گزارش دهید خبرگزاری صداوسیما، اواسط تابستان در جنوب کشور به خرمپازان معروف است که خرمای نارس یا خارک خیس می شود سپس خرما.
طبق آخرین آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، سطح زیر کشت خرما در ایران 260 هزار هکتار است و ایران 15 درصد خرمای جهان را تولید می کند. استان های خوزستان، هرمزگان، بوشهر، فارس، کرمان و سیستان بلوچستان بیشترین نخلستان های کشور را دارند.
حسنی نسب مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی خوزستان گفت: پیش بینی می شود 260 هزار تن خرما در بازارهای مختلف داخلی و خارجی تولید و عرضه شود.
شریفی کارشناس جهاد کشاورزی خوزستان نیز ارقام اصلی خرمای خوزستان، استامران، برهی، بریم، زاهدی، گونتر، خضروی، کبکاب و … را معرفی کرد.
شیخ زاده مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی هرمزگان نیز گفت: سطح زیر کشت نخیلات در استان هرمزگان 38 هزار هکتار است و در نظر داریم امسال بیش از 196 هزار تن محصول در این منطقه برداشت کنیم.
اسلامیان مدیر جهاد کشاورزی شادگان گفت: بخشی از خرمای ایران به کشورهای جنوب خلیج فارس، شرق آسیا، غرب آسیا، روسیه و اروپا صادر می شود. بهترین بازارهای صادراتی خرمای استامران، زاهدی، مضافتی، کبکاب و شاهانی از ایران، کانادا، امارات، استرالیا، انگلیس، لهستان، پاکستان، افغانستان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه، روسیه، اوکراین، آذربایجان، عراق و هند است.
رئیس انجمن ملی خرمای ایران گفت: 70 درصد از یک میلیون و 300 هزار تن خرمای تولیدی در صنایع تبدیلی و مصرف تازه خوری به طور کلی مصرف داخلی و 30 درصد آن صادر می شود.
رشید فرخی بر این باور بود که ایران از نظر تنوع خرما در جهان اول است و می تواند همه سلیقه ها را پوشش دهد.
وی گفت: صادرات خرما بالغ بر 500 میلیون دلار است اما گردش مالی صنعت خرمای داخلی در بخش مصرف داخلی، فرآوری و صادرات حدود 1.5 میلیارد دلار است. ما تلاش می کنیم بهره وری را از این مقدار به یک میلیارد دلار افزایش دهیم.
رئیس انجمن ملی خرمای ایران افزود: با توجه به زنجیره تامین خرما از نظر کیفیت تولید، بسته بندی مناسب و توسعه بازارهای صادراتی جدید، هر نخل درآمدی معادل یک بشکه روغن خواهد داشت.
فرخی گفت: اگر بخواهیم صادرات داشته باشیم باید بسته بندی هایمان از حالت سنتی خارج شود. بنابراین میتوانیم میزان صادرات را افزایش دهیم که بستگی به بخش خصوصی دارد که چگونه میتواند بازارهای هدف را شناسایی کند و بستهبندی را به روز کند. .
