بررسی ظرفیت دانش بنیان ها در امور کشور (15);
رئیس کمیسیون توسعه صادرات غیرنفتی اتاق بازرگانی ایران گفت: مشکلات لجستیکی مهمترین چالش صادراتی ایران تلقی شده است. تا زمانی که این مشکلات پابرجاست، حتی اگر کالای مناسب صادراتی تولید کنیم، نمی توانیم در بازارهای جهانی جایگاهی داشته باشیم.
گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا; افزایش ظرفیت تولید بخش دانش بنیان و تحقق پتانسیل این صنعت برای ورود به عرصه های تجاری، دولت را بر آن داشته تا توجه بیشتری به فعالیت های این بخش داشته باشد.
فعالان صنعت دانش بنیان معتقدند در صورت وجود بسترهای مناسب برای توسعه تولید از نظر تیراژ به راحتی می توانند به بازارهای مقصد صادراتی دسترسی داشته باشند. این سفر آرام به عوامل مختلفی از جمله ارتقای ظرفیت تولید برای رفع نیازهای داخلی و خارجی، ایجاد مزیت رقابتی در تولید فناورانه و در نهایت همکاری نهادها و نهادهای نظارتی یا اجرا برای تسهیل و تسریع فعالیت های تجاری در بخش دانش بنیان بستگی دارد. .
برخی از فعالان دانش از دیدگاه نهادهای نظارتی در خصوص صادرات محصولات فناوری گلایه دارند. به گفته آنها، حمل و نقل کالاهای تکنولوژیک به دلیل ساختار خاص این محصولات اغلب از طریق هوا انجام می شود. عبور این کالاها از گیت های خروجی، توضیح آن به مسئولان فرودگاه و سایر بوروکراسی های مشابه، گاهی آنقدر طول می کشد که بازار مقصد کاملاً از دسترس فعالان خارج می شود و در نهایت به دلیل تأخیر مجبور به پرداخت جریمه های سنگین می شوند. نبود چشم انداز مناسب از تولید فناوری و روش های کسب و کار آن یکی از موانع جدی ملی مورد گلایه فعالان صنعت دانش بنیان است.
مشکلات لجستیکی همچنان ادامه دارد
جمشید نفر، رئیس کمیسیون توسعه صادرات غیرنفتی اتاق بازرگانی ایران در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی آنا، بر لزوم وجود یک روند مناسب برای حمل و نقل کالاهای صادراتی تاکید کرد و گفت: توسعه صادرات در هر بخش نیازمند است. ابزارها و الزامات خودش را دارد. مهم ترین و حیاتی ترین مشکل تجارت خارجی مربوط به حمل و نقل و لجستیک است و نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت. سال‌هاست که ایران در زیرساخت‌های حمل‌ونقل از جمله ریلی، جاده‌ای، دریایی و هوایی با کمبودهای متعددی مواجه بوده است. در بحث حمل و نقل جاده ای، صعب العبور بودن مسیر، نبود جاده مناسب و نبود کامیون های کانتینری برای انتقال به موقع و صحیح کالا از مشکلات کنونی است.
وی افزود: امنیت در تجارت به معنای حفظ ثبات روابط و توانایی اجرای معاهدات است. اگر ایران می خواهد به عنوان یک شریک تجاری مطمئن و باثبات در تجارت جهانی شناخته شود و به عنوان صادرکننده و تامین کننده اصلی کالا به سایر کشورها شناخته شود، باید تلاش کند بسترهای لازم را فراهم کند. در حال حاضر مشکلات لجستیکی اصلی ترین چالش صادرات در ایران به شمار می رود. تا زمانی که این مشکلات پابرجاست، حتی اگر کالاهای مناسب و صادرات محور تولید کنیم، نمی توانیم در بازارهای جهانی جایگاهی داشته باشیم. زیرا کالا به درستی به مقصد نهایی نمی رسد. در چنین شرایطی نمی توان انتظار داشت کشورها به ایران به عنوان صادرکننده اصلی و باثبات نگاه کنند.
توسعه در یک محیط امن صورت می گیرد
توسعه کسب و کار به مولفه های زیادی بستگی دارد و وجود هر یک از آنها ضروری، اما ناکافی است. ابزارهایی مانند بسترهای حمل و نقل و ترانزیتی کارآمد، کالاهای صادرات محور، وجود چشم انداز کلان مدیریتی تجارت در تمامی سیاست های دولت و سایر عناصر مشابه برای رسیدن به تراز تجاری مثبت و افزایش غیر صادراتی ایران لازم و ضروری است. صادرات نفت کارشناسان بازرگانی بر این باورند که با وجود نگاه مثبت دولت به تجارت خارجی، همچنان مشکلات و موانع جدی در این بخش وجود دارد و دولت برنامه قابل اجرا برای این موضوعات ارائه نکرده است.
علاوه بر تمامی ایرادات ذکر شده، تغییر مکرر بخشنامه های اقتصادی و بازرگانی از سوی دولت، مانع مهم دیگری بر سر راه فعالیت تجار است. با این تغییرات مداوم، فرصت های مهم صادراتی از دست می رود و نمی توان از بازارهای بالقوه به طور کامل بهره برداری کرد. این مشکلات بیشتر در شرکت های دانش بنیان دیده می شود و هنوز فکری برای حل آن نشده است. نباید فراموش کرد که بدون اتصالات لازم برای صادرات ایمن و پایدار، قطار تجاری به مقصد نهایی خود نخواهد رسید.
