در پستانداران با مغزهای پیچیده، اندازه در هنگام جفت گیری اهمیتی ندارد

بر اساس یافته های جدید دانشمندان، در پستاندارانی که مغزشان رشد یافته تر است، معمولاً اندازه نر و ماده تفاوت کمتری با یکدیگر دارد. به عبارت دیگر، پستاندارانی که مغزهای پیچیده‌تری دارند، برای بقای تولیدمثلی و جفت‌گیری به اندازه بدن خود تکیه نمی‌کنند.

در بسیاری از گونه های پستانداران، نرها بزرگتر از ماده ها هستند (یا برعکس). این صفت جنسیت دو سایز (SSD) نامیده می شود. به عنوان مثال، فوک فیل نر حدود 3 برابر بزرگتر از فک فیل ماده است. برعکس، هیچ تفاوتی از نظر اندازه بین دلفین های نر و ماده وجود ندارد. انسان ها در جایی بین دو انتهای طیف قرار می گیرند. نرهای انسان به طور متوسط ​​بزرگتر از زنان انسان هستند، اما در کل جمعیت همپوشانی وجود دارد.

دانشمندان مرکز تکامل میلنر در دانشگاه باث در انگلستان شباهت‌های بین ژنوم 124 گونه پستاندار را بررسی کردند تا رابطه بین این ویژگی و تکامل ژنوم را درک کنند.

آنها برای مطالعه خود، ژن ها را در خانواده هایی با عملکردهای مشابه گروه بندی کردند و اندازه این خانواده های ژنی را اندازه گرفتند. آنها دریافتند که گونه‌های پدر تفاوت‌های بزرگی در جنسیت دارند، خانواده‌های ژنی مرتبط با حس بویایی بزرگ‌تر و خانواده‌های ژنی مرتبط با رشد مغز کوچک‌تر بودند.

این مشکل ممکن است به این معنی باشد که در پستانداران تفاوت کمی در اندازه نر و ماده وجود دارد (ویژگی “یک قرصبه نام) خانواده های ژنی مرتبط با رشد مغز بزرگتر.

نقش پیچیدگی مغز پستانداران در جفت گیری

محققان از یافتن ارتباط آماری بین SSD بزرگ و خانواده های ژنی گسترده برای عملکرد بویایی شگفت زده شدند. چیزی که حتی برای آنها تعجب آورتر بود این بود که خانواده های ژنی کوچکتر آنهایی بودند که با رشد مغز مرتبط بودند.

محققان می گویند در گونه هایی با SSD های بزرگ، ویژگی هایی مانند حس بویایی ممکن است نقش مهمی در تعیین جفت و قلمرو داشته باشد.

در مقابل، پستانداران با SSD های کوچکتر بر رشد مغز تمرکز می کنند و ساختارهای اجتماعی پیچیده تری دارند و در نتیجه سبک های جفت گیری پیچیده تری دارند. یعنی برای جفت و تولید مثل با ابزاری غیر از اندازه رقابت می کنند.

بنابراین، این احتمال وجود دارد که خانواده‌های کوچک‌تر ژن SSD مرتبط با عملکرد مغز در پستانداران گسترده‌تر باشند و این حیوانات رفتارهای جفت‌گیری و تولید مثلی پیچیده‌تری از خود نشان می‌دهند. به عنوان مثال، در این حیوانات، هر دو والدین ممکن است از کودکان مراقبت کنند یا سیستم تولید مثل یک طرفه غالب است.

این نتایج نشان می دهد که اندازه بدن در برخی گونه ها عامل جنسی مهمی در انتخاب و بقای جفت است، اما در برخی از پستانداران این عامل چندان مهم نیست.

در حال حاضر، برای محققان مهم است که بدانند چگونه ویژگی هایی مانند SSD بر تکامل مغز و ژنوم ما تأثیر می گذارد. آنها همچنین قصد دارند نقش اندازه اندام های تولید مثل پستانداران را در تکامل ژنوم آنها در تحقیقات آینده مطالعه کنند.

نتایج این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شد.