یکی از بنگاه های دانش با شکستن انحصار تولید دستگاه مشخصه سازی ساختار و شناسایی مولکول ها، امکان دسترسی محققان کشور به این دستگاه را در داخل کشور فراهم کرده است.
به گزارش ای بی اس نیوز، گزارشی از صنعت با موضوع برنامه های کاربردی دستگاه رامان و بررسی به روز فناوری منتشر شده است که در آن جزئیات مربوط به فناوری دستگاه رامان و کاربردهای صنعتی دستگاه رامان تشریح شده است. طیفسنجی رامان یکی از پرکاربردترین روشهای طیفسنجی برای تجزیه و تحلیل حالتهای ارتعاشی مولکولها است. این روش برای تایید ساختار و شناسایی مولکول ها استفاده می شود.
آنالیز رامان یک روش توصیف شیمیایی غیر مخرب است که اطلاعات گسترده ای در مورد ساختار شیمیایی نمونه، فاز کریستالی و برهمکنش های مولکولی در اختیار کاربر قرار می دهد. در این تجزیه و تحلیل، یک موج تک رنگ (در محدوده مرئی و مادون قرمز) بر روی نمونه تابش می شود و پرتوهای پراکنده به دلیل برهم کنش نور لیزر با نمونه دریافت می شود.
در این دستگاه پرتوها به دو صورت پخش می شوند. یکی از آنها این است که طول موج نور پراکنده با نور ورودی لیزر یکسان است و در حالت دوم طول موج نور پراکنده با d’hall متفاوت است. نور با طول موج یکسان توسط اثر کشسان ایجاد می شود و وقتی انرژی آن تغییر می کند، برهمکنش ها نیز غیر کشسان هستند.
دستگاه رامان شامل قطعاتی مانند منبع نور تک رنگ، لنزها، فیلترها، گریتینگ پراش، آشکارساز و سیستم کامپیوتری است. فیلترهای موجود در این دستگاه وظیفه حفظ نور پراکنده را بر عهده دارند و همچنین نور منعکس شده و آشکارساز در این محصول نیز وظیفه شناسایی فوتون ها و انرژی آنها را بر عهده دارد و در نهایت یک کامپیوتر مطابق نمودار خروجی را به کاربر می دهد. .
در این دستگاه می توان مواد جامد، پودرها، مایعات، ژل ها و گازها، مواد معدنی، آلی و بیولوژیکی، انواع اکسیدهای فلزی خوردگی را آنالیز کرد، اما آنالیز نمونه های فلزی به کمک این دستگاه مناسب نیست.
فن آوری رامان در دهه 1920 شروع به توسعه کرد. این دستگاه به افتخار دانشمند معروف Chandrasekhar Venkata Raman که روی پراکندگی نور کار می کرد نامگذاری شده است. او در سال 1930 جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.
در آن زمان چالشی که برای تشخیص پرتوهای رامان وجود داشت این بود که مقدار فوتون ها بسیار کمتر از مقدار قابل تشخیص بود و این مشکل نیز استفاده از آنها را با چالش جدی مواجه کرد، اما در سال 19670 آشکارسازهایی قادر به تشخیص کوچکتر بودند. مقادیر پرتو و به همین دلیل می توان حتی مقادیر کمی از نمونه را مشخص کرد.
با دقیق تر شدن دستگاه رامان، به تدریج زمینه برای شکل گیری نقشه برداری در طیف سنجی رامان فراهم شد و در نتیجه اولین میکروسکوپ رامان در سال 1976 به بازار عرضه شد.
این تحولات در مورد این دستگاه ادامه داشت تا اینکه در سال 2002 اولین دستگاه ترکیبی رامان و FTIR ساخته شد که قابلیت هر دو دستگاه را داشت و در مواقعی که هیچ کدام از روش ها برای آنالیز مناسب نبود قابل استفاده بود.
چندین شرکت خارجی سازنده این دستگاه مشخصه یابی هستند و در ایران نیز یک شرکت فعال در زمینه طیف سنجی نوری و آنالیز مواد اقدام به تولید این محصول کرده و بر اساس دانش گواهینامه سطح یک دریافت کرده است.
میکروسکوپ رامان این شرکت نیز می تواند به خوبی با نمونه های خارجی رقابت کند و می توان گفت که جای خود را به خوبی در بازار ایران باز کرده اند و در حال حاضر از این دستگاه در بسیاری از آزمایشگاه های ایرانی استفاده می شود.
از آنجایی که فناوری رامان با طیف وسیعی از فناوری های دیگر قابل استفاده است، در سال های اخیر کاربردهای زیادی پیدا کرده و فناوری های زیادی برای آن توسعه یافته است.
یکی از مهم ترین این فناوری ها، میکروسکوپ رامان است که می تواند علاوه بر تصویر، از هر نقطه نمونه، آنالیز عنصری را تهیه و ارائه دهد.
برای تمامی شرکت های داخل کشور با توجه به تحریم ها و عدم امکان دریافت خدمات از شرکت های تولیدی، محصولات ایرانی در صورت داشتن کیفیت مطلوب گزینه مناسبی محسوب می شود و در حال حاضر برخی از مراکز میکروسکوپ های رامان تولید شده توسط این شرکت را خریداری و استفاده می کنند. شرکت.
انتهای پیام