حفظ و نگهداری: هنر حکومت داری مانعی بر سر راه عمومی شدن حکومت است

به گزارش گروه سیاسی ABSNEWS، بابک نگهداری رئیس مرکز پژوهش های شورای اسلامی در همایش سراسری دبیران استان ها و شهرداری های مجمع مشورتی سازمان امور کشور که عصر امروز برگزار شد. پنج شنبه 13 اسفندماه) با حضور رئیس قوه مقننه در شورای اسلامی، با اشاره به اینکه وی گفت باید در مسیر هدایت کشور برای رسیدن به مقصد به نقاط دید توجه کنیم، گفت: : بخشی از آن به حکومت برمی گردد که باید اصلاح شود.

نژادری در ادامه با بیان اینکه هر چقدر هم در تصمیم گیری ها به گونه ای عمل کنیم که منافع عمومی مردم را در برگیرد، گفت: نباید اقداماتی انجام دهیم که رانت های خاص ایجاد کند و منافع گروه های خاص را تضمین کند.

رئیس مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در ادامه با تاکید بر اینکه باید به تنوع احترام گذاشت، اما وحدت را نیز مهم و به رسمیت شناخت، خاطرنشان کرد: جامعه متفرقه نمی تواند موفق شود و وحدت رمز موفقیت ماست. ما باید به همه ایده ها احترام بگذاریم، اما نباید حرکت هایی انجام دهیم که وحدت را به هم بزند.

وی افزود: در بسیاری از موارد دولت ها نقش خود را از نظارت و نظارت به مدیریت تغییر داده و به جای حمایت با اقشار مختلف مردم به رقابت پرداخته اند.

وی در ادامه با بیان اینکه هنر حکومت داری مانعی بر سر راه عمومی شدن حکومت داری است، گفت: در هنر حکومت داری، فردی که به هسته اصلی قدرت نزدیکتر باشد، امتیازات بیشتری دارد و در تعیین اولویت ها نقش بیشتری دارد. کشوری که در نتیجه مسائل عمده کشور به فراموشی سپرده می شود، ممکن است خلاف جریان دموکراسی باشد.

نگهداری همچنین بر تقویت حلقه های میانی و میانی بنا به فرمایش رهبر معظم انقلاب تاکید کرد و گفت: این حلقه ها نقش لولایی بین دولت و مردم را ایفا می کنند که شامل تشکل های صنفی، سازمان های مردم نهاد، تشکل های کارگری، گروه های جهادی، موسسات خیریه، هیئت های مذهبی و غیره.

وی در ادامه بر پرهیز از رفتارهای پوپولیستی تاکید کرد و گفت: پوپولیسم یعنی سوء استفاده از عواطف مردم برای رسیدن به اهداف ناپسند با الفاظ غیرواقعی و منطقی و تحریک احساسات مردم که در نهایت به اعتماد مردم به دولت لطمه می زند.

رئیس مرکز پژوهش های شورای اسلامی در پایان با بیان اینکه نیازمند ابزارهای حکمرانی اسلامی هستیم، خاطرنشان کرد: از چند نمونه کوچک از ابزارهای حکمرانی اسلامی در قوانین استفاده می کنیم که کافی نیست و مورد غفلت قرار گرفته است.