بالاخره هر جامعه ای بسته به موقعیت، فرهنگ و ویژگی های متنی و محتوایی خود با مشکلات و مسائل مختلفی مواجه است که بر روند توسعه آن تأثیر نامطلوب می گذارد. شناخت این عوامل می تواند راه را برای پیشرفت و کمال جامعه هموار کند. علاوه بر این، نقطه شروع برنامه ریزی استراتژیک، شناخت مسائل اساسی و اساسی جامعه است. اگرچه در هر جامعه ای مشکلات گوناگونی وجود دارد، اما اهمیت و تأثیر هر یک از آنها یکسان نیست و بسیاری از مشکلات با وجود گستردگی تأثیرات، نتیجه مشکلات اساسی تری است که موجب بروز مشکلات دیگری می شود. این مسائل اساسی و بنیادی معمولاً اندک بوده و به دلیل ماهیت اساسی خود غالباً پنهان بوده و تنها دانشمندان عمیق و تنگ نظر می توانند آنها را درک کنند، لذا شناخت و حل این مسائل نقش مهمی در تحقق الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی دارد. جامعه علمی ایران نیز در زمینه تولید علمی از مشکلات اساسی رنج می برد که به نوعی منشأ مطالعه است. به نظر می رسد تحقق طرح مذکور در گرو رفع این مشکلات باشد.
با توجه به مطالب فوق به نظر می رسد شناسایی راهکارهای تقویت و تبیین علوم انسانی اسلامی و ارتقای تولید علم و نگاه علمی در جامعه یکی از الزامات تحقق این هواپیما باشد. تحقق این طرح می تواند منجر به پیشرفت علوم انسانی بر اساس مبانی اسلامی و حل مؤثر مشکلات اجتماعی با توجه به شرایط بومی شود.
انتهای پیام
آنچه در افق سند الگو برای 50 سال آینده پیش بینی می شود، ریشه در مبانی فکری اسلامی ایرانی دارد. در سند استاندارد از آنها به عنوان «مبانی نظری» و «اصول» یاد شده است. توجه به این مبانی و اصول، بنیان فکری این افق را بهتر مشخص خواهد کرد. از سوی دیگر، «اسلام با نظام هستی و فطرت انسان هماهنگی کامل دارد و نیازهای نظری و عملی، فردی و اجتماعی، دنیوی و آینده او را برآورده می کند و از این رو راهنمای رشد و توسعه و تمدن و پیشرفت است. از فرد و جامعه”؛ و از سوی دیگر «اسلام بر خرد و بهره مندی از دانش و تجربه بشری تأکید می کند و وحی را موجب شکوفایی عقل می داند و از این رو تمدن و پیشرفت اسلامی مبتنی بر اصول، ارزش ها، معارف، حکمت و حکمت است. شناخت انسان از اسلام.علاوه بر مبانی ذکر شده، این طرح مبتنی بر اصولی است که در سند ارائه شده و به مرحله عمل نزدیک می شود و اهداف مبانی را مشخص می کند. اصولی مانند: اصل توجه. به فکر، علم، خلاقیت، رشد و شکوفایی توانایی‌های طبیعی و استعدادهای انسانی – اصل التزام به مرجعیت دین ناب محمدی (ص) با بهره‌گیری از خرد، تجربه و دستاوردهای علمی و فناوری بشر. و همچنین اصل خودباوری، حرکت جهادی و انقلابی در عرصه های علمی و عملی.
اصلاح کاستی‌های چرخه و نظام نوآوری (از علم تا ثروت): عدم آگاهی کافی از روابط بین اجزای مختلف سیستم نوآوری و میزان تأثیر آنها منجر به اجرای کار ناقص این چرخه شده است. متأسفانه نتیجه – که باید در مراحل پایانی به تولید ثروت و رفاه جامعه منجر شود – به سرانجام نرسید و به ویژه در مراحل میانی به تولید حروف مختلف بسنده کرد.
تولید علم اصیل به معنای تولید علمی است که علاوه بر مبتنی بودن بر واقعیات، مطابق با واقعیت آموزش و تشریع، به روش ها و دستاوردهای موجه و اثبات شده علم و دانش و در تعدیل های پویا با موقعیت جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی و پاسخگوی نیازها، باید وطن و محیطی باشد که در آن رشد کرده است. تولید علمی محلی نیز به تولید علمی وابسته به بافت و شرایط اجتماعی و سازگار با شرایط داخلی و چالش های مورد نیاز کشور اطلاق می شود.
بنابراین یکی از اهداف مترقی جمهوری اسلامی ایران توجه به تولید علوم انسانی بومی و سرمایه گذاری ویژه در این زمینه است که اندیشمندان علوم انسانی با استفاده از مبانی اسلامی و مبانی علمی تمدن اسلامی و با بهره مندی از مزایای دستاوردهای بشری در تدوین و تدریس و بر این اساس و با در نظر گرفتن ضرورت تدوین علوم انسانی و تقویت، به ترویج علومی که ریشه در فرهنگ و تمدن بومی ایران اسلامی دارد، می کوشند. و گسترش این علم اصیل بر اساس پیشنهاد گروه تأمل علمی و پس از طی مراحل تصویب و تصویب، در یکی از اقدامات پیش نویس سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت «تقویت و گسترش تولید علم اصیل، بومی و مفید در شاخه های علوم انسانی، با استفاده از مبانی و منابع اسلامی و دانش انسانی و ایجاد فرآیندها و سازوکارهایی برای کاربرد روزافزون این دانش. در بخش افق سند الگو آمده است: «ایران در سال 1450 به مرجعی معتبر در فرهنگ متعالی و علوم انسانی بر اساس مبانی و ارزش‌های اسلامی در سطح بین‌المللی شناخته می‌شود و در این میانه یکی از پنج کشور پیشرو است. کشورهای جهان در تولید فکر، دانش و فناوری.
تعیین روش شناسی تعامل علم و دین: اگرچه بحث تعامل علم و دین در قرون اخیر و ابتدا در فلسفه غرب مطرح شده است، اما دامنه آن به جهان اسلام نیز کشیده شده و ذهن دانشمندان مسلمان را به خود مشغول کرده است. . در ایران امروز به دلیل حاکمیت نظام دینی، پرداختن به این موضوع اهمیت بیشتری دارد. در الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی از یک سو بهره گیری از دستاوردها و اکتشافات بشری (علم) ضروری است و از سوی دیگر این استفاده باید منطبق و در چارچوب اصول و قواعد اسلامی باشد. . ; بنابراین، دستیابی به یک روش شناسی مستحکم که نوع تعامل و دامنه این دو زمینه را به وضوح بیان کند، ضروری است.
به گزارش ای بی اس نیوز، به نقل از دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایران پیشرفت، بسیاری از موضوعات و دیدگاه های نخبگان و اندیشمندان علوم انسانی ما بومی نیست و متاثر از نظرات آن دسته از اندیشمندان علوم انسانی است که رشد و نمو کرده اند. در غرب و بر اساس محیط.جامعه اجتماعی محل سکونت شروع به تدوین علوم انسانی کرد.
بازنگری و توجه به تولید علم و اندیشه اصیل: آمارها نشان می دهد که تولید علمی کشور ما بر اساس شاخص های متعارف مانند تعداد کتاب، مقاله، کنفرانس و… رو به افزایش است. ; اما با بررسی دقیق‌تر می‌توان دریافت که بیشتر خروجی‌های علمی ما به نیازها و اولویت‌های کشور مرتبط نیست و از این رو، درخت جوان علم با وجود رشد ظاهری، از نشاط و شادابی لازم برخوردار نیست. نکته دیگر اینکه جامعه علمی ما در رهبری، سیاستگذاری و مدیریت علمی جهان نقش بسزایی ندارد. تحقیقات ما عمدتاً جنبه حاشیه نویسی و تکمیل فعالیت های تحقیقاتی دیگران را دارد. در راه اندازی خط علمی جدید مبتنی بر تفکر پایه و اصیل کمتر موفق بودیم.
مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نوشت: در میان طبقه بندی های علوم مختلف، علوم انسانی با توجه به موضوع خود که انسان است، وابستگی و ارتباط زیادی با محیط جغرافیایی، شرایط اجتماعی، گذشته های تاریخی و باورهای ذهنی جامعه دارد، بنابراین در برای حل مشکلات هر جامعه ای باید از علومی که بر اساس شرایط بومی تولید می شود استفاده کرد و اساساً مشکلات هر جامعه ای را بر اساس علوم انسانی غیربومی حل کرد و چیزی جز پیمودن مسیر اشتباه نیست.
