تفاوت گواهی سپرده نفتی با طرح گشایش نفت چیست؟
اولین تفاوت گواهی میدان نفتی با طرح گشایش نفتی که در دولت دوازدهم مطرح شد این است که گواهینامه میدان نفتی یک ابزار فروش استاندارد و شفاف است که بر اساس نفت موجود در مخازن یا انبارهای شرکت ملی نفت است و فروش نهایی نفت و سررسید ندارد، در حالی که اوراق قرضه موازی استاندارد بر اساس قرارداد آتی منتشر می شود و برای تامین مالی پروژه های پیش فروش نفت در سررسید مشخص در آینده استفاده می شود. سفته یکی از ابزارهای تامین مالی محسوب می شود و تعهداتی را برای ناشر ایجاد می کند که حجم و کمیت آن ممکن است تبعاتی برای ایفای تعهدات در آینده داشته باشد.
تضمین تحویل دارایی پایه دومین تفاوت عمده بین گواهی سپرده نفت خام و قراردادهای آتی نفت است. گواهی سپرده نفت خام طبق شرایطی که در اطلاعیه افتتاح انبار منتشر شده است منجر به تحویل می شود و افرادی که دارای تعداد مشخصی گواهینامه هستند درخواست تحویل خود را به شرکت ملی نفت تحویل داده و اقدام به تحویل می کنند همچنین شرکت ملی نفت ایران نیز این امر را انجام داده است. در قالب ایجاد کنسرسیومی از این شرکت برای انجام فرآیند تحویل از طرف دارندگان گواهی، این ظرفیت را برای سایرینی که قادر به تحویل نیستند ایجاد کرد و برای این ابزار مالی امکان تسویه نقدی وجود ندارد، اما در آتی موازی استاندارد، ممکن است به اعمال اختیاری. خرید یا فروش و تسویه حساب بر اساس نرخ اختیار معامله است.
تفاوت سوم این است که خریداران اصلی اوراق سلف موازی استاندارد، موسسات مالی صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های تامین سرمایه هستند، اما در گواهی سپرده، فعالان نفت و فرآورده های نفتی و سرمایه گذاران بازار مالی حضور دارند. ضمن اینکه تفاوت دیگر این است که در طرح قبلی قرار بود حداقل سود برای خریداران اوراق تضمین شود. اما گواهینامه ها این گونه نیستند و سرمایه گذاران می توانند تصمیم به خرید یا فروش روزانه گواهی بر اساس قیمت نفت خام بگیرند.
انتهای پیام