یکی از واحدهای فناور سازمان تحقیقات علمی و صنعتی ایران با ساخت حسگر اکسیژن یکی از چالش های خودروسازان داخلی را حل کرده است.
به گزارش ای بی اس نیوز، سنسور اکسیژن یا “حسگر لامبادا” یک قطعه الکترونیکی است که سطح اکسیژن را در یک گاز یا مایع اندازه گیری می کند. این سنسور در موتور احتراق داخلی میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی را اندازه گیری می کند. با اندازه گیری سطح اکسیژن در این گازها می توان سیستم تزریق سوخت و آلاینده های حاصل از احتراق را کنترل کرد. این سنسور می تواند غنای یا لاغری نسبت سوخت/هوای ارسالی به موتور را اندازه گیری کند و در نتیجه میزان سوخت ارسالی به موتور را تصحیح کند.
نمونه داخلی این محصول برای اولین بار در کشور به همت سازمان تحقیقات علمی و صنعتی ایران (واحد فناوری رویال صنعت سامانه) طراحی و تاییدیه های لازم از جمله تست آلایندگی یورو 4 را دریافت کرد.ساخت سنسور اکسیژن در این واحد فناوری یک محصول دانش بنیان از نوع اول است که در آن تکنولوژی دقیق مونتاژ و آب بندی سنسور، دانش فنی محاسبه دبی عبوری در مدل های مختلف منیفولد اگزوز، فناوری ساخت سرامیک های سنسور در انگشت و مدلهای صفحه، روش پردازش سیگنال بر اساس تئوری موجک برای تشخیص و پیشبینی خطا، مدلهای دینامیک، ترمودینامیک و سیالات برای توسعه سنسورها برای انواع خودروها استفاده شدهاند. همچنین این واحد فناور علاوه بر کاهش قیمت این محصول، توانست روزانه آن را به میزان مورد نیاز کشور تولید کند.
سنسور اکسیژن توسط بوش در سال 1960 ساخته شد و برای تنظیم نسبت سوخت به هوا و جلوگیری از آلودگی بیشتر اگزوز، اولین سنسورهای خودرو بدون گرمایش بودند که به آنها سیم اکسیژن میگویند. این قسمت در محدوده دمایی 300 تا 900 درجه سانتیگراد کار می کرد.
سنسورهای اکسیژن از دو فناوری زیرکونیوم دی اکسید و دی اکسید تیتانیوم ساخته شده اند که تفاوت آنها در این است که زیرکونیا خروجی ولتاژ تولید می کند و خروجی تیتانیوم مقاومت است. خروجی سنسور اکسیژن به واحد کنترل الکترونیکی خودرو ارسال می شود که وظیفه تنظیم نسبت هوا به سوخت برای کاهش آلایندگی خودرو را بر عهده دارد.
این واحد فناوری با 5 سال تحقیق و توسعه بر روی سنسور اکسیژن خودرو با موفقیت تمامی قطعات سرامیکی و فلزی سنسور را به طور کامل جانمایی کرده است که تاییدیه شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا و در دو مدل زیمنس و بوش را کسب کرده است. انواع یورو 4 و یورو 5 قابل تولید بوده و انواع خودروهای تولید داخل را پوشش خواهد داد.
به گزارش روابط عمومی سازمان تحقیقات علمی و صنعتی ایران، بر اساس بررسی های انجام شده روزانه حدود 5000 سنسور برای خط تولید خودروسازان داخلی با احتساب قیمت هر سنسور 10 دلار مورد نیاز است. هزینه روزانه اکسیژن قیمت سنسورهای دو خودروساز داخلی حدود 50000 دلار است. این شرکت فناوری ظرفیت تولید 1000 سنسور در روز را دارد.
این شرکت از خروج حدود 3 میلیون دلار ارز در سال جلوگیری کرده و برای 50 نفر به صورت مستقیم و حدود 200 نفر به صورت غیرمستقیم شغل ایجاد کرده است و معتقد است با فراهم کردن زیرساخت های لازم ظرفیت تولید 5 یورو را خواهد داشت. سنسورهای اکسیژن از 1000 تا 2500 در سال 1403.
این واحد تحقیق و توسعه در حال بررسی انواع سنسورهای اکسیژن خودروهای وارداتی است که در سال 1403 ساخته می شود و با اجرای طرح های توسعه ای در دست اقدام، سالانه بیش از 10 میلیون دلار صرفه جویی ارزی حاصل می شود.
این واحد فناور همچنین دارای استاندارد بین المللی IATF برای تولید قطعات الکترونیکی شده است.
انتهای پیام