باند خط مشی خبرگزاری مطبوعات فارس: ساعت 7:30 صبح جلوی درب بیت رهبری رسیدم و صف طویلی از دانشجویان جلوی من بود. سال گذشته هم موفق بودم و در مراسم عزاداری ظهر اربعین با حضور هیئت های دانشجویی شرکت کردم اما در آن زمان به دلیل محدودیت های ویروس کرونا تعداد شرکت کنندگان بسیار کمتر بود. امسال حدود 3000 دانش آموز به این مراسم آمدند. دانش آموزان خوشحال و هیجان زده بودند و صدای خنده هایشان شنیده می شد.
پسر 3 ماهه ام را در آغوش گرفتم و با یک کیف کوچک که وسایلش را در بر داشت به سمت در رفتم. گویا کلید همه درها را پسرم بدون صف در دست داشت و دانشآموزان لبخند میزدند و با خوشحالی میگفتند: «خانم، بچه کوچکی را اذیت میکنید، بروید. دختری با خنده گفت: بعد از 30 سال این برخورد برای من اتفاق افتاد و پسرت خوشحال است.
صبح همه خیلی پرانرژی و سرحال بودند. خانه شبیه خانه پدرش شده بود. آیا دیده اید که در خانه پدری همه می خواهند در مراقبت از کودک به شما کمک کنند؟ همه چیز همانطور که بود پیش رفت و از نیروهای امنیتی گرفته تا مهمانان، همه برای کمک حضور داشتند.
حضور کودکان بسیار زیاد و قابل توجه بود. مادران و پدران جوان دست به دست بچه های کوچکشان می زدند و صدای بازی هایشان بر فضا می افزود.
در همان ابتدای این مراسم گفتند که جایزه این مراسم تقدیم روح مطهر شهدا به ویژه شهید مصطفی صدرزاده فرمانده ایرانی گردان فاطمیون می شود که زندگی نامه وی چند روز پیش منتشر شد. توجه من به سربندهای چند مرد و پسر جلب شد که روی آن نوشته شده بود: «مثل مصطفی».
ساعت حدود 10 صبح بود و هنوز لیدرها وارد اتاق نشده بودند و شور و شوق همه بیشتر و بیشتر می شد. دختری که کنارم نشسته بود پرسید که آیا رهبر سخنرانی می کند؟ گفتم در این مراسم معمولا صحبت نمی کنند. ناگهان چشمانش پر از اشک شد و با اطمینان گفت: «اما امروز با هم صحبت خواهند کرد. گفتم انشاالله.
کوچکترین مهمان این مراسم نوزاد 6 روزه ای بود که مادرش با وجود ضعف جسمانی و خستگی او را به مراسم آورده بود. گفت در پایان مراسم می خواستم بچه ام را به م ببرم، البته نمی دانم توانسته در این شلوغی جلو برود یا نه.
قبل از آمدن آقا، طلبه ها در حال آواز خواندن بودند و کل کیک شکل گرفت و دو گروه با شعارهای خود سعی داشتند به جمعیت بپیوندند.
بالاخره حدود ساعت 10:10 آقا آقا وارد حسینیه شدند که ناگهان جمعیت به وجد آمد و همه ایستادند. چند دانش آموز که از دیدن آقا بسیار هیجان زده و مشتاق دیدن او از نزدیک بودند، لحظه ای روی سکویی که دو ناحیه زن و مرد را از هم جدا می کرد، ایستادند. به هر حال فضا دانشجویی بود و جوان ها هم خیلی مشتاق هستند…
چند دقیقه طول کشید تا جمعیت نشستند. همه می خواستند یک لحظه او را ببینند، برای همین ننشستند.
این مراسم با خواندن سرود آغاز شد: «سرها را بلند کنید و ببینید تا اوج نور فاصله کمی است؛ همه آماده ایم، پایان این راه با اراده پیموده شود». یاد سخنان چند روز پیش رهبری افتادم که به اوج نزدیک شده ایم. امروز روز خستگی نیست، روز ناامید شدن نیست.
قبل از شروع مراسم گفتند که نماز ظهر را یکی از علما اقامه می کند و خود آقا حضور نداشتند، اما طلاب روز خوبی داشتند که آقا هم نماز خواندند و هم سخنرانی کوتاهی داشتند.
در این مراسم علاوه بر دانشجویان چند تن از اساتید نیز حضور داشتند. در زمان ما که برخی تلاش می کنند بین معلم و شاگرد فاصله ایجاد کنند، این حضور همزمان چشمگیر بود.
طلبه ها خیلی مشتاق صحبت با آقا بودند و مدام شعار می دادند که ای پسر فاطمه منتظرت هستیم. بله، اما اگر مقاومت کنید، قله را فتح خواهید کرد.
دوستی نوشته بود که اجتماع اربعین، کثرت برکت، لطف بی حد و حصر موکب ها و پذیرایی بی منت مردم عراق از زائران حسینی، منظره کوچکی از شهر ایده آل بعد از ظهور حضرت قائم (عج) است. ).
ایجاد این زیبایی باشکوه اوج است. پیشرفت علمی در زمینه های مختلف با وجود سیستم سنگین تحریم در همه زمینه ها از جمله دسترسی به پایگاه های علمی در اوج خود قرار دارد. غرب با برقراری امنیت در کشوری که در یک منطقه حساس و مهم ژئوپلیتیکی قرار دارد و علاوه بر اینکه در مجاورت آن پایگاه های تروریستی وجود دارد، تمام تلاش خود را می کند تا آن را نامطمئن جلوه دهد، یعنی نزدیک باشد. به بالا گاهی مسیر سخت، پرشیب و صخره ای می شود، یعنی قله نزدیک است و فقط باید با «تصمیم» و «اراده» جلو رفت.
یک سال از آن جمعه می گذرد که نیویورک تایمز نوشت که رهبر ایران بیمار است و دیدارهایشان لغو شده است. فردای آن روز مراسم عزاداری اربعین با حضور رهبر انقلاب و هیئت های دانشجویی برگزار شد و ایشان نیز در سلامت کامل به سخنرانی پرداختند.
امسال فراز و نشیب های زیادی داشتیم. جامعه بین المللی می تواند هر کاری انجام دهد تا ایران را در صحنه بین المللی منزوی کند. اما امروز این اتحادهای به اصطلاح اپوزیسیون از هم پاشیده شده اند، رسانه هایی مانند ایران اینترنشنال که شبانه روز خشونت و دروغ پراکنی می کنند، مخاطبان و حتی کارمندان خود را از دست داده اند و ربات های بی شماری در توییتر که هشتگ ها و محتوای خشونت آمیز را تبلیغ می کنند، فرو ریختند. و ایران به لطف دیپلماسی متوازن خود، روند پیوستن به بریکس و سازمان همکاری شانگهای را آغاز کرده است. این مسیر مستقیمی است که انشاءالله به فتح این قله اصلی منتهی خواهد شد.
حاشیه الهام عابدینی
انتهای پست/
می توانید این مقاله را ویرایش کنید
این مقاله را برای صفحه اول پیشنهاد دهید